28 กันยายน 2547 09:47 น.
ซามูไรแก้มแดง
อึดอัดเหลือเกิน
อยากบอกไปแต่ไม่กล้า
แค่เพียงสบตาก็ใจหาย
อยากยืนอยู่ข้างข้างเธอแต่ก็อาย
มีเรื่องราวตั้งมากมายอยากบอกเธอ
ได้แต่เก็บความในใจไว้อย่างนั้น
ได้แต่ฝันคิดไปเองอยู่เสมอ
เพราะรู้ดีไม่มีทางจะมีเธอ
ขอแค่นี้ แค่เพ้อ
ไปคนเดียว
27 กันยายน 2547 18:23 น.
ซามูไรแก้มแดง
บุญเป็นอะไร
สิ่งนั้นๆเป็นเหมือนของเกลื่อนกลาด
ที่เป็นบาปเก็บกวาดทิ้งใต้ถุน
ที่เป็นบุญมีไว้เพียงเจือจุน
ใช้เป็นคุณสะดวกดายคล้ายรถเรือ
หรือบ่าวไพรมีไว้ใช้ใช่ไว้แบก
กลัวตกแตกใจสั่นประหวั่นเหลือ
เรากินเกลือใช่จะต้องบูชาเกลือ
บุญเหมือนเรือมีไว้ขี่ไปนิพพาน
มิใช่เพื่อไว้ประดับให้สวยหรู
เที่ยวอวดชูแบกไปทุกสถาน
หรือลอยล่องไปในโลกโอฆกันดาร
ไม่อยากข้ามขึ้นนิพพานเสียดายเรือ
ฯ
( จาก พุทธทาสภิกขุ )
27 กันยายน 2547 18:22 น.
ซามูไรแก้มแดง
หากว่าฉันเป็นแม่มด
ฉันจะร่ายเวทมนต์คาถา
โอมเพี้ยง!!! ขอให้เธอหันมามองตา
ขอให้เธอรักฉันยิ่งกว่าใครใคร
แต่ฉันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
จึงไม่สามารถร่ายเวทมนต์คาถาได้
เธอจึงมองฉันเป็นเพียงใครใคร
ที่ไม่มีอะไรพิเศษกว่าทุกคน
27 กันยายน 2547 18:21 น.
ซามูไรแก้มแดง
ไม่สวยเหมือนสุวนันท์
ไม่ยิ้มหวานเหมือนเทย่า
ไม่หุ่นสวยเหมือนแคทรียา
ไม่กิ๊บแก๋สะดุดตาใครต่อใคร
ฉันยังคงความเป็นฉัน
หน้าตางั้นงั้นไม่เอาไหน
คนดีเธอคิดยังไง...จะรักได้ไหม
กับผู้หญิงที่ไม่มีอะไร
" เพอร์เฟกต์เลย
"
27 กันยายน 2547 18:19 น.
ซามูไรแก้มแดง
จะบันทึกรักของเราทุกวัน
ใส่ไดอารีของฉันวันละหน้า
เล่าถึงความรู้สึกผ่านปากกา
เพราะมันมีค่าสำหรับใจ
เผื่อวันใดผิดใจกัน
จะหยิบมันมาพิจารณาใหม่
ไดอารีที่เขียนจากหัวใจ
จะคอยเตือนให้เราเข้าใจกัน
หน้าส่วนตัว
983
