3 ธันวาคม 2547 15:59 น.
ต้นเกดค่ะ
เคยรักฉันบ้างไหม....อยากรู้
ทุกสิ่งที่เธอทำคืออะไร...บอกได้ไหม
ฉันไม่สามารถจะรู้ได้จากใครๆ
หากเธอเองยังไม่เคยแน่ใจ...หัวใจตัวเอง
แม้ฉันยังไม่ใช่สำหรับเธอ
ก็อย่าให้ฉันต้องคอยเก้อแบบนี้
บอกมาสิว่าไม่เคยใยดี
ไม่เลยแม้สักนาทีที่รักกัน
หากฉันได้รู้ความจริงจากปากเธอ
อย่างน้อยไม่ต้องเพ้อหรือคอยห่วงหา
จะได้เลิกมานั่งซับน้ำตา
และเลิกทรมารหัวใจให้ดูไร้ค่า..เสียที
17 กันยายน 2547 11:46 น.
ต้นเกดค่ะ
ใช่ว่าไม่อยากรักเธอ....เข้าใจไหม
แต่เพราะในหัวใจฉันยังบอบช้ำ
มันจึงยากนะ...ที่จะฝืนการกระทำ
ต้องแกล้งบอกว่ารักกัน..
ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้จริงๆ
ขอเวลาฉันหน่อยได้ไหม...
ขอทบทวนหัวใจอีกสักครั้ง
ฉันกลัวเจ็บกับรักที่ไม่จริงจัง
จะได้ไม่ต้องเจ็บซ้ำรอยแผลเดิม
16 กันยายน 2547 16:15 น.
ต้นเกดค่ะ
เวลาที่เรามองฟ้า....
เคยถามฟ้าไหมว่า..ทำไมเหงา
เวลาที่เรามองพื้นดิน....
เคยถามดินไหมว่า...ทำไมเราต้องร้องไห้
แต่ถ้าเรามองฟ้าและดิน.....
ทั้งสองสิ่งนี้..จะบอกให้เรารู้ว่า...
ก็เพราะเรามองข้ามสายลม...
บางที่คนที่รักเราอาจมีมากกว่า 1 คนเพียงแต่ว่าเราเคยเหลียวมองหรือไม่
หรือเพราะเรามองแต่คนที่เรารักจนละเลยสิ่งรอบข้างเขาบอกกันว่า
ถ้าจะรักใครจงรักเขาเท่าๆกับที่เขารักเรา
อย่ารักเขามากกว่าที่เขารักเรา
เพราะเราอาจเจ็บ ... เพราะเรารักเขามากไปจนลืมรักตัวเอง
23 สิงหาคม 2547 16:23 น.
ต้นเกดค่ะ
ใจมันหวิวเมื่อได้ยินคำว่า ลาก่อน
แล้วลงท้ายว่าฉันดีเกินไป
มันไม่มีค่าอะไรอีกแล้วนะหัวใจ
เพียงเพราะเราดีเกินไปเท่านั้นเอง
มีเหตุผลอื่นอีกบ้างไหม
นอกจากคำว่าดีเกินไปเท่านั้นใช่ไหม
พูดมาสิว่าหมดรักฉันแล้วในหัวใจ
มันเป็นเหตุผลง่ายๆที่เธอไม่กล้าพูดมัน
บางครั้งการบอกเลิกมันมีเหตุผลง่ายๆ ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหมดรักก็แค่นั้นเอง
20 สิงหาคม 2547 15:52 น.
ต้นเกดค่ะ
เวลาทำให้ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป
เธอรู้ไหมว่าฉันไม่เคยรู้สึกเช่นนี้
ในเมื่อเธอก็เคยเป็นพี่ชายที่แสนดี
แต่ทำไมต้องใจหายทุกที.....ที่ใครมองเธอ
ทำไมต้องรู้สึกน้อยใจ... และห่วงหวง
กลัวว่าเธอจะไปรักและห่วงใยเขา
กลัวว่าจะลืมความสัมพันธ์ของเรา
และน้องคนนี้ต้องมานั่งเหงา...เพียงลำพัง
หรือเป็นเพราะความรู้สึกที่มี
มันมากกว่าคำว่าพี่ กับ น้อง
เพียงแต่ว่าเราไม่เคยเหลียวมอง
เราทั้งสองจึงจึงเป็นเพียง พี่ กับ น้อง เรื่อยมา
ทำไงนะเราสองคนจะเปิดเผยความรู้สึกซะที.....
หน้าส่วนตัว
1212
