9 พฤศจิกายน 2550 12:58 น.
ดวงยี่หวา
ชีวิตนี้ผ่านมา หลายหน้าหนาว
แต่ทุกคราว หนาวใจไม่เคยหาย
อยากหาใครสักคน มาเคียงกาย
คงไม่ง่าย เหมือนผักปลาที่หากัน
หนาวเนื้อห่มเนื้อ จึงหายหนาว
ฟังแล้วร้าวรานจิต คิดพร่ำฝัน
หลงละเมอ เพ้อพกไปวัน วัน
ตัวเรานั้น แก่เกินไปใครจะเอา(ไปเป็นแฟน)
คงต้องอยู่ต่อไป จนหายหนาว
เดินจ้ำอ้าวก้าวต่อไป ให้ถึงฝัน
อยู่มาได้ จะเลขสี่ไม่กี่วัน
จะหวั่นไหวไหวหวั่น กันไปใย
กว่าจะตามหาเจอ เฮ้อ...คงเหี่ยว
คงหมดเรี่ยวหมดแรง เหมือนแตงเฉา
น่าอิจฉาคนมีคู่ ตามเป็นเงา
โถ...ตัวเราคงต้องเศร้า เหงาต่อไป
8 พฤศจิกายน 2550 14:19 น.
ดวงยี่หวา
สุดเขตแดนของไทย สุไหงโกลก
ขอหยิบยก ทหารไทยต้องไกลบ้าน
จากพ่อแม่ จากคนรักไปทำงาน
เพื่อสืบสาน ปฏิญานนักรบไทย
ทราบข่าวคราว การทำงานแสนลำบาก
ต้องทุกข์ยาก มากปัญหากลางป่าเขา
นอนกลางดินกินกลางป่า พนาเนาว์
แต่พวกเรา อยู่แนวหลัง นั่งสบาย
ขอให้รู้คนแนวหลังยังคิดถึง
คิดคำนึง คิดถึงอยู่ไม่รู้หาย
เสียสละ ยอมเหน็ดเหนื่อยทั้งใจกาย
แม้นตัวตาย สละได้เพื่อแผ่นดิน
ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ จะได้พบ
พักเรื่องรบ มาเรื่องรักบ้างได้ไหม
ขอเพียงแค่สุขเล็ก ๆ ของหัวใจ
ที่มีให้ทหารไทย ใจหนึ่งเดียว
หน้าส่วนตัว
2552
