6 สิงหาคม 2549 20:35 น.
ทรายกะทะเล
ที่ผ่านมา อาจจะ ไม่ได้คิด
อยู่ในจิตอยู่ในใจ ให้ค้นหา
ไม่มีสิทธิที่จะคิดใครนำพา
แม้นรู้ว่า ผิดที่ทำ ก็ทำไป
พ่อเคยสอนแม่เคยเตือนไม่หยั่งคิด
ไม่มีผิด ที่ท่านสอนสั่งน้ำตาไหล
มันหลั่งรินข้างในใจของท่านไป
สิทธิของฉัน บอกว่าฉันจะทำ
อันความดื้อดึงนั้น พลันให้ ไม่ถอดถอน
ถลำลึกไปแล้ว ครึ่งหนึ่งชีวิตมันเป็นกรรม
ยากจะหยั่งรู้สึกได้ว่า ฉันจะจำ
ว่าเธอทำ อะไรไว้ ฉันไม่ลืม
ชีวิตที่เหลืออยู่...............
ขอเป็นครูตัวเอง จะได้ไหม
รู้อย่างนี้ ทำตามอย่างที่พ่อแม่สอนเอาไว้
อยากจะให้ ชีวิตมีความสุข กันสักที
สงสารลูกที่เกิดมาไม่รู้เรื่อง
คำหยาบเปลืองที่พ่นเข้าหูฉัน
เขาคนนั้นด่าว่ากันและกัน
ให้ใจนั้นกัดกร่อน บ่อนทำลาย
หลายหลายคนอิจฉาตาร้อนนัก
ยามใดฉันเหงาเศร้าใจหาย
มีเพื่อนมาอยู่เยงข้างเยงกาย
ก็บับไล้ใสส่งเขา เหมือนขอทาน
ทำไม..... ไปทำเค้าจนเข้าใจแนผิด
อย่ายึดติดฉันให้มากไปกว่านี้
ไม่ต้องมาไว้ใจฉันคนไม่ดี
เพราะเหตุที่เธอทำให้ฉันเป็น
เขาคนนั้นเข้ามาให้ความสุข
ไม่เคยทุกข์ให้กำลังใจทุกวันค่ำ
ปารถนาดีทุกวัน ไม่ใจดำ
เหมือนที่เธอทำกับฉัน ตายทั้งเป็น
ชีวิตที่เหลือยู่............
อย่าให้ฉันต้องอดสู กว่านี้เท่าที่เห็น
ปวดทั้งกายปวดทั้งใจ โอ้รำเค็ญ
สิ่งที่เห็นเห็นอยู่เพราะ เธอต้องการให้ ฉัน ไม่มีใคร
พอกันที ฉันจะเก็บไว้ในใจ
โปรดจำไว้ฉันจะดหดกับเธอบ้าง
ใจก็อ่อนสงสารมาแสน นาน
แต่ตัวแนกลับพัง ทลายเปิง
ฉันจะรักตัวเองให้มาก กว่าที่เป็นอยู่
เธอคงเป็นเหมือนศัตรูในใจฉัน
ไม่อยากให้ฉันก้าวไปใกล้สู่ฝั่ง
เธอทำพังฉันจะสร้าง ใหม่มา ให้ ตาเธอ โปนออกมา
5 สิงหาคม 2549 11:37 น.
ทรายกะทะเล
#############************************@@@@@@@@@@@@@@@
อกหักรักกลุ้มจิต
ครอบครุ่นคิดฆ่าตัวตาย
ผูกคอด้วยเส้นด้ายจะตายใต้ต้นผักช๊
เปลี่ยนใจกระโดดน้ำ บ่อเจ้ากรรมน้ำไม่มี
ชักปืนยิงทันทีลุกไม่มีสักนัดเดียว
ไม่มีวิธีใด ที่จะให้ ใช้วธีไหนดี
ครุ้นคิดอยู่ตั้งนานเกิดหิวน้ำเดินราวี
อ๋อมี ยาพิษ ที่กินได้ หยิบมาได้ให้ดื่มกกิน
คงตายสมใจนึก รู้สึกดีใจขึ้นมา
เดินไปหยิบจาดตู้ยา เลือกเปิดผาใส่ดื่มกิน
เดินไปหยิบแก้วน้ำ ใส่จากซองผสมลงไป
รับหันเดินไปหยิบช้อนมา สะดุไม่จิ้มฟัน ตายทันควัน อนิจจา........................
