7 เมษายน 2547 18:24 น.
ตฤณ
อรุณสวัสดิ์ครับความรัก...
อรุณสวัสดิ์ค่ะความห่วงหาา
หายไปไหนมานานไม่เห็นหน้า
ก็แหม ไม่ทันพูดจาก็มีคนทำท่าจะลืม
ประชดประชันเก่งจังนะครับ
ก็แน่นอนละคะฉันใช้บทเรียนเป็นตัวรื้อฟื้น
แล้วที่ผมหลับฝันถึงคุณไม่อยากตื่น?
แล้วนึกยังไงละคะ ถึงได้ฝืนลุกขึ้นมา
คล้าย คล้ายว่าคุณจะคิดถึงผม
คิดถึงคุณตอนจะสิ้นลมมากกว่า
เขาว่ากันว่าคิดถึงใครคนสุดท้ายน่ะสำคัญหนักหนา
แค่คิดว่าคุณคือคนที่ฉันอยากเห็นหน้าก็เท่านั้น
งั้นผมก็คือคนสำคัญของคุณ...
รุ่งเช้ายามรับอรุณอบอุ่นคล้ายคุณอยู่เคียงข้างฉัน
ขอโทษนะคนดีที่หายหน้าไปหลายวัน
เก็บถ้อยคำเหล่านั้นอย่ารีบพลันพูดจา
เป็นอย่างไรบ้างครับสบายดีนะ
สบายดีค่ะ แล้วคุณล่ะคะคุณชายห่วงหา
ผมปกติดี เพียงแต่ตอนนี้อยากมีเวลา
เอาไว้คุณกลับมา เราค่อยพูดกัน
ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไปไหน
ก็เห็นทำท่า ออกทางว่าจะไปแบบนั้น
น้อยใจอีกแล้วนะครับ ผมงานยุ่งทั้งวัน
ก็แล้วจะให้ฉันนั่งยิ้มนั่งฝันหรือยังไง
น่ารักจังเลยนะคุณไม่เคยเปลี่ยน
แต่ละคำฟังแล้วเอียนแทบทนไม่ไหว
ผมสังเกตุอยู่นะคำพูดผมคุณน่ะอมยิ้มในใจ
ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าชอบใจคำพูดคุณ
เถอะน่ะดีกันนะ ดีกันดีกว่า
ดีกว่าอะไรคะ..พูดจาให้ว้าวุ่น
ก็ดีกว่างอนผมอย่างนี้ แก่เร็วนะคุณ
แน๊ะ! ยังกะตัวเองมีหุ่นผอมเพรียว
ดีไม่ดีคุณก็รักแหละน่า
พูดสักคำหรือยังคะ?พ่อคนเฉลียว
ก็เห็นคุณไม่ปฏิเสธและก็มีผมเพียงคนเดียว
คิดเอาเขาไปข้องเกี่ยว เกลียดนักเชียว คนรู้ทัน
แหะๆ เอาไว้ต่อกลอนหน้านะคะ อยากแต่งเล่น ๆ ไว้น่ะคะ ชอบๆๆ
ปล. เครื่อ่งหมายในคำพูดเป็นของชายนะคะ
ส่วนคำที่ไม่มีเครื่องหมายเป็นของหญิงค่ะ
^__^
7 เมษายน 2547 13:58 น.
ตฤณ
ยังคงเป็นที่หนึ่งอยู่เสมอ...
หลังจากเธอเฝ้าเพียรถามกันหลายหน
ยังเป็นคนแสนดีที่ฉันอุทิศตน
เติมหัวใจให้เปี่ยมล้นจนเต็มใจ
หากแต่เพียงในวันนี้...
คนดีหาใช่ที่หนึ่งอีกต่อไปไม่
อย่าถามฉันด้วยเพราะเหตุผลอันใด
ลองถามใจตัวเธอเองแล้วทบทวน
เก็บคำถามในใจมาก็นาน
ไม่เคยเอ่ยวาจาถามแกล้งเสสรวล
เธอเองเป็นฝ่ายเริ่ม...ใจเรรวน
รับไปซะคำตอบห้วน ห้วน จากหัวใจ
พูดไปสองไพ่เบี้ย..นิ่งเสียตำลึงทอง
เธอมาสะกิดแผลกัน...ลองของ?รับไม่ได้
โกหก ลวงหลอก กลิ้งกลอกทำไม
หรือเห็นฉันโง่งมงาย ง่ายจึงลวง
แล้วคนนั้นน่ะใครกันคะ
ฉันเพียงพอแล้วกับการเฝ้าหึงหวง
อย่าได้ริเอ่ยปากถามความกำกวม
จากปากชายหลอกลวง..เฉกเช่นเธอ
7 เมษายน 2547 10:00 น.
