7 สิงหาคม 2547 23:13 น.
นางฟ้าซาตาน
วันนี้หงุดหงิดใส่เธอทั้งวัน
อารมณ์แปรเปลี่ยนหุนหันไม่สดใส
แอบงอน..ทั้งที่เธอไม่ได้ทำอะไร
พูดจาประชดประชัน..ทำท่าไม่ใส่ใจเต็มที
เธอต่อว่า..ทำไม..ทำตัวไม่น่ารักเลย
ถามอะไรนิ่งเฉยเอาแต่เบือนหน้าหนี
ไม่ง้อแล้วนะ..ไม่อยากเอาใจคนนิสัยไม่ดี
เอาไว้พรุ่งนี้อารมณ์คงที่..แล้วค่อยคุยกัน
กว่าจะรู้ว่าทำนิสัยแย่ๆกับเธอ
น้ำตาล้นเอ่อ..คิดถึงคืนวันเหล่านั้น
นั่งมองฟ้าย้อนวันเวลาท่ามกลางความเงียบงัน
เปรียบเทียบระหว่างสิ่งเพ้อฝันกับความจริงที่ต้องเจอ
เธอบอกว่ารักความเรียบง่ายที่ฉันมี
อยู่กับฉัน..ทุกนาทีสำคัญเสมอ
ฉันไม่ยุ่งยากทำตัวเรื่องมากกับเธอ
เธอไม่ต้องวางตัวเลิศเลอหรือเปลี่ยนแปลงอะไร
ฉันคาดหวังจากตัวเธอมากไปรึเปล่า
เฝ้าฝันว่าทุกเรื่องราวของเราจะต้องสดใส
ขอโทษนะคะ..คนดี ฉันมัวแต่ฝันไป
จนเกือบลืมใส่ใจว่าเธอเองก็เป็นแค่คนธรรมดา
อะโหยว..ที่รัก กำลังทำอะไรอยู่
มีอะไรอยากให้เธอรู้..ขอเวลาปรึกษา
รอพรุ่งนี้ไม่ไหวเลยต้องกดโทรศัพท์มา
เอาล่ะนะ..ไม่อยากวางฟอร์มให้เสียเวลาตั้งใจฟังดีๆ
ขอโทษที่ทำตัวไม่น่ารัก
รู้สึกผิดยิ่งนักที่เอาแต่ขี้งอนในวันนี้
ไม่ค่อยได้เจอกันแทนที่จะเก็บเกี่ยวช่วงเวลาที่มี
สร้างคืนวันที่ดี..ให้จดจำก่อนจากไกล
รู้ไหมคะ..ว่าไม่ได้แค่รักเท่านั้น
ทุกนาทีเธอทำให้ฉันเป็นตัวของฉันมากกว่าใครคนไหน
ทุกเวลาที่อยู่กับเธอ..รู้สึกอบอุ่นได้โดยไม่ต้องพูดสิ่งใด
ทุกความเป็นไปเธอเข้าใจในตัวตน
ฉันเพิ่งเข้าใจในสิ่งที่ทำไปวันนี้
การคาดหวังเกินสิ่งที่มีไม่ได้สร้างความรักสุขล้น
รักเกิดจากการยอมรับความเป็นไปได้ของคนสองคน
และนั่นคือเหตุผลข้อใหญ่ที่ทำใหัเราผูกพัน
5 สิงหาคม 2547 23:06 น.
นางฟ้าซาตาน
คิดถึงแม่อีกแล้วนะคะ
วันนี้หนูเหนื่อยหนักแและอ่อนล้า
อยากให้แม่ได้ฟังและปลอบโยนด้วยแววตา
ยื่นมือมาโอบกอดให้อุ่นไอ
หลายปีที่ไม่ได้พูดคุยกัน
หนูมีเรื่องราวร้อยพันที่อยากบอกแม่เอาไว้
บางคราไร้คำปรึกษาเหมือนไม่มีใคร
เหน็บหนาวลึกๆอยู่ข้างใน..บางเวลา
อยากพาแม่ไปทานข้าวบ้าง
อยากให้แม่มาอยู่ข้างๆดูแลห่วงหา
อยากเอาใจแม่เหมือนที่แม่คอยดูแลมา
อยากมีแม่คอยโทรศัพท์บอกลาก่อนหลับตานอน
เพราะวันนี้ไม่มีแม่อยู่แล้ว
สวดมนตร์เสียงแผ่ว..ก้มกราบลงหมอน
ขอให้ความคิดถึงไปถึงแม่บ้าง..ภาวนาขอพร
อธิษฐานก่อนนอน..สักวันเราคงได้พบกัน
คิ ด ถึ ง แ ม่ จั ง
แ ม่ ค ง ส บ า ย ดี นะ
4 สิงหาคม 2547 00:25 น.