3 สิงหาคม 2549 20:59 น.
ทรายกะทะเล
เจ็บแรก ถูกตรานามว่าเป็นหญิง
ช้างเท้ากลังประวิงให้เป็นแม่บ้านปานใดไหว
มีทั้งงานนอก งานในบ้านอยู่ในใจ
แล้วก็ต้องอุ้มท้องแบก เอียงข้างนอน
สองมืออุ้มแบกลูก เลี้ยงเติบใหญ่
ให้น้ำนม ลูกเป็นอาหาร ไม่หวั่นไหว
เฝ้าทะนุถถอม ออมเก็บเงินให้ลูกไว้
เพื่อเป็นไปตามวิถี ทุนการเรียน
กว่าเก้าเดือน กว่าจะโตแม่แบกรับ
ไม่มีกลับคำพูดว่าจะทิ้งลูกไปไหน
อยู่อย่างเสียสละ ภักดีลูกให้ชื่นใจ
อยากจะได้อะไรให้ลูกดี
ขอเพียงให้ลูกได้เติบใหญ่
มีน้ำใจเมตตากรุณาที่สั่งสอน
ให้อดทนเรียนหนังสือแม้นไม่มี
ก้หาให้จนดี เป็นมิ่งขวัญ ลูก แก้วตา
น้ำตาแม่แม้นจะไหลไม่ให้รู้
ต้องอดสูดูแล ดุจรักที่สุด เอามาหลอม
ใส่มือแม่มาประครองให้ลูก เดิน ได้ มีปีกแรง
บินไปได้ ให้แข็งแกร่ง ช่วยประครอง
แม้นกายนั้นเกิดเป็นหญิง
แต่ชีวิตจริงนั้นแกร่งยิ่งกว่าชาย
สองมือทุกวันพลัน รักลูกห่วงหวงไม่น่าอาย
แสนเสียดาย ที่ต้องเจ็บ อยู่คนเดียว............................
2 สิงหาคม 2549 00:33 น.
ทรายกะทะเล
แม่จ๋า.........................ลูกคิดถึง
อยากเอาหน้ามาพึ่ง
พิงอิงแอบหน้าตักแม่จึง
ทำไมไม่ถึงแม่สักที
แม่จ๋า............แม่แทบเดินไม่ไหว
อยากไปให้ใกล้และทำดี
รักษาแม่นี้ ให้มีวันเป็นสุขี
อยากให้แม่นี้ มี ความด้วยกัน
แม่จ๋า............ไม่อยากบอกว่าแอบร้องไห้
รักแม่ขับใจและอยากกอดอุ่นฉันท์
แม่อก่อนแม่สอนสวดมนต์ทุกวัน
กราบไหว้พระนั้นก่อนเข้านอน
แม่จ๋า................อยากให้แม่แข็งแรงและอดทน
เป็นคนต้องสู้ อย่าได้ถอน
ลูกอยู่อย่างต้องมาสังวรณ์
กอดแม่ก่อนได้ไหม ลูกอยากพาไป
ไปเที่ยวไหนไหนให้ใจสุขบ้าง
แม่ทนอ้างว้างมานานใช่ไหม
ด้วยเหตุว่าพ่อต้องเดินทางไกล
หาเงินไปเลี้ยงครอบครัวของเรา
แม่จ๋า................ขอลูกกอดแม่ในอ้อมอกหนู
แม่อย่าอ่อนแอแม้นเจอศัตรู
ลูกอยากให้แม่มีทางต้องอยู่
เพื่อสู้เป็นกำลังใจให้พ่อต่อไป................
รักแม่พ่อเท่ากันทั้งนั้น
เดี๋ยวเรื่องก็จบเพราะคุณสรรเสริญพล
เขาคงเมตตา พาไป ให้พวกเราทุกคน
ใช้สิ่งที่ค้างมารักษาแม่พ่อให้หายป่วยด้วยดี...........................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
หน้าส่วนตัว
933