ตฤณ
จากนี้..คือ เธอ
รักคุณคับ
*-*-*-*-*-*-*-*
....เคยชินกับการใช้ชีวิตตามลำพัง
น้ำตาทุกหยดที่หลั่ง..ก็สามารถเช็ดเองได้
มองไม่เห็นความจำเป็นที่ต้องมีใคร
มาจัดแจง..ดูแลหัวใจ..ให้กันและกัน
.....มีความสุข ฉันก็สุขของฉันคนเดียว
มีทุกข์..ก็ไม่ต้องมีใครมาเกี่ยว..เจ็บกับฉัน
ใช้ชีวิตธรรมดา..ตามประสาผู้ชายไปวันวัน
ไม่มีรัก..ไม่มีความผูกพัน ให้กับผู้ใด
.....ทำตัวดูเหมือนเป็นคนกล้าแกร่ง
ไม่เคยอ่อนแรง ให้กับ..ความอ่อนไหว
แต่ใครจะรู้! ผู้ชายใจแข็ง..ที่ไม่เคยรับรักใคร
ผลสุดท้าย..จะต้องแพ้พ่ายให้กับใจตัวเอง
.....เดินซุ่มซ่าม! ตกหลุมรักเธอเข้าเต็มเปา
นี่ต้องกลายเป็นคนโง่เขลา..แล้วหรือ? ไอ้คนเก่ง
เมื่อความรัก..จู่โจมหัวใจจอมนักเลง
ก็ต้องยอมรับตัวเอง..ว่าวันนี้ฉันแพ้ใจ
.....อุตส่าห์อยู่อย่างผู้ชนะมาตลอด
แต่ก็ไปไม่รอด..ต้องยอมยกธงขาวจนได้
เพิ่งรู้วันนี้เอง..ว่าการที่เรารักใครซักคนจนหมดทั้งใจ
จะทำให้โลกมีความหมาย..มากกว่าที่เคยเป็น
.....อุปสรรคต่างๆ ที่เคยพบเจอ
ก็กลับมีเธอ..มาร่วมออกความคิดเห็น
จากเมื่อวาน..ที่ก้าวผ่านมันมาอย่างยากเย็น
แต่วันนี้กลับกลายเป็น..เรื่องง่ายดาย
.....ขอบคุณนะ..ที่มาอยู่เคียงข้างฉัน
คอยปลอบโยนดูแลกัน..ไม่ห่างหาย
ถึงแม้รักดี-ดี..จะไม่ได้มีอยู่ตามท้องถนน..มากมาย
แต่ฉันก็รับรู้ได้..ว่ารักของเธอมีความหมาย
...มากเพียงใด...
เธอ..คือเส้นทางฝัน
ตฤณ
*-*-*-*-*-*-*-*
เคยชินกับการใช้ชีวิตเพียงคนเดียว
น้ำตาที่แห้งเหี่ยวเพราะสามารถซับเองได้
คิดอยู่เหมือนกันว่าสักวันต้องมีใคร
คอยดูแล .. คอยห่วงใย .. ซึ่งกันและกัน
มีความสุขก็ปันกันสุขกับเขา
ครั้งทุกข์ร่วมปัดเป่าเศร้าโศกสรร
ชีวิตที่เคยอยู่โดดเดี่ยว ต้องมีหลายสิ่งข้องเกี่ยวพัน
อาทิเช่น ความรัก เส้นทางฝัน ฉันและเธอ
เนี่ยแหละฝันเล็ก เล็ก ของฉัน
คงมีสักวันจะมีใครนำหัวใจมาเสนอ
ผู้หญิงอย่างฉันก็คล้ายคนทั่วไปที่อยากพบเจอ
กับความรักที่แสนเลิศเลอ..เช่นกัน..
เดินคิดอะไรเรื่อยเปื่อย..ชนเธอเข้าเต็มเปา
แล้วนี่เราจะทำอย่างไรดีเล่าตัวฉัน
แรกพบ สบตา เธอก็คว้าหัวใจกัน
ต้องยอมรับกับตัวเองว่ามันช่างรู้สึกดี
นี่สินะความรู้สึกที่ว่านั้น...
ที่อยากจะรู้จักมันวันนี้ซึมซับกันเต็มที่
เปี่ยมด้วยความหมายของหัวใจที่แสนดี
และวินาทีถัดจากนี้..เธอจะยิ่งสำคัญ
เรื่องราวต่าง ต่าง ที่ผ่านพ้นมา
วันวานกลับรู้สึกช้า เวลาก็แสนสั้น
ต่างจากวันนี้มีเธอเคียงข้างชี้ทางกัน
ทำให้ก้าวผ่านคืนวัน .. เส้นทางฝัน.. ง่ายดาย
ขอบคุณเช่นกันนะที่เธอคอยเคียงข้าง
คอยดูแลฉันทุกอย่าง..ล้านความหมาย
ไม่สำคัญหรอกนะ ถ้าพรุ่งนี้จะเปลี่ยนแปลงไป
เพราะตอนนี้ฉันสามารถรู้สึกได้
..ว่ารักของเธอยังคงมากมาย..ขึ้นทุกที
5 เมษายน 2547 17:45 น.
