23 กุมภาพันธ์ 2550 00:25 น.
ดวงตาของท้องฟ้า
นึกถึงทะเล ที่ไรใจสุดเศร้า
ในเมื่อเรา ไม่มีฝัน นั้นอีกแล้ว
ฝันฉันมีเธอเคียงข้างกาย
เดินจับมือกัน ไว้ไปด้วยกัน
ภายใต้ ทะเล ฟ้าคราม ที่อบอุ่น
มียิ้มที่ละมุน อยู่ ไม่ห่าง
ผืน น้ำและทะเล เป็นพยาน
บนหนทางสุดแสน ไกล ฉันมีเธอ
ฝากบอกดาวบอกฟ้า ว่าคิดถึง
ยังรำพึงถึงเธอ อยู่เสมอ
แม้กี่ปี กี่เดือน ไม่อาจลบเลือน ได้
หลับเถิดน่ะคืนนี้ ฉัน คอยเฝ้า
ฝากเดือนดาว กล่อม เจ้าให้หลับสบาย
ถึงแม้จากไกล จำจากไปน่ะคนดี
ถ้าวันนี้ เราสองคน นั้นคู่กัน
คงมีวัน ที่ต้องเจอ ทุกชาติไป
21 กุมภาพันธ์ 2550 11:31 น.
ดวงตาของท้องฟ้า
เวลา ที่ผันผ่าน อาจเนิ่นนาน จนเธอลืม
ฉันยังรออยู่ที่เดิม ณ ที่เดิมที่มีฉัน
ขอเธออย่าลืมกัน เวลานั้นที่เธอท้อ
จะคอยส่งแรงพลังใจ ในความฝัน
แม้เราไกลกัน ไม่อาจมีวันนั้นที่เคียงข้าง
แค่ได้พบ เจอเธอในวันนี้ ชีวี ช่างสดใส
เธอคอยเป็นพลังแรงใจ ต่อเติมฝันฉันเรื่อยมา
ฝันของฉันที่มีเธอ นั้นเคียงข้าง
เหมือนคน อ้างว้างและเลื่อนลอย
ทุกคืนฉันเก็บเธอ มาฝันถึง
แม้เราไกลกันจนลับตา
ความฝันของฉันนั้นแสนเศร้า
เมื่อฝันเพียงข้างเดียวและเรื่อยมา
วันนี้ ขอเก็บเพียงฝันไว้
ขอเก็บดวงใจ ปวดและรวดร้าว
ก้าวเดินด้วยใจ ที่เข้มแข็ง
แม้เพียง สองมือและสองเท้า
แม้ เพียงใจ ร้าวๆและอ่อนแรง
ก้าวผ่านมรสุม แห่งชีวิต
ก้าวผ่าน วันคืนที่อ่อนใจ
ด้วยพลังและแรงใจ เท่าที่ฉันมี
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:22 น.
ดวงตาของท้องฟ้า
เธอ เคยบอก จะเป็นพลังใจ คอยจับมือฉัน
แต่วันนี้ เราห่างกัน ไกลจนลับตา
ไม่มีเธอ ไม่มีฉันเหมือนที่ผ่านมา
ดั่งชีวาแทบสิ้น ใจมลาย
โอ้ใจฉันในวันนี้ นั้นแสนเศร้า
อยากมีเธอ เป็นดั่งเงา เหมือนวันก่อน
และความจริง คงมีฉัน ซึ่งยังคอย
หากเธอ เจ็บโปรดเก็บใจ มาที่ฉัน
จะปลอบ ใจเธอทุกคืนวัน นั่นให้หาย
จะลืมวัน ที่เราจากกัน วันนั้นไป
กลับมาตรงนี้ ตรงที่เรามีกัน
ฉันยังจะรอวัน ที่เธอนั้นหวนมา
หน้าส่วนตัว
1102
