10 กุมภาพันธ์ 2548 12:40 น.
ทิฆัมพร
เจียมเพราะจนทนอยู่สู้ชีวิต
เหมือนไร้สิทธิ์ท้อแท้ได้แต่หวัง
คงโชคดีเข้าสักหนคน...เหมือนกัน
สู้บากบั่นทำงานไปด้วยใฝ่ดี
ได้พบเพื่อน....แสนดี...คู่ชีวิต
มีใจจิต...รักใคร่...ไม่หน่ายหนี
รู้ว่าจน...ก็ร่วมสู้...เพราะรู้ดี
ว่าเรานี้...ต่างที่มาไม่....ว่ากัน
อันเงินตรา..หาได้ไม่ง่ายนัก
ต้องรู้จัก...ออมไว้...ให้..ขยัน
ค่าใช้จ่าย...เสื้อผ้า สารพัน
ทั้งเรื่องบัน..เทิงไว้ให้..พอดี
9 กุมภาพันธ์ 2548 23:32 น.
ทิฆัมพร
ชมจันทร์วันฟ้าใส แสงอำไพสว่างเหลือ
เมฆขาวแซมดาวเจือ แสงเรืองเรื่อดูวับวาม
เหมือนยาม ฉัน....ไร้คู่ ชื่นชิดชูใจ....วาบหวาม
อยู่เดียวเปล่าเปลี่ยวยาม... คิดถึงความหลัง...วัยเยาว์
เคยเล่น....เคยหยอกล้อ เคลียเคล้าคลอมี....เราเขา
โศกศัลย์มิบรรเทา นึกวันเก่า แล้ว....เศร้าใจ
เมื่อใดจะได้พบ คนเคยคบ มิตรวัยใส
ไม่รู้อยู่ที่ใด แสนห่วงใย ใจ.....อาวรณ์
9 กุมภาพันธ์ 2548 21:56 น.
ทิฆัมพร
อันคำกลอนสอนใจชวนให้....คิด
กล่อมเกลาจิตให้รู้รักใน....อักษร
รักการอ่านการเรียนเขียน...โคลงกลอน
เหมือนได้พรอันประเสริฐล้ำเลิศจริง
อารยะธรรมไทยยิ่งใหญ่นัก
จงรู้จักรักษาไว้ท่าน....ชายหญิง
ก่อกำเนิด ปราชญ์ กวี ศรีเวียงพิงค์
อย่าละทิ้งสืบสานไปอย่าให้ตาย
พวกต่างชาติต่างภาษาในหล้าโลก
จะมีโชคเหมือนเราท่านนั้น....อย่าหมาย
ใฝ่...ฝึกฝนท่องบ่นไป....อย่าได้อาย
เพื่อสืบสาย...สานฝัน....บรรพชน
หน้าส่วนตัว
1190
