24 มิถุนายน 2548 23:48 น.
ทรายกะทะเล
sometimes when I need your help
I cannot tell anything
only the song I sing
when you bring your body besides me>>>>>>>>>>
23 มิถุนายน 2548 13:10 น.
ทรายกะทะเล
เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก
ต้องตรำตรากแบกท้องให้ลูกหลาน
ต้องทำงานบ้านอยู่อณูกาล
ต้องทำงาน ต้องอดทนปนกันไป
คับที่ใดก็อยู่ได้ไม่ลำบาก
แต่คับใจนั้นยากหากไฉน
หา คู่แท้ต้องเป็นคนเลี้ยงดั่งแม่พ่อแล
ไม่งั้นแย่ ลำบากตรากตรำ ย้ำน้ำตา
พ่อแม่เลี้ยงเรามาโอ้สุดหวง
ทั้งเป็นห่วง หวงว่าจะไปไหน
สอนให้รักตัวเองเกรงใจใคร
รักตัวเองก่อนนะแล้วรักคนอื่น
หากโดนหลอกแต่งงานไปให้มีลูก
อยู่ติดผูกกับการไม่ขัดขืน
อยู่ที่ไหน ไม่ห่วงใย ใจกล้ำกลืน
ใจจะฟื้นแล้วเรา ไม่ซัฟเฟอร์ตลอดกาล
หาคนที่รักเราดีกว่า คนที่เรารัก
อย่างน้อยจักเขาก็ทำให้เราไม่โดนผลาญ
อย่างน้อยทีสุดยังมีคนยังต้องการ
ดอกไม้บาน หอมกลิ่น ดินอุดม
สอนลูกสอนหญิงว่า หาคนที่ดูแลเราได้
อย่าทำให้เราต้องหม่นหมอง
อย่าทำให้เราเป็นอย่างคนโง่มอง
ขอให้ครองเป็นตัวของตัวเอง................
21 มิถุนายน 2548 01:38 น.
ทรายกะทะเล
หากเป็นเพื่อนเหมือนที่คิด
ก็ไม่ติดใจว่ารับฟังกัน
ที่พูดมาในวันนั้น
ทุกทุกวันจำคำพูดได้ทุกคำ
กับการเป็นเพื่อนที่ดี
ไม่มีความจำเป็นต้องทำร้าย
ไม่มีความจำเป็นต้องทำลาย
ไม่เสียดายที่มีเพื่อนให้บทเรียน
ดูก็ดีนะเพื่อนเราอยากบอกไป
ให้ดูในหัวใจสักครั้งหน
ในใจนั้นอยากบอกกับตัวตน
ว่ายังมีหนึ่งคนที่ห่วงใย......
18 มิถุนายน 2548 06:48 น.
ทรายกะทะเล
อะไรกันนักหนา
น้ำมันพาขึ้นราคาต่อเนื่องมา
ให้เข่นฆ่าคนไทยอย่างนำพา
ให้กาลเวลาพาให้ลง คงกระพัน
เป็นสิ่งที่แก้ได้ไม่ยากนัก
หากเราจักมีน้ำมันทันอาศัย
คนไทยมีน้ำมันเองบ้างก็ทำไป
อยู่อย่างไทยอย่าทำร้ายกันเองเลย
มีกำลังพลัง อย่าให้ถอย
ไทยยังคอยไม่ให้ใจเฝ้าหา
อย่าให้ไทยต้องตกระกำมา
เพื่อสิ่งที่มีค่าอยู่ในใจไทย
อย่าขึ้นอีกผลกระทบมีมากนัก
ไม่รู้จักคำว่ากระแสสิน
หากขึ้นสูงติดเพดานกระดานบิน
ไม่รู้สิ้นของสินค้าพาขึ้นเอย
กำลังทรัพย์คนไทยไม่มีซื้อ
อย่าให้ลือว่าคนไทย จนหม่นหมอง
คนรวยไม่รู้สึก ไม่ตรึกตรอง
ขึ้นแล้วลองใครไปทำไมกัน
17 มิถุนายน 2548 23:09 น.
ทรายกะทะเล
อันหมาน้อยตัวหนึ่งพึงสังเวช
ช่างสังเกตคนนักกระไรหนา
เห็นใครใครเดินผ่านไปไหนมา
เป็นต้องพาโดนกัดคนทุกคน
กัดทุกคนเกเรไม่เข้าท่า
เป็นมายา เจ้าเล่ห์ เท่ห์ทุกหน
นึกว่าทุกคนต้องเจ็บเพราะปากตน
จึงต้องชนกัดคนเดินไปมา
จึ่งมีผู่เฒ่าคนหนึ่งพึงให้สิ่ง
เป็นกระดิ่งแขวนคอหนอเจ้าหมา
นึกผยองนึกว่าได้รางวัลมา
ไม่เข้าท่าเฒ่าบอกว่า ให้หลีกกระดิ่งดัง
คนเดินผ่านไปมาได้ยินเสียงกระดิ่ง
พึงต้องวิ่งหนีนักไม่หันหลัง
หนีสุดกู่เจ้าหมาน้อยกระดิ่งดัง
สุนัขฟังนึกว่าตนได้รางวัล
เรื่องนี้สอนว่าเจ้าหมาน้อยคอยผยอง
คอยจะจ้องกัดคนไม่เลือกนั้น
ไม่เห็นใจคนโดนกัดสารพัน
เวรกรรมนั้นหันหวลคืนเจ้าหมาเอย............
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
หน้าส่วนตัว
600
