13 กรกฎาคม 2547 08:29 น.
ทรายกะทะเล
จะอ่านของใครโปรดได้ ให้สร้างสรรค์
ปากก็คัน มือก็ เสี่ยน อยากเขียนสอน
ไปเช่งคนระวัง ตนเองจะอาวรณ์
เช่งแม้คนไม่รู้ เรื่อง กะใครเลย
ความดีเขาทำไว้ ให้คนมี
สถิตมีกว่า คุณเป็นหลายเผย
คนอย่างคุณ ต่อให้ทำบุญกี่วัดเอย
ว่าจะเอ่ยสร้างวัด ให้คนมา
จิตใจคุณทำด้วยอินที่ไร้รัก
คุณก็จัก คิด อกุศลคนทั้งผอง
คุณทำอย่างไร อย่าคิดว่า ใครไม่ร้อง
ทุกอย่างจ้องคุณอยู่ ไม่รู้ตัว
13 กรกฎาคม 2547 02:23 น.
ทรายกะทะเล
คนแก่ ย้อนคล้ายเด็กที่ขี้ใจน้อย
อย่าไปคอยรังแกให้เขาเหนื่อย
อย่าไปชวนเขาเป็นเช่นชนวน
ให้เขาควร สบายใจนั่งพัก แต่ละวัน
อย่าทำให้เขาไม่สบาย ใจกายเล่า
อย่าให้เขา ต้องมาเอา ทุกข์มาฝัน
อย่าทำให้เขาต้องเจ็บ เหน็บเล่นกัน
อย่าใจคัน ไม่มีไร ทำเล่นเอย
13 กรกฎาคม 2547 01:58 น.
ทรายกะทะเล
มีลมหายใจในปอดกอดวันเล่า
ผ่านไปเงาเฝ้าหงอยคอยเพ้อหา
เริ่มก่อเกิดความฝันช่วงเวลา
กลับคืนมาดั่งเช่น ไม่เว้นวัน
ท่องบทวนเวียนไปสู้ไปไม่หวั่นไหว
ทุกอย่างดีมีได้ลิขิตฝัน
อย่างที่ใจได้เฝ้าวิ่งทำงาน
ได้กลับขานตอบรับ กลับเข้ามา
แต่แล้วกลับมีใครมาเผ้าทำลายนัก
สุดที่จักเหมือนโดนตัด เช่นแขนขา
ไม่ให้เรา เกิดกัน เกินเวลา
สร้างสมมา แทบบ้า ใจจวนเจียน
ใครกันหนอ มาคอยทำลายเล่า
สุดจะกล่าวคำด่าว่าขานเขียน
เราทำไปให้เขาทุกอย่างเรียน
หมั่นพากเพียรหามา ให้ได้ดี
สองหมื่นเจ็ดพันกว่าวัน........ของชีวิต
จำองคิดว่าเรา อยากสำเร็จ เป็นสุขศรี
ลองทำให้ได้ กลับกลายให้เป็นดี
ดั่งชีวี ให้ ผ่านมรสุมเล่า เฝ้า ระวัง
ทำไรใคร ให้ก่อนบอกมาเล่า
โทรมาเมารังแก ทั้งทำงานหวัง
โทรมาบ้านรังควาน ในพวัง
ส่งเสียงดัง ค้นหา อะไรกัน
ทำไม้องมาแข่งอะไรกันนักหนา
ตัดเวลาของเราสร้าง งานสุขสันต์
ฝากใจไว้กับงานอ่างจีรังพลัน
จิตใจฉัน ไม่ร้าย ไปทำเราก่อน...........ทำไม
ไม่อยากสร้างศัตรูหมู่ น้ำจิ้ม
ให้ลองชิมรสชาติตัวเองทำ จะเอาไหม
ทำอะไร กลั่นแกล้งไว้กับใคร
ก็ขอให้กับตืน จากมือคนอื่นเอย....................
12 กรกฎาคม 2547 20:35 น.
ทรายกะทะเล
จะซุ่มซ่อนตัวเองสำส่อนนัก
ใครรู้จักสักกี่คนบนค้าขาย
เที่ยวแย่งสามีชาวบ้านเอาใจกาย
ขอให้หมายปองร่างกายไปจากคน
จะเป็นสัตว์หรือเป็นดินที่คนทิ้ง
วันหนึ่งดิ่งดลใจเศร้าเร้าเหตุผล
ประจบแจงแหนงกายใคร่อยากดู
น่าอดสู...............จริงๆมาแกล้งกัน
เห็นเมียเขาโดนแย่งสามีกอด
ทำเป็นออดอ้อนกล่อมอีเดียดฉัน
วันหนึ่งเมียของเขาจับได้พลัน
ถึงวันนั้นคงโดน...............หลวงตบตี
เฮอ............................
11 กรกฎาคม 2547 12:49 น.
ทรายกะทะเล
กราบแทบพระบาท แม่และพ่อ
ที่เกิดก่อตัวเราให้เห็นแสง
จุดประกายในใจ ไม่ระแวง
แม้นไม่แสดงตนมา ลูกขอวอน
พระเทพเทวดา ผู้ล่วงลับ
ขอจงกลับปกป้องผองมาสอน
ให้พวกเราอยู่เย็นเป็นสุขวร
ไม่เป็นร้อนเป็นทุกข์.....อีกต่อไป........
ส่วนลูกรักปักใจแม่ แม้ไม่สน
แม่ดิ้นรนแค่ไหนลูกไม่เห็น
แต่ลูกเป็นกระดาษขาวที่ซ่อนเร้น
ความไม่เป็นสีสา แม่ขอพร
ให้ลูกเรียน หนังสือฝึกปรือจบ
มาพิภพนี้ไปต่อสังคมสอน
ขอให้ลูกแข็งแกร่งอย่าอาวรณ์
แม่..........ขอวรลูกให้เป็นสุขดี
ลูกรัก..........
แม้นแม่จักไม่เช่นเศรษฐี
แต่แม่คงมั่นแก่ลูกน้ำใจมี
ลูกผู้ดีอย่าดื้อนะ พระคุ้มครอง
หากวันใด แม่ได้พบลูกสำเร็จ
หากวันเผ็ดร้อนรนแม่ดุ...ลูกทั้งสอง
ลูกอย่า โกรธแม่นี้ จงไตร่ตรอง
เพราะแม่ต้อง การลูกให้ได้ดี
อย่าเป็นเหมือน แม่นี้ นะลูกจ๋า
แม้นน้ำตา แม่ไหลไม่ให้เห็น
บางทีลูกซับน้ำตาบ้างคลอกระเซ็น
ขอแอบเป็น อ่อนแอ สักพักนึง
ยามแข็งแกร่งแม่อิดโรยไม่โชซ์เห็น
แม่ต้องเป็นอยู่กับลูกไม่ไปถึง
ไหนไหน มาเป็นแม่ แล้ว จิตคำนึง
แม่ก็พึ่ง ตัวเอง เลี้ยงลูกไป................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
หน้าส่วนตัว
1238
