13 พฤษภาคม 2549 20:17 น.
ดอกฝัน
สองเด็กน้อยมองท้องฟ้าพายิ้มแย้ม
ไร้รอยแต้มบริสุทธิ์สุขหรรษา
สองเท้าตีผืนน้ำในท้องนา
มองเมฆาลอยลิ่วตามแรงลม
เห็นเด็กน้อยมองฟ้าต่างผู้ใหญ่
เธอมองไปฟ้าสูงสุดสวยสม
เมฆบางบางเป็นรูปร่างต่างพนม
บ้างเป็นพรมห่มผืนผสุธา
ผู้ใหญ่เพียงมองนภตามวาดหวัง
เหมือนจะเป็นจริงจังตามหวังว่า
ข่าวปีนี้จะงอกงามตามราคา
ขึ้นอยู่กับฝนหล่นมาจากฟ้าไกล
จึงเพียรก่อพฤติกรรมทำขอฝน
หวังฟ้าดลฝนฟ้าลงมาให้
เมื่อท้องฟ้าโปรยฝนจนจุใจ
น้ำนองใส่ไร่นาพาชื่นทรวง
ต่างมุมมองต่างดูความแตกต่าง
ล้วนจัดวางตามประสงค์เรื่องใหญ่หลวง
ขอเพียงแต่คนไทยใจทุกดวง
ไทยทั้งปวงร่มเย็นเป็นสุขจริง
12 พฤษภาคม 2549 22:47 น.
ดอกฝัน
หลากล้วนความฝันอันงดงาม
ที่คนเดินติดตามเจ้าความฝัน
หวังหนึ่งในชีวิตลิขิตมัน
ให้สุขสันต์ในความฝันอีนเรืองรอง
แท้จริงมีเป้าหมายหลายทางแยก
ล้วนผิดแผกต้องเลือกหนึ่งไม่พึงสอง
ถึงจุดแยกความคิดใคร่ตริตรอง
เพื่อครอบครองเพียงหนึ่งพึงเข้าใจ
และจงก้าวเดินไปเผชิญโลก
อาจสุขโศกอาจเจ็บช้ำจงฝันใฝ่
ก้าวไปเถอะก้าวหน้าใต่ฟ้าไกล
หนึ่งดวงใจรักมั่นฝันเรืองรอง
บทกลอนไทย
12 พฤษภาคม 2549 22:31 น.
ดอกฝัน
ถีงไม่อยากจากเธอไปใจหม่นหมอง
น้ำตานองวับแวมสองแก้มใส
กลางเดือนมืดมืดมิดโอ้จิตใจ
ก็ฤทัยจะร้าวแยกลงแหลกลาญ
เธอจะรู้บ้างไหมใครเคยห่วง
แม้แดดวงไม่คิดหลอกด้วยคำหวาน
ล้านถ้อยคำร้อยรสพจมาน
ใช่คำขานมาพลิกแพลงกลั่นแกล้งกัน
ต่อแต่นั้ลาเธอไกลไม่เห็นหน้า
ให้เธอหนาไร้ทุกข์มีสุขสันต์
ส่วนคนไกลจะอย่างไรไม่สำคัณ
ขอเธอฉันเลิกร้างกันด้วยดี
หน้าส่วนตัว
1302
