10 พฤศจิกายน 2547 07:43 น.
ทรายกะทะเล
Harks daughters of the great St Paul
Come listen to His call
Oh children of his love school , the loving nurse of all
we join in God do work and play we through from day to dayday
We love school of mine
ขอขอบพระคุณโรงเรียนคอนแวนต์
ให้เรียนปึกแผ่นแก่นสาร
ร่วมด้วยศิษย์ทุกคนและอาจารย์
บรรดาลใฝห้เราเป็นคนดี
แม่พ่อพร่ำสั่งพร่ำสอน
เวลานอนท่านจะพูดคึยด้วยไม่หน่ายหนี
ก่อนนอนไหว้พระสักที
นั่งสมาธิดีๆ มีทุกวัน
ชีวิตที่เหลืออยู่ไม่ดถึงหมื่นวัน
ขอเพียงช่วงหนึ่งของสิ่งนั้นตอบแทนพระคุณท่าน
ให้ได้กับที่ท่านให้มาพลัน
ตายตาหลับของฉันก็เป็นสุขใจ
ขอถวายสมเด้จพระเจ้าอยู่หัว
ข้าพระพุทธเจ้าแม้นมิได้เคยเข้าเฝ้าใกล้
ก้จะอยู่ประเทศไทยตลอดไป
ทำคุณวามความดีเป้นศรีแก่บ้านเมือง
สิ่งหนึ่งที่เคยฝันไว้
เสร็จเรื่องทุกขืใจเมือ่ไหร่ หาที่สะพานเหลือง
ถิ่นของใครก็คงจะหาได้ไม่ยากเปลือง
จิคจำเรืองปลูกบ้าน พร้อมหน้ากัน
อยากได้สุนัขสักตัววหนึ่ง
จะให้ชื่อน้ำตาลก้หวานไปใหญ่
ชื่อluckey สมชื่อโชคดีมาจากแดนไกล
ฉันเห้นสุดท้ายก็.............ขอให้ได้ดี
9 พฤศจิกายน 2547 05:28 น.
ทรายกะทะเล
ช่างร้อนกระไร อะไรอย่างนี้
ออกจากห้องทุกที แทบจะไม่ไหว
ร้อนกายร้อนใจอ่อนเหนื่อยเมื่อยเมือยในใจ
เกลียด คน ที่ ไม่ รู้ ถึง ความ เจ็บ ของ เรา
ทำไม ตั้งแต่เล็ก พ่อ จึง เป็น อย่างนี้
ไม่มีคำว่า กลับตัวซะเสียใหม่ เล่า
โกรธความ ไม่มี ความนึกถึงในใจเรา
เราโง่เง่า ปรือป่าว ไม่มีเลย
ตลอดระยะเวลา ลงมา โอ้ช่วย ท่าน
ไม่ให้พลันใครทำร้ายได้หนักเอ๋ย
ได้โปรด อย่าทำ อย่างนี้ทุกวันเลย
ในสาย............ลม บอกว่า เคย ชิน ชา น้ำตานอง
9 พฤศจิกายน 2547 05:18 น.
ทรายกะทะเล
ร่ำไห้ สะอื้นใจในกลางดึก
ไม่อยากนึกถึงตอนสอนใจให้
ไม่คิดถึงว่าแม่พ่อ ห่างกันไกล
ท่านไปไหน ทุกคืนฝืนใจตน
ฮือฮือ ตื่นทุกกลางดึกไม่มีใคร
ชวนคู่ใจ ปรึกษาพา เมินเฉย
แอบนิ่งนิ่ง พิงกำแพง หน้าไม่เงย
ทำไมเฉย เปรยให้ ฉันถอนใจ
ใครกันนะ ที่จะมา คอยดูแม่
ฉันไม่อยากจะฉฉไปกันใหญ่
ไม่นึกถึงลูกเต้า เฝ้าเสียใจ
ทำไปได้อย่างไร เดือดร้อนกัน
โอ้ ....ทุกทุก ทุกข์ ......กลางดึก............ ฝึกใจล้า
ให้นำพา ความอ่อนเปี้ย เพลียเหมือนฝัน
ที่ร้ายร้าย กลายออกไป ไม่มีมัน
อย่าเจอพลันสิ่งนั้น อีกเลยเรา...............................................
7 พฤศจิกายน 2547 08:44 น.
ทรายกะทะเล
สิ่งที่ฉันเห็นจะแจ้งอยู่นั้น
เขาพลันยิ้มกริ่มยิ่งใหญ่
เธอไม่นึกฉันบ้างหรือไง
มีแต่ทำให้คนอื่นเขาโต
สิ่งที่ฉันทำให้เธอนั้น
ฉันก็พลันทำให้ไม่ยะโส
ฉันมองกว้างคิดใหญ่สุขโข
เขาทั้งโชว์อะไรไปทุกๆวัน
เธอเคยนึกถึงฉันบ้างรึป่าว
ความที่เศร้าของคนทำความดีงามฝัน
ไม่อยากให้ ที่ทำไป ทุกอย่างนั้น
เธอแนะแนวทางให้เขาทุกวันไป
แต่ยังไงฉันคิดว่าเธอเป็นคนมีความดี
เป็นคนมียุติธรรมให้สุขใส
เช่นอย่างผู้ใหญ่ที่ดี.........มีค่าคนหนึ่งในใจ
ฉันไม่มีใครเธอก็ให้คน ตามมา ดู
สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากบอก
เธอไม่หลอก เธอไม่ทำให้ฉันอดสู
ความที่ฉันหกล้มบ้างนั่นก็เป็นอย่างครู
พอเธอดูแล้ว เธอยื่นมือเข้ามา
คงเป็นเพราะฉันเคยตาบอด
ที่ให้เธอกอดเมียน้อยให้เงินไปต่างภาษา
เธอรู้ไหมฉันได้ยินคนพูดมา
หากฉันไม่หาเขาฉันคงไม่รู้สักที
เขาบอกเขาคงไม่แต่งงาน
ก็คงประสานกับทุกคนสืบสานวันนี้
และวันไหนไหน ก็มีเขาทุกที
เธอ ยกเขาเป็นศรีภรรยาอีกคน
เขามีสินค้าที่เธอขายให้เขา
ทุกอย่างที่เธอเอามา ให้เขาขายได้ทุกหน
ต่อนี้ไปฉันคงตั้งใจหาความรู้ฝึกฝน
ไม่อยากเป็น คน ที่ โดน เธอ ใช้ จน ตัว ฉัน ตาย
6 พฤศจิกายน 2547 06:35 น.
ทรายกะทะเล
เก็บดอกไม่มาช่อหนึ่ง
ให้เธอซึ้งในกลิ่นหอมมัน ได้ไดอุ่น
ยามเธออยู่กับใครแล้วชุลมุน
โปรด ดูไดอุ่นของดอกไม่ ให้ชื่นชม
แม้มันเป็นเพีบงแค่รูปภาพ
ก็มาจากการหา การสะสม
เจ้าของเองก็คงอยากได้ไว้ชื่นชม
ก็ได้สมกับความคิดในจินตนาการ
กอดหมอน แต่งกลอนอยู่ครงหน้า
ให้แววตาด้วยความน่าสงสาร
ให้เธอได้ด้วยความจิตต้องการ
เพื่อให้บานในใจเธอเย่ร่ำไป
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
หน้าส่วนตัว
636