นางฟ้าซาตาน
อยากกลับไปเป็นคนเก่าคนนั้น
คนที่ไม่มีความฝันอยู่กับวันเหงาๆ
ไม่ต้องนอนร้องไห้..หลับไปพร้อมเสียงสะอื้นเบาๆ
ไม่มีรอยช้ำของความหมองเศร้าติดอยู่ในใจ
ถ้ารู้ว่าได้รู้จักกันแล้วต้องผูกพันขนาดนี้
ฉันจะยุติคืนวันที่มี..และจะไม่รักเธอเลยรู้ไหม
หากย้อนเวลากลับได้..ฉันจะไม่รักเธอจนหมดใจ
จะหยุดความรู้สึกเอาไว้..ก่อนเธอจะพรากทุกอย่างไปอย่างไม่ใยดี
แต่เพราะไม่อาจย้อนคืนวันกลับมาได้
ความอ่อนหวานของรักยังอยู่รอบกายไม่หลีกหนี
เสียงลมหายใจ..ยังตอกย้ำว่าคิดถึงเธอทุกนาที
น้ำตาทุกหยดที่มียังบอกชัดว่ายังรักเธอ
ไม่ว่าวันไหนในหนทางข้างหน้าอีกยาวนาน
เธอจะอยู่ในหัวใจฉันตลอดกาล..
ความทรงจำของเราจะยังคงอยู่กับฉันเสมอ
แม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ฟ้าแกล้งให้เราได้เจอ
ความสุขเหล่านั้นเกิดขึ้นจากเธอ..
และจะอยู่ในลมหายใจของฉันเสมอตลอดไป
คำรักที่เธอฝากไว้ในรอยจำ
ความอบอุ่นที่เธอส่งผ่านฟ้ามาทำให้ฉันสดใส
เสียงกระซิบที่เราต่างบอกรักกันยังอยู่ในหัวใจ
ทุกความเป็นไปเกิดขึ้นสร้างความสุขยิ่งใหญ่และจะไม่ลบเลือน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
โชคดีนะคะ..ที่รัก
ฉันคงไม่มีโอกาสได้รักและให้คุณหยุดพักหัวใจไว้
ดูแลตัวเอง..ขอให้คุณเจอแต่สิ่งที่ดีเสมอไป
ฉันจะคอยฝากความห่วงใยไปกับสายลมที่พัดมา
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
3 สิงหาคม 2547 00:43 น.
นางฟ้าซาตาน
คืนนี้จันทร์ทอแสงอบอุ่น
ตรงกันข้ามกับความว้าวุ่นในหัวใจฉัน
เฝ้าถามตัวเองในความเงียบงัน
จะอดทนได้แค่ไหนกัน..เมื่อฉันต้องห่างไป
หลับตาลง..ใช้หัวใจสัมผัสกับสายลมที่พัดผ่าน
ถามตัวเอง..เมื่อเราต้องเหินห่าง..
..รักจะจืดจางเปลี่ยนไปไหม..
เมื่อฉันกลับมา..รักจะยังคงคุณค่ารึเปล่า..ในหัวใจ
ฉันจะหาคำตอบได้จากที่ไหน..ดวงดาวบนฟ้าไกลช่วยบอกที
ยิ่งใกล้วันที่เราจะต้องห่างกัน
หัวใจยิ่งหนาวสั่น..ความอบอุ่นหลีกหนี
ความเหงารุมเร้า..บั่นทอนความผูกพันที่มี
หวั่นไหวเต็มที่..ไม่กล้าบอกเธอคนดี..กลัวไม่สบายใจ
ปลอบโยนกับตัวเอง..ขอความมั่นใจจากดวงจันทร์
หากเกิดอะไรขึ้นกับความผูกพัน..ฉันจะไม่หวั่นไหว
ขอรักให้เต็มที่..อย่างไม่หวาดกลัวว่าเราจะเปลี่ยนไป
อนาคตยังอยู่อีกไกล..ขอรักวันนี้ไว้เท่านั้นพอ
1 สิงหาคม 2547 01:29 น.
นางฟ้าซาตาน
เพราะไม่ได้วิเศษอะไรนักหนา
เป็นแค่คนธรรมดาที่เธอเอื้อมมือมาถึงได้
มีหัวใจและความรักให้..แม้จะไม่มากมาย
แค่อยากได้เธอมาอยู่ข้างกายคอยดูแลกันตลอดไป
เพราะหัวใจเจ็บมาจนอ่อนล้า
จะไม่วิ่งตาม..ไขว่คว้า..หารักจากที่ไหน
ขอหยุดอยู่นิ่ง..รอเธอมาเอาใจ
และยินดีมอบแววตาสดใสให้เธอตลอดกาล
เพราะเข้าใจว่าเรามาจากความต่าง
บางทีเราอาจทะเลาะกันบ้างเพื่อเพิ่มเติมความหวาน
รู้สึกบ้างไหม..ทุกครั้งที่เราเถียงกัน..
เราต่างเข้าใจกันและกันมากกว่าเมื่อวาน
และสิ่งเหล่านั้น..ช่วยลดช่องว่างที่เกิดจากความต่างให้แคบลง
เพราะความรักต้องใช้เวลา
ค่อยๆเรียนรู้ ค่อยๆค้นหา อย่างมีเหตุผล
ถ้าเราต่างเอาแต่ใจ..มัวแต่ใช้อารมณ์
เราอาจต้องหันหลังหมดความอดทนและจากกันไป
เพราะเราต่างเป็นแค่คนธรรมดา
บางครั้งความเหนื่อยล้าอาจทำให้เราเฉยชาหวั่นไหว
ขอให้รู้ไว้..รักจะยืนยง..ถ้าเรายืนอยู่บนความจริงใจ
ลมจะแรงเพียงใด..เราจะประคองกันไว้ไม่หวั่นเกรง
คิ ด ถึ ง ทุ ก ค น ที่ ไ ท ย โ พ เ อ็ ม จั ง ค่ะ
หน้าส่วนตัว
3160
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนางฟ้าซาตาน
