7 สิงหาคม 2551 10:03 น.
นาคะพรรณ
มองวิหคโบยบินเกิดจินตนา
บนนภากว้างไกลใจคิดถึง
ปิดตาลงสูดหายใจคิดคำนึง
รวมเป็นหนึ่งกับนกน้อยล่องลอยไป
เส้นขอบฟ้าแสนไกลจะไปหา
ดวงดาราพรั่งพรายได้ชิดใกล้
โลกกว้างใหญ่คงไม่เกินปีกบินไป
ช่างสุขใจชื่นชีวาในอารมณ์
เมื่อร้อนกายบินไปในธารา
สกุณาเล่นสนุกแสนสุขสม
เหงาหัวใจแสงสีเสียงมีให้ชม
ทั้งคลื่นลมดงดอกไม้สายแสงจันทร์
มองตัวเองเดินบนดินบินไม่ได้
ฟ้ากว้างไกลทำอย่างไรให้ถึงฝัน
เปิดดวงตาปล่อยหัวใจไปพร้อมกัน
แดนสวรรค์อยู่ที่ใจ...ใช่ปีกบิน
Photo by Arkom Nahka
6 สิงหาคม 2551 13:03 น.
นาคะพรรณ
นาฬิกา...เดินไปในทางเก่า
เพื่อบอกเล่าเช้าเย็นเป็นจุดหมาย
แม้ในยามค่ำคืนฝืนเดินไป
เพียงฝากไว้ในสายตาเวลามอง
ฉันก็เป็น...คนเดินบนทางเก่า
รอเพียงเจ้าเช้าเย็นเป็นเจ้าของ
ทุกค่ำคืนนั่งท้าวคางตั้งตามอง
รอเจ้าของบอกว่ารัก...สักเวลา
นาฬิกา...เดินช้าเวลากลับ
เข็มขยับสับทิศผิดองศา
เช้าเป็นเย็นค่ำเป็นสายหน่ายเวลา
กลับมีค่าเมื่อเจ้าจับปรับไขลาน
ฉันยังคง...เดินหลงพะวงหา
รอเวลาคืนกลับรักขับขาน
เช้าจรดเย็นเป็นของเจ้าตลอดกาล
จนหมดลานรักเธอ...ชะเง้อมอง
5 สิงหาคม 2551 16:30 น.
นาคะพรรณ
...สาดกระสุนเกลื่อนฟ้าดังห่าฝน
ดวงดาวหม่นโศกศัลย์ขวัญผวา
ลมเกรี้ยวกราดกรรโชกโกรธา
ประหนึ่งฟ้าพิโรธลงโทษทัณฑ์
รัตติกาลสีเลือดแดงฉาน
ทรมานโศกาอาสัญ
ปีศาจร้ายถาโถมโรมรัน
แหลกสะบั้นอุราอาลัย
สวดส่งวีรชนคนกล้า
พสุธาสิงสู่อยู่อาศัย
สาปส่งอาเพศพวกจัญไร
แผ่นดินไทยอยู่ยงคงกระพัน
4 สิงหาคม 2551 19:24 น.
นาคะพรรณ
....เจ้าโอนเอนเอียงอายในสายหมอก
เจ้าชูดอกเด่นไกลหลากสี
เจ้าหอมฟุ้งกลิ่นเกสรขจรขจี
เจ้าชีวีของข้านั้นถึงวันลา
ฉันเคยอิงเอนกายแนบชิดใกล้
ฉันคลั่งไคล้ฝันถึงคนึงหา
ฉันพร่ำเพ้อละเมอทุกเวลา
เพราะใจข้ามีเจ้านั้นนิรันดร์
ขอฉันหอมดอมดมเจ้าอีกครั้ง
ขอความหลังดังเดิมเติมเกสร
ขอความรักสีสดใสกล่อมฉันนอน
โปรดอาทรดวงใจข้า...อีกคราเถิด
4 สิงหาคม 2551 15:53 น.
นาคะพรรณ
...ในเส้นทางอันคดเคี้ยวสุดเปลี่ยวเหงา
ยังมีเงาตัวเราอยู่คู่แมกไม้
ลำธารลึกเกินหยั่งถึงยากข้ามไป
กิ่งก้านใบไม้ซากซุงพยุงผลัน
ถึงขุนเขาอันสูงชันตะวันร้อน
สายลมผ่อนพัดร้อนคลายสู่ปลายฝัน
ท้องฟ้ามืดบอกลาแสงแห่งตะวัน
สายแสงจันทร์ส่องนำพาให้ข้าจร
เงียบสงัดสุดทัดทานปานจะคลั่ง
ระรวยดังฟังเพลงไพรคลายความหลอน
แม้หนาวเหน็บเจ็บสะท้านยากหลับนอน
ห่มอาภรณ์ด้วยหินผาอุ่นป่าไพร
จนทิวามาเยือนดาวเดือนลับ
วิหกจับขับเสียงร้องก้องฟ้าใส
ปลุกชีวิตเหงาเศร้าทุกข์เดียวดาย
สู่จุดหมายในสรรพสิ่ง...ไม่ทิ้งกัน...
หน้าส่วนตัว
2045
