6 พฤศจิกายน 2545 20:20 น.
คุซาโนะคุง
อย่าเหลียงมองกันเลยจะได้ไหม
เมื่อเห็นแล้วก็ผ่านไปซะดีกว่า
อย่าตอกย้ำให้ฉันเสียน้ำตา
เมื่อเห็นเธอมองมาอย่างชาเย็น
แววตาคู่นั้นในวันก่อน
เคยสะท้อนความจริงใจให้ฉันเห็น
บอกว่ารัก ซ้ำๆ ทุกเช้าเย็น
มาวันนี้กลับไปเห็นแม้ร่องรอย....
6 พฤศจิกายน 2545 20:15 น.
คุซาโนะคุง
จบกันไป! แค่นี้! จะดีกว่า
ทิ้งใจฉัน ให้อ่อนล้า อยู่ตรงนี้
ในเมื่อเธอ ไม่เคยคิด จะใยดี
ต่อจากนี้ เราต่างเดิน คนละทาง
อย่ามาพูด! ตอกย้ำ...ความรู้สึก
ให้ร้าวลึก ลงในใจ ที่อ้างว้าง
ไม่เสียดาย ความรัก ที่จืดจาง
เพราะรู้ดี เราแตกต่าง ที่หัวใจ
6 พฤศจิกายน 2545 20:11 น.
คุซาโนะคุง
รู้ตัวเองว่าฉัน
มิใช่คนสำคัญของเธอ
เพียงแค่ยัง! หวังดีเสมอ
และขอมีเธอ....เป็นหนึ่งในใจ
คงทำได้แค่คิดถึง
กับความห่วงใย ลึกซึ้ง ที่มีให้
ไม่เคยคิด ให้เธอ มอบหัวใจ
เพราะรู้ดี เธอมีใคร อีกหลายคน
6 พฤศจิกายน 2545 20:01 น.
คุซาโนะคุง
วันนี้ฟ้าใส
ฉันเดินไปบนท้องถนน
รอบข้างแน่นหนาด้วยผู้คน
สับสน วุ่นวาย สิ้นดี
-----------------------------------------
ลึกลงในใจ
อ้างว้างเดียวดายเหลือที่
สับสนยิ่งกว่าคนมากมี
วันนี้หัวใจร้าวราน