3 พฤศจิกายน 2545 01:22 น.

คุณ...คิดอย่างไร

ค้างคาวคืนคอน


     ผมขอถามความรักคุณสักนิด
เป็นความผิดมากไหมใคร่เฉลย
อยากถามรักสักนิดคิดคุ้นเคย
คุณจะเอ่ยตอบมาว่าฉันท์ใด
มีคนหนึ่งพึ่งบอกออกจากปาก
ถ้าผมอยากมีรักอย่าผลักไส
เอาความจริงสิ่งนั้นปันลงไป
คือเยื่อใยสองใจใส่รวมกัน
เอาน้ำคำย้ำหนักรักให้มาก
เป็นหลักขวากเขตใจใช้สร้างสรรค์
เอาสิ่งดีที่เยี่ยมเปี่ยมผูกพัน
คล้องใจนั้นสองใจเป็นใจเดียว
เอาห่วงหาอาทรต่างหมอนหนุน
ช่วยคำจุนกล่อมถ้อยคอยแลเหลียว
เอาน้ำใจให้กันอย่าขวั้นเกลียว
อย่าได้เที่ยวหลายใจมันไม่ดี
ผมถึงคิดนิดหนึ่งถึงรักนั่น
น่าผูกพันหรือว่าน่าหลีกหนี
เพียงลมปากฝากไว้ในวจี
หรือสู้มี...คุณเห็นเป็นเช่นใด
เพราะไม่ซึ้งถึงรักลองรักซะ
แล้วก็จะรู้ดีรักดีไหม
หากมีรักหักพังยังกำไร
ดีกว่าไม่รู้จักรักมันเลย				
2 พฤศจิกายน 2545 23:01 น.

จากใครบางคน

ค้างคาวคืนคอน


      ทิ้ง  ฉันไปไม่ว่าถ้าเธอสุข
ความ  จริงทุกเวลามีค่าเหลือ
รัก  ในใจให้สุขทุกข์เหลือเฟือ
ที่  จุนเจือคือใยในสัมพันธ์
รอ  อะไรในคนที่หม่นหมอง
อยู่  เรียกร้องอะไรในใจฉัน
ตรง  แววตาถ้าเอ่ยคุ้นเคยกัน
หน้า  เดิมนั้นเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
จาก  ละครตอนหนึ่งถึงตอนจบ
ใคร  ก็พบเรื่องราวเล่าแต่งเสริม
บาง  บทบาทอาจขอเรื่องต่อเติม
คน  จึงเริ่มเรื่องใหม่ให้ดูกัน
เลือก  อย่างไหนได้ดั่งหวังในจิต  
ทาง  เธอคิดจงได้ให้สุขสันต์
เดิน  ก้าวไปในที่ดีสำคัญ
ที่  ผ่านนั้นจงจดเป็นบทเรียน
ปวด  ใจช้ำทำไมไม่เข้าท่า
ร้าว  อุราทำไมใคร่อยากเขียน
หวั่น  ทำไมไม่อยากฝากติเตียน
ไหว  ฉันไหว...ไม่เพียรเรียนใจเธอ				
2 พฤศจิกายน 2545 19:15 น.

สมน้ำหน้า(อีกครั้ง)

ค้างคาวคืนคอน

อ่าน 3-2-2

        สมน้ำหน้า...กะลาหัวเจาะ
เสียงเธอเยาะแถมยังเย้ยหยัน
เยาะเล่นๆไม่เห็นสำคัญ
แต่เธอนั้นไม่ทำเล่นๆ
สมน้ำหน้า...กะลาหัวแตก
ฉันอยากแทรกไม่ให้ใครเห็น
สมน้ำหน้า...น้ำตากระเซ็น
ที่ไปเป็นเช่นหนังหน้าไฟ
สมน้ำหน้า...กะลาหัวแบะ
ไม่แยกแยะสิ่งที่เหลวไหล
สมน้ำหน้าเมื่อค่าเปลี่ยนไป
เป็นเช่นไรเมื่อเจ็บกลับมา
อยากจะเป็นเช่นหนังตะลุง
เที่ยวไปยุ่งไฟเสน่หา
เป็นอย่างไรผลที่ได้มา
รสน้ำตามันเป็นอย่างไร
เสียงเธอถามทั้งหยามทั้งเยาะ
อยากหัวเราะพร้อมกับร้องไห้
อยากจะตอบแทนคำขอบใจ
ที่เธอให้ในความเมตตา
เธอเยาะเย้ยเอ่ยคำหัวเราะ
เธอยิ้มเยาะเป็นที่หรรษา
ฉันเจ็บช้ำกับคำก่อนลา
สมน้ำหน้า...กะลาหัวเจาะ				
2 พฤศจิกายน 2545 17:38 น.

สมน้ำหน้า...

ค้างคาวคืนคอน

ก่อนเราสองเคยเคียงคลอ
เคยพะนอใกล้ชิดกัน
ร่วมทางเดินด้วยสัมพันธ์
เมื่อมีฉันต้องมีเธอ
แต่..มาถึงซึ่งวันนี้
ทางเคยมีกลับไม่เจอ
เมื่อถึงแยกแปลกจริงเออ
ไม่เห็นเธอบนเส้นทาง
ดูแปลกไปกระไรหนอ
คนชอบพอขอเดินห่าง
หมดสิทธ์คิดหมดสิทธ์สร้าง
หมดเส้นทางแยกกันเดิน
เส้นทางแยกที่แตกต่าง
เมื่อแรมร้างต่างห่างเหิน
ฉันยังเศร้าบนทางเดิน
เพราะบังเอิญ...ฉันหลงทาง				
1 พฤศจิกายน 2545 22:45 น.

นี่ใช่ไหม...คือเหตุผล

ค้างคาวคืนคอน


      นานเกินไป...ใช่ไหมจะไม่โกรธ
จะไม่โทษเธอเลยเคยไฝ่หา
ตอบฉันหน่อยค่อยคิดผิดสัญญา
ขอเวลาทำใจให้ฉันที
ค่อยค่อยบอกตอกย้ำทำทีนิด
เพื่อเตรียมจิตปลอบใจให้สุขขี
เพื่อเตรียมพร้อมยอมรับกับสิ่งมี
ในครั้งที่เธอพรากจากฉันไป
เพราะเธอนั้นฉันคิดคิดเสมอ
คิดว่าเธอมีค่ากว่าคนไหน
ถึงวันนี้ที่แม้แค่เยื่อใย
มิมีให้ฉันมา...อย่ากังวล
นานเกินไป...ใช่ไหมในความผิด
ก่อนเธอคิดจากลาไม่มาสน
ตอบฉันนิดคิดห่างอย่างแยบยล
หรือเป็นผลจากเหตุ...เจตนา
ฉันไม่โกรธโทษหรอกขอบอกไว้
ถ้าเมื่อใจเธอขาดปรารถนา
จะไม่รั้งยั้งใจใครสักครา
ที่ผ่านมา...ฉันคิดผิดไปเอง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟค้างคาวคืนคอน
Lovings  ค้างคาวคืนคอน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟค้างคาวคืนคอน
Lovings  ค้างคาวคืนคอน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟค้างคาวคืนคอน
Lovings  ค้างคาวคืนคอน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงค้างคาวคืนคอน