25 พฤศจิกายน 2549 21:35 น.
ชบาแดงสีเหลือง
....วันหยุด ฉุดใจ ให้หยุดรัก
เพียงรู้จัก ก็พ้อ พอแล้วเอ๋ย
ไม่อยากร้าว ราญใจ ที่ใครเคย
ลอบมาเอ่ย ฝากรัก แล้วจากลา....
... วันหยุด ฉุดใจ ให้พักผ่อน
ให้ใจหยุด ร้าวรอน เสน่หา
ให้ใจหยุด ร้องร่ำ จำนรรค์จา
ก็เพราะว่า แฟนเขามา ตั้งตารอ....
... วันหยุด คืนหยุด โลกหยุดหมุน
หยุดคิด ถึงคุณ สักคืนหนอ
หยุดฝัน หยุดใฝ่ ไม่รีรอ
หยุดพ้อ หยุดพัก ไม่รักคุณ....
.. หยุดเดือน เคลื่อนคล้อย หยุดพลอยแสง
หยุดเส้นแวง แฝงเส้นรุ้ง ยุ่งหยุดหมุน
หยุดเส้นใจ มิให้ บรรจบจุน
หยุดรักคุณ ทั้งเดือนปี ตราบนี้เอย.....
....ชบาแดงสีเหลือง 20.32 น.......25/11/49
เชิญคลิ๊กลิงค์ กวี ชบาพาฝันค่ะhttp://www.managerradio.com/radio/webboard/question.asp?GID=56043&Mbrowse=1
25 พฤศจิกายน 2549 00:55 น.
ชบาแดงสีเหลือง
... ฉันนั่งอยู่ บนหาด สะอาดขาว
สงบราว โลกซบ สลบไสล
เหม่อมองฟ้า ล้าอ่อน ไกลออกไป
วังเวงใน ห้วงจิต มาคิดครา....
...ฟ้าดูสวย ทะเลงาม ทรามสะอาด
แต่ประหลาด หาดแห่งใจ ใยหวนหา
หวนคนึง ถึงหาดรัก พักอุรา
หวนตรึงตรา สำเนียง เสียงดนตรี...
...คลื่นสงบ เสียงหัวใจ ไม่สงัด
ราวถูกซัด ด้วยอาลัย ให้หมองศรี
ใกล้ให้ร้อน ไกลให้ร้าง ว้างฤดี
ขอให้มี รอยอาลัย ใจจางจาง..
... ผิวทะเล เรียบเรียบ เงียบสงบ
เราคงพบ ความจริง ทุกสิ่งสาง
หลังคลื่นลม ห่มโหม ประโคมคราง
เขาคงจาง จากไกล ไปนิรันดร์...
...มิได้เศร้า แต่ใจเรา เหงาปลดปล่อย
เหมือนว่าคอย แต่ไม่อยาก พรากดวงขวัญ
รักของใคร ก็เก็บไว้ แนบชีวัน
อย่าแอบปัน ใจรักมา อย่าอาลัย...
..เราอาจมี วันก่อนก่อน ที่อ่อนหวาน
และยืนนาน ในห้วงจิต อย่าสงสัย
ถึงแม้กาล ผันผ่าน นานเพียงใด
จะเก็บใจ ดวงเก่า เอาไว้จำ....
...เราอาจเคย เหมือนรักกัน เมื่อวันผ่าน
และยืนนาน แม้กาล จะนานล้ำ
เพียงแค่เป็น จินตนาการ จารจดจำ
เป็นเพียงคำ ร้อยร้อง กรองจากใจ...
...ขอบฟ้าเงียบ สงบ ตรบตรงนี้
คงจะมี เพียงอำลา ให้อาศัย
หล่อเลี้ยงรัก นิรันดร์ กลั่นจากใจ
อวยพรให้ เธอชื่นสุข ทุกคืนวัน...
.. และคงเป็น เพียงเรื่องราว ที่กล่าวขาน
จนเนิ่นนาน ก้องอยู่ใน หัวใจฉัน
โปรดเงียบหาย อย่าทายทัก สักคืนวัน
โปรดมีฉัน เพียงแค่เคย เอ่ยอำลา......
@ชบาแดงสีเหลือง@28/10/2549..../..08.53 น.
23 พฤศจิกายน 2549 08:30 น.
ชบาแดงสีเหลือง
... ดอกราตรี กรุ่นหอม กล่อมยามดึก
ชวนให้นึก ถึงกาล วารผ่านผัน
เสียงสะล้อ พ้อสายลม ตรมรำพัน
ซอประสาน ขานแว่ว แผ่วไกลไกล....
... กระท่อมน้อย กลางป่าเขา เงาต้นไม้
เริงระบาย เงาทาบทับ กับน้ำใส
จิ้งหรีดร่ำ เรไรร้อง ก้องแดนไพร
วังเวงใน ดวงจิตหนอ ผู้รอคอย....
... คิดถึงใคร กันหนอ เคยพ้อขับ
เสียงขลุ่ยรับ เพลงปี่ขวัญ พลันเหงาหงอย
เคยสะท้าน ก้องหลง ทั่วดงดอย
ทิ้งให้คอย บรรเลง เพลงลำพัง.....
... เพลงทุ่งข้าว ยาวไกลมา จนหน้าเกี่ยว
เคยจับเคียว คู่เคียง เพียงเสียงสั่ง
หากรับรู้ ยินเสียงกู่ วานจงฟัง
นึกความหลัง แล้วกลับมา เรียมท่ารอ...
.... ลอยกระทง ปีนี้ ไม่มีคู่
เธอจะรู้ หรือไม่ ไฉนหนอ
หรืออาจเคียง สาวอื่น ชื่นพนอ
ฝากเสียงซอ ทวงทัก ทวงรักคืน....
... ดอกบัวตอง หลับไหล ในเงามืด
พระจันทร์จืด จางหม่นสี ฤดีฝืน
สะท้านหนาว น้ำค้างพราว ก็ยังยืน
โศกสะอื้น กับคืนฝัน วันเก่ากาล.....
... ลาแล้วเอย ราตรี สีเงาหม่น
ลาแล้วคน เคยใยดี ไม่มีขาน
ลาแล้วรัก ที่ไม่ชื่น คืนดวงมาลย์
หลับในกาล คืนนี้ ฤดีครวญ....
20 พฤศจิกายน 2549 07:21 น.
ชบาแดงสีเหลือง
.... สัมผัสใจเพียงแรกก็แตกต่าง
แม้กายห่างแสนไกลแต่ใจถึง
เพียงสัมผัสเสียงพร่ำคำคนึง
ให้คิดถึงคืนวันรันจวนใจ....
.. ภาพสายหมอกหยอกหญ้าตราตรึงฝัน
ทุ่งนาอันพร่างแดดสีแสดใส
ธารน้ำรินริมทุ่งข้าวเขียวพราวใบ
หอมกลิ่นไพรปนปรุงทุ่งริมดอย....
..พรายหิ่งห้อยระยับแสงคอยแต้มแต่ง
ดอกดาวแข่งผกายพร่างห่างสุดสอย
เรไรร่ำคืนค่ำนั้นใจผันลอย
ถึงผู้คอยส่งใจมาให้กัน....
..ฝากรอยตากับดาวแม้หนาวเนื้อ
ฝากใจเอื้อถึงใครที่ใฝ่ฝัน
เพียงแรกรู้ก็รุ่มรักใจปักปัน
ฝากดาวอันกระพริบพร่างแม้ห่างกาย...
หน้าส่วนตัว
1001
