3 กรกฎาคม 2552 16:53 น.
ฅนไพร
คุณ"แรมฯ"สอนเป็นกลอนสารให้อ่านเสริม
ควรลด-เพิ่มสิ่งถูกผิดที่มิตรเห็น
ขอขอบคุณรุ่นพี่ที่ใจเย็น
มองประเด็นวิเคราะห์อย่างเจาะจง
อีก"หนูน้อยเจ้าสำราญ"เข้าอ่านบ่อย
ได้เอ่ยถ้อยติชมสมประสงค์
"คนตุลา"ว่ากล่าวเจ้าคารมณ์
ล้วนติชม"คนไพร"ด้วยไมตรี
"อรุโณทัย" "โคลอน"นักกลอนกาพย์
ผมซึ้งซาบน้ำใจในรุ่นพี่
ทั้ง"ใหมไทย" "เทพธิดาอเวจี"
"รัมณีย์"ฉางน้อยคอยเข้าชม
ขอขอบคุณรุ่ณพี่ที่ชี้แนะ
ไม่ค่อนแคะคำไดไม่เหมาะสม
เสริมบทกลอนให้อ่อนใหวในอารมย์
หรือเข้มคมสมพจน์รจนา
ด้วยความสัตย์"คนไพร"ดีใจนัก
ได้รู้จักนักกลอนสอนภาษา
ที่เคล่วคล่องว่องไวในวาจา
ต่างเข้ามาติชม....สมกวี
2 กรกฎาคม 2552 13:48 น.
ฅนไพร
ช้ำใจใจช้ำเจ็บ จนหนาวเหน็บอุราราน
สุดแสนจะสงสาร มาลีเจ้าจะหนาวใจ
เจ้าจากไช่อยากจาก คงทุกข์มากเป็นใหนใหน
เหว่ว้าและอาลัย เจ็บป่วยไข้ไครดูแล
พี่รู้ว่าตัวเจ้า คงปวดร้าวนะดวงแข
เจ้าบอกว่าไม่แคร์ แต่ภมรยังร้อนรน
พี่รู้ว่าตัวเจ้า คงปวดร้าวและสับสน
หว้าเหว่และกังวล จนแอบหลั่งน้ำตานอง
อยากอยู่คู่มาลี แต่ตัวพี่มีเจ้าของ
การใดต้องไฝ่ปอง คุณธรรมคอยค้ำคอ
มาลีดอกไม้ป่า เจ้าสูงค่าเกินกว่าขอ
ให้โน้มน้อมกิ่งกอ มาเคลียคลอพนอดิน
................................
รินรินระเรื่อยร้อง รำพัน
หว้าเหว่ทุกวี่วัน มิเว้น ว่างเลย
หาไม่ไช่แสกสรร เสแสร้ง ใดนา
จริงใจไช่ซ่อนเร้น เรื่องไว้ ภายใน
................................
ห่วงหาผกาษร จะเร่าร้อนสิอ่อนใหว
อยู่ป่าพนาไพร มิเคยได้จะยินดี
เคืองขัดและขุ่นแค้น อุระแสนจะโสกี
วันนั้นและวันนี้ มิเหมือนที่จะเคยเป็น
วันนั้นนะเราสอง ประคองคู่มิทุกข์เข็ญ
ยามเช้ากระทั่งเย็น อยู่ในรถสดแจ่มใส
วันนี้ภมรเดี่ยว "นรินทร์"เที่ยวสะเทือนใจ
อาทิตย์มิไฉไล มิน่าชมมิน่าเชย
ขอบฟ้าก็หมองคล้ำ รึเมฆดำมิยอมเผย
ให้เห็นดุจเช่นเคย กระไรเลยจะเป็นไป
..............................
สุดแสนเศร้าร้าวรานสะท้านจิต
สุดชีวิตร้าวรอนจนอ่อนใหว
สุดชีวันรันจวนปั่นป่วนใจ
สุดอาลัยเพรียกหาทุกนาที
จะเขียนกลอนกี่ร้อยกี่พันบท
มิอาจทดแทนค่าเจ้ายาหยี
จะชมจันทร์แจ่มฟ้ากี่ราตรี
มิอาจมีสุขเท่า....เคล้าคลอนาง
2 กรกฎาคม 2552 13:15 น.
ฅนไพร
ด้วย"ตนไพร"ใหม่นักเรื่องอักษร
แต่ชอบกลอนกาพย์กานต์ขับขานไข
แม้นวจีที่กล่าวมาคราวใด
ถ้าหากไม่ถูกจริตมิตรอย่าเมิน
ช่วยติชมสมคำให้จำจด
ช่วยเสริมงดหรือแก้ไขอย่าให้เขิน
เส้นทางรักนักกลอนยังอ่อนเกิน
ขอเรียนเชิญเพลินชมให้สมใจ
ขอรุ่นพี่ที่รู้เป็นครูสอน
หากเชิงกลอนรอนรานเกินขานไข
อ่อนไพเราะเหมาะเป็นประเด็นใด
โปรดจงได้ให้คำ...นำติชม
28 มิถุนายน 2552 10:32 น.
ฅนไพร
ห.ว.ย.รวมกันอ่านว่าหวย
ห.ตัวซวย"หายนะ"ใหนจะเหลือ
ว."วินาศ"ขาดคุณไม่จุนเจือ
ย.สิ้นเยื่อ"ย่อยยับ"อัปมงคล
อิอิ..งวดนี้มัน็กินผมเหมือนกัน5555
28 มิถุนายน 2552 09:55 น.
ฅนไพร
เคยรักหญิงคนหนึ่งซึ่งรักมาก
รักจริงจากใจแท้ไม่แปรผัน
เพิ่งจะรู้ความจริงได้ไม่กี่วัน
ว่าเธอนั่นเป็นกระเทยโถเอ๋ยเรา
(โถเปงกระเทยอีกและอกหักจังเรา)
นั่งรถเบ้นซ์แสนสบายโอ้..ชีวิต
ไม่ต้องคิดเรื่องเข้าเกียร์ให้เสียฝัน
ไม่ต้องห่วงเรื่องอัตราค่าน้ำมัน
รถของฉันนั้นแสนเท่ย์...รถเมย์ฟรี..
(เพื่อประชาชน)อิอิ
หน้าส่วนตัว
6351
