22 มิถุนายน 2545 19:39 น.
ตะวันทอแสง
ให้คิดถึง เพียงใด ..ใจจะขาด
ก็มิอาจ ไปตาม ..ความคิดถึง
ห้ามมาหา ..แต่..อย่าห้ามความคำนึง
จะดื้อดึง โดยถ้อย ร้อยรำพัน
คิดเสมอ เมื่อใจ ..ใฝ่ถึงเขา
สายตาเศร้า เฝ้าเตือน ว่า ..เหมือนฝัน
แววอาวรณ์ อ่อนหวาน ผสานกัน
เหมือนจำนรรจ์ จำนน ท้นอาลัย
จะตัดพ้อ ต่อว่า ..ภาษารัก
ใจก็ ทัก ท้วงห้าม ตามวิสัย
จงมองตา ตาก็เตือน ว่าเหมือนใจ
ถ้าแจ้งได้ ก็จะแจ้ง ไม่แฝงเงา
รู้ทั้งรู้ ว่ารัก จักให้ทุกข์
ใจยังรุก เร้าหลอก ให้ ..บอกเขา
ช่างไม่เข็ด หรือไร นะ ใจเรา
เขามี ..เจ้าของแล้ว ..ในแววตา
21 มิถุนายน 2545 23:30 น.
ตะวันทอแสง
แรกรัก.....
เราประจักษ์ ค่าล้ำ เกินคำไข
เรารักเขา .. เขารักเรา .. ต่างเข้าใจ
สัญญาไว้ แก่กัน นานวันมา
เราต่างมอบ ความรัก สลักมั่น
เรารักกัน ..ด้วยใจ.. ใฝ่ฝันหา
รักเราชื่น สุดสรร พรรณนา
คิดฝันฝ่า อุปสรรค รักกันไป
มิเคยคิด รักนี้ ..จะมีเศร้า
เพราะรักเรา ..บริสุทธิ์.. ผุดผ่องใส
รักของเรา ..รักล้น.. เกินกว่าใคร
รักด้วย ..ใจ.. ซึ้งใจ ..ไม่เมามัว
20 มิถุนายน 2545 19:19 น.
ตะวันทอแสง
แม้กายห่าง ..เพียงวัน.. ฉันไม่พบ
ก็แอบซบ ..ฝากใจ.. ให้เสมอ
รอเวลา ผ่านไป เพื่อใครเจอ
จนเฝ้าเหม่อ มองหา ..ทุกนาที
อยากให้เธอ มีจิต ..คิดถึง.. บ้าง
อย่าแรมร้าง ..ห่างเหิน..แกล้งเมินหนี
แม้เพียง ครึ่งหนึ่ง ของห้วงฤดี
ที่เธอมี แก่ใจ ..ปันให้ทาน
ก็เป็นถึง เพียงนี้ แล้ว ที่รัก
ขออย่าหัก ค่าลง ..โปรดสงสาร
บรรจุไว้ เต็มห้วง แห่ง ..ดวงมาน
จะหักหาญ ลงคอ ก็ จนใจ
หน้าส่วนตัว
758
