14 กรกฎาคม 2550 23:16 น.
ดอกไม้จ้า
รอยยิ้มสดใสพาใจสดชื่น
ทำให้ตื่นฟื้นกลับมีความหวัง
อยากให้เธอรู้ว่าเธอก้อเหมือนดัง
ผู้มีมนต์ขลังฉุดรั้งพาเดิน
ลืมอดีตปล่อยวางใจให้ว่างเปล่า
ปลดเรื่องราวสับสนคนเคยหยาม
ปัจจุบันมุ่งหน้าพยายาม
มองผ่านข้ามทุกข์ท้ออยู่พอเพียง
13 กรกฎาคม 2550 08:27 น.
ดอกไม้จ้า
แด่คนช่างฝัน
อย่ากลับคำมั่นที่เคยสัญญา
อย่ากลับวาจาเวลาเปลี่ยนผัน
อุปสรรคใดเราร่วมฝ่าฟัน
เพี่ยงแต่มั่นใจหมายที่ปลายทาง
ดุจดวงตะวันแผดแสงอันแรงกล้า
มุ่งเดินหน้าคงมีแสงสว่าง
แม้จะมีขวากหนามมากั้นกลาง
มิอาจขวางคนที่มีพลัง
ดุจดั่งสายน้ำที่เย็นฉ่ำ
ดุจน้ำคำมอบให้เป็นมนต์ขลัง
ให้เธอรุดมุ่งหน้าอย่างจริงจัง
อย่าหยุดยั้งจุดหมายใช่หยุดรอ
เมื่อดอกไม้แย้มบานตระการตา
คงซึ้งค่าความดีที่เคยขอ
ให้เธอมั่นหมายใจได้ดีพอ
ได้เติมต่อเป็นรางวัลคนฝันไกล
11 กรกฎาคม 2550 21:39 น.
ดอกไม้จ้า
หนทางนี้ยาวไกลไกลสุดฝัน
หากสัมพันธ์รักแท้แน่จริงหนอ
อย่าหวั่นไหวมั่นใจรักต้องรอ
อย่าตัดพ้อพาใจให้ลังเล
เพียงเพื่อรักหวังใดให้ดีกว่า
ห่วงวิญญาห่วงใจห่างหันเห
สื่อสายใยรักมั่นจักรวนเร
จึงทุ่มเทรักมั่นมิสั่นคลอน
11 กรกฎาคม 2550 06:18 น.
ดอกไม้จ้า
ความเหงาคืออะไรใครหยั่งรู้
ต้องทนสู้อยู่ไปให้ฝืดฝืน
คิดคิดคิด ทวนไปมาบ้าทั้งคืน
เหมือนดั่งยืนเดียวดายใต้นภา
มองฟ้าไกลเห็นดาวดวงเดียวกัน
ใจสัมพันธ์ฝากให้ไปเยือนหา
ที่ว่ารักผูกพันมั่นวิญญา
เฝ้ารอมารอรักจักหวนคืน
ที่ใดมีรัก ย่อมมีฝัน มีจินตนาการ
หน้าส่วนตัว
4630
