22 พฤศจิกายน 2547 07:34 น.
ทะเลจรดฟ้า
รู้จักกันช้าเร็วเวลาไหน
ความจริงใจต่อกันสำคัญกว่า
ความเข้าใจอันดีมีตามมา
ย่อมซึ้งค่าว่ามิตรแท้ไม่แชเชือน
โลกภายนอกกว้างไกลใครจะรู้
โลกภายในลึกซึ้งอยู่รู้บ้างไหม
จะมองโลกภายนอกมองออกไป
จะมองโลกภายในให้มองตน
20 พฤศจิกายน 2547 21:32 น.
ทะเลจรดฟ้า
นามปากกาเป็นวลีบ่งชี้ชัด
จิตสัมผัสรู้ซึ้งได้ในความหมาย
มิอาจเปลี่ยน มิอาจฝืน มิอาจทำลาย
ให้ขัดต่อความหมายในความจริง
หากว่านามปากกานี้ที่ได้เห็น
มันก็เป็น เพียงวลี แต่...มีค่า
ของคนหนึ่งที่มุ่งหวังอยากฝืนชะตา
ให้ทะเล...จรดขอบฟ้าได้จริงๆ
ได้แต่หวัง ได้แต่คิด เพียงเท่านั้น
ความผูกพันธ์ที่เธอเคยมีให้
มาวันนี้ มันไม่มี เหลืออะไร
แค่เศษเสี้ยวของหัวใจเธอ...ก็ไม่มี
และก็คงเป็นดังเส้นขนาน
ที่ไม่มีวันมาพบบรรจบกันได้
เสียดายเวลาที่ล่วงเลยไป
เธอเคยรักฉันบ้างไหมช่วยตอบที
ถึงจะเป็นคำตอบที่ไม่ต้องการ
แต่คงดีกว่าจะทรมารกันอย่างนี้
ตอบฉันหน่อย ซิจ้ะ คนดี
คนคนนี้มีบ้างไหมในใจเธอ
*** อย่าบอก...ว่าฉันนั้นสูงเกินไป
*** อย่าบอก.....ว่ายังคงคบกันไม่ได้
*** อย่าบอก........ฉันไม่เคยมีใจให้ใคร
*** อย่าบอก...........ว่าจะตัดใจถ้ามันไม่จริง
18 พฤศจิกายน 2547 08:15 น.
ทะเลจรดฟ้า
ส่งใจที่เลื่อนลอย มาตามลม...เพราะคิดถึง
คนคนหนึ่ง...ที่มาหาย ไปอยู่ไหนหนา...
ใยเธอไม่กลับมา...จำนรรค์จา
พูดคำว่า...คิดถึงกัน...เหมือนอย่างเคย
เราไม่รู้ว่าทำไม ถึงมาที่นี่............
ที่ที่มี ความเหงา ต้องเศร้าอีกหน
อดไม่ได้ใจเรียกหา...เพราะกังวล
หวังเจอคนที่ห่างหายไปหลายเดือน
16 พฤศจิกายน 2547 18:45 น.
ทะเลจรดฟ้า
คนใจลอยเดินหลงทางมาที่นี่
เจอพวกพ้องน้องพี่มีมากหลาย
ที่มาเขียนบทกลอนไว้มากมาย
เป็นแหล่งรวมแหล่งระบายในใจตน
ฟ้าเหมือนคนเร่ร่อนคนจรจัด
ด้วยหัวใจโดนคลื่นซัดแทบสลาย
เกือบเอาตัวไม่รอดทุรนทุราย
ตะเกียกตะกายเข้าหาฝั่งหวังพักพิง
16 พฤศจิกายน 2547 07:33 น.
ทะเลจรดฟ้า
ไม่เข้าใจว่าฉันเข้ามาทำไมที่นี่
ไม่เข้าใจตัวเองทุกทีที่ใฝ่ฝัน
ไม่เข้าใจจะมาหาใครกัน
เมื่อไม่มีใครคนนั้น...ที่เฝ้ารอ
หน้าส่วนตัว
876
