4 กรกฎาคม 2545 16:25 น.
ตฤณ
อยู่ทางนั้นเป็นอย่างไรบ้าง
รู้สึกอ้างว้างต่างกับทางนี้บ้างไหม
คนตรงนี้อยู่ด้วยแล้วอบอุ่นหัวใจ
คนตรงนั้นเป็นอย่างไร อยากให้คิดถึงกัน
เพราะเธอมีฉันเป็นคนทางนี้
และก็ยังมีเขาเป็นคนทางนั้น
เลยคิดไม่ออกเวลาที่เราไม่ได้ผูกพัน
เธอยังจะคิดถึงฉัน หรือเปล่าเธอ
เพราะรักเธอนะ ถึงยอมทุกอย่าง
แม้ต้องอ้างว้าง ปวดร้าวอยู่เสมอ
ทำอย่างไรดีล่ะคะ ถึงจะลบความทรงจำที่เป็นเธอ
ไม่ให้ฝัน ไม่ให้เพ้อ เสมอใจ
4 กรกฎาคม 2545 16:06 น.
ตฤณ
ไม่อยากมานั่งเสียใจ
และต้องทนร้องไห้อยู่อย่างนี้
ในเมื่อคนที่เคยรัก เขาไม่สนใจใยดี
คำตอบก็จบลงที่ ช้ำใจ
เสียเวลากับเธอมานาน
ข่มใจตัวเองให้ร้าวราน สั่นไหว
พยายามจะฝืนตัวเองแล้วนะสั่งห้ามหัวใจ
แต่ก็ยังไปรักเธออีกจนได้ เมื่อเธอกลับมา
เป็นสิ่งมีค่าเพื่อฆ่าเวลาเท่านั้น
สิ่งตอบแทนกัน ก็คือความปวดร้าว ท้อล้า
อย่าหันไปมองเขานะ อย่านะ สายตา
ไม่อยากจะมาปวดปร่า กับวันเวลาของหัวใจ
ถ้ายังเห็นแก่คนที่เคยรักกัน
ช่วยทำให้เสียใจอีกสักครั้งจะได้ไหม
อย่างน้อย น้อย ก็สามารถลบภาพเธอออกไป
จากหัวใจที่ ร้าวไหว เต็มทน
3 กรกฎาคม 2545 14:44 น.
ตฤณ
ฉันหลงรักผู้ชายคนหนึ่ง
ผู้ซึ่งเป็นที่รักของสาว ๆ ไม่ว่าอยู่ที่ไหน
ผู้ชายคนนี้ เคยทำให้ฉันร้องไห้ เสียใจ
และทำให้เจ็บช้ำน้ำตาตกได้ตลอดมา
เขาได้ชื่อว่าเป็นคนรักของฉัน
เขาได้ชื่อว่าเป็นคนสำคัญ และเป็นสิ่งมีค่า
เหมือนกับเป็นสิ่งเตือนใจให้ปวดร้าวปวดปร่า
ต้องยอมเขาเสมอนะ ต้องยอมเรื่อยมา ถึงจะได้ใจ
หน้าส่วนตัว
691