ตฤณ
+*- ขอโทษที..หากฉันไม่ดีพอ +-*
พู่กันของหูกวาง
*-*-*-*-*
ไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้
ก็ฉันมันไม่ใช่คนดี..อย่าใครเขา
จะเป็นได้ก็แค่ตัวของตัวเรา
มันอาจจะโง่ งี่เง่า หรือขี้เหงาไปวันวัน
ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนอะไร
ทุกสิ่งที่ทำไป..หัวใจมันทำได้แค่นั้น
แม้ไม่ดีอย่างคนอื่น..ก็ไม่เคยฝืนห่วงใยกัน
หนักใจไหมที่ฉันได้แค่นั้น..สำหรับคนในฝันของเธอ
เลือกได้นะ..ไม่ต้องหนักใจ
หากเธอจะเห็นว่าใครใครเขาจริงใจกับเธอเสมอ
ฉันก็จะหลีกทาง..ให้ระหว่างเขาและเธอ
เจ็บหน่อยคอยเพ้อ..ก็แค่รอเก้ออยู่คนเดียว
คนที่มันไม่มีดีอะไร
ก็คงขี้เงหาต่อไป..ขาดใคร ใครมาแลเหลี่ยว
โง่ งี่เง่า..เป็นเหมือนเก่าอยู่คนเดียว
เดี่ยวดาย โดดเดี่ยว อยู่ร่ำไป
ต้องขอโทษที..หากฉันคนนี้มันไม่ดีพอ
เธอไม่จำเป็นต้องเฝ้ารอ..ขอให้ฉันเปลี่ยนไปไหน
มากที่สุดก็แค่นี้..ฉันอาจเป็นคนดีให้เธอไม่ได้
ฉันรู้ตัวของฉันแล้วไง..แล้วเธอรู้ใจของเธอรึยัง...
+*- ดีที่สุดสำหรับฉันเท่านั้นพอ+-*
ตฤณ
*-*-*-*-*
อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น
ความสามารถดาษดื่นที่ไม่มีอย่างใครเขา
เป็นอย่างนี้น่ะดีที่สุดแล้วเป็นตัวของตัวเรา
มันอาจจะดูงี่เง่า แต่บางทีก็เข้าท่าเหมือนกัน
อย่าพยายามเปลี่ยนแปลงอะไร..
ทุกสิ่งที่ทำให้เธอแทนค่าด้วยใจทั้งนั้น
ฉันรู้สึกได้ ... แม้เธอไม่ได้เอ่ยว่ารักกัน
ไม่เคยคิดหนักใจที่มีเธอเคียงข้างฉันเสมอมา
ไม่จำเป็นต้องเป็นตัวเลือกของฉัน
เพราะเรารักกัน .. ผูกพันธ์แน่นหนา
ฉันพร้อมจะจากไปแค่เพียงคนดีเอ่ยวาจา
หากฉันไม่มีค่าเป็นคนในฝันของเธอ
คนที่มันไม่มีดีอะไร...
ก็ไม่ได้หมายความว่าจะร้างไร้อยู่เสมอ
อย่ากล่าวโทษตัวเอง .. เท่าที่ฉันได้สัมผัสพบเจอ
พอรู้สึกได้ว่าฉันก็รู้จักเธอ .. ดีพอ
เก็บคำขอโทษไว้ในกล่องดวงใจ
เธอไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงอะไรอย่างที่ร้องขอ
มากที่สุดสำหรับเธอ .. ดีที่สุดสำหรับฉัน .. เท่านั้นพอ
ไม่มีความจำเป็นต้องต่อรอง .. ร้องขอรอหัวใจ
5 เมษายน 2547 12:29 น.
ตฤณ
เปิดท้ายหัวใจ...
ขายรัก .. ขายความห่วงใย .. ความเป็นเจ้าของ
สิ่งแลกเปลี่ยนมิใช่เงินตราตีค่าจับจอง
หากแต่เป็นของชิ้นสำคัญของร่างกาย
คุ้มค่านะคะกับสิ้นค้าชิ้นนี้
โปรโมชั่นตลอดปี..ไม่มีใครใหม่..
แลกกับหัวใจเธอไม่ต้องการกำไร
ได้ไหม .. ข้อตกลงของหัวใจ .. ลองคิดดู
หน้าส่วนตัว
1029
