22 พฤษภาคม 2550 15:46 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
อยากจะฝาก หัวใจรัก พักบ้านนี้
ไม่รู้มี คนใจดี อยู่หรือไม่
บ้านเปิดกว้าง ไม่อ้างว้าง เหมือนอย่างใจ
เพียงหวังได้ ที่พำนัก และพักพิง
ด้วยอ่อนด้อย ประสบการณ์ ในกาลนี้
และยังมี ที่เรียนรู้ อีกหลายสิ่ง
เพียงมีผู้ มั่นในรัก ภักดิ์ใจจริง
จะไม่ทิ้ง ให้หัวใจ ไร้หนทาง
ขอพี่น้อง บ้านกลอนไทย ได้โปรดเถิด
โปรดจงเปิด หัวใจนำ น้ำผึ้งฯบ้าง
ป้องกันใจ ที่อ่อนล้า ไร้ทิศทาง
ไม่อ้างว้าง หรือเปลี่ยวใจ ในบ้านกลอน ..
รักจิงจิง ไม่ติงนัง...
22 พฤษภาคม 2550 14:13 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
อุตส่าห์เกิด มาทั้งที ต้องชีช้ำ
สุดระกำ หัวใจ จนใกล้บ้า
ทุกวันนี้ จำต้องนอน กับน้ำตา
ด้วยปัญหา คาใจ ใครช่วยที
แก้ยังไง ก็ไม่เคย จะแก้ได้
ทุกวันไป นั่งร้องให้ ใจอยากหนี
เมื่อไรหนอ จะหลุดพ้น ไปซะที
ตั้งแต่มี ไอ้สิวบ้า ทำหน้าพัง...
น่าฉงฉานมั๊ยเนี่ย....
22 พฤษภาคม 2550 13:04 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
สูญสิ้นแล้ว สิ้นสาคร ยังเขียวสด
ผู้ซึ่งอด ทนสู้ อยู่ไม่ถอย
ฟื้นฟูหุ่น ละครให้ ไม่ไร้รอย
ที่เสื่อมถอย กลับพลิกฟื้น คืนพลัง
ด้วยใจที่ มุ่งมั่น และฟันฝ่า
เพื่อนำพา หุ่นละครไว้ ให้รุ่นหลัง
เพื่อสืบทอด เจตนาดี ให้อยู่ยัง
เพื่อคืนพลัง รู้รักษ์ วัฒนธรรมไทย
เมื่อก่อนนี้ ไม่มีใคร ที่รู้จัก
หลังหยุดพัก ได้ก่อร่าง สร้างขึ้นใหม่
มาบัดนี้ หุ่นละครเล็ก โด่งดังไกล
ชนรุ่นใหม่ ได้รับทอด เจตนา
ขอขอบคุณ ในความดี ที่สร้างให้
ชนรุ่นใหม่ ได้รู้จัก และรักษา
ขอความดี ที่ท่านนั้น สร้างเรื่อยมา
โปรดนำพา ตอบแทนท่าน สู่สวรรค์เทอญ.
อาลัยแด่..ครูสาคร ยังเขียวสด
19 พฤษภาคม 2550 17:22 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
ฉันผิด... ฉันพลาด
ฉันขลาด... ฉันเขลา
ฉันซึม... ฉันเศร้า
ฉันเหงา... ฉันงง
แม่จ๋า... ลูกผิด
ที่คิด... ทระนง
เพราะความ... ซื่อตรง
จึงหลง... ทางไป
กู่ก้อง... ร้องหา
แม่จ๋า... อยู่ไหน
ลูกหลง... ผิดไป
อภัย ..ลูกที..
.................................
คนเราถ้าไม่ลำบากจนถึงขีดสุด ไม่มีวันจะคิดถึงแม่อย่างแน่นอน
สำหรับลูก "อตัญญู" กว่าจะรู้ตัวก็สายไป สิ่งที่ทำได้คือ ร้องให้ ตัดพ้อต่อว่า ลูกเจ็บแม่ก็เจ็บ แม่เลี้ยงลูกมา ยุงไม่ให้ใต่ไรไม่ให้ตอม แต่ลูกยอมเพียงชายคนเดียว
แม่เจ็บเป็นสองเท่า เพราะเสียใจที่ช่วยเหลือลูกไม่ให้เจ็บไม่ได้ ลูกคนไหนบ้างล่ะ ที่จะ"เข้าใจ" หรือต้องรอให้แม่"ตาย" เสียก่อนจึงจะรู้แจ้งเห็นจริง
เด็กโง่....
19 พฤษภาคม 2550 11:42 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
เห็นลูกน้อยกลอยตาน่าหัวร่อ
ทำหน้างอขอเงินไปซื้อหนม
อ้วนจ้ำม่ำตัวดำดำทำตากลม
ชอบกินหนมใส่ใส้ได้ทุกวัน
เลี้ยงลูกมากว่าจะโตจะเติบใหญ่
ลำบายกายแต่ในใจนั้นสุขสันต์
หวังลูกน้อยเป็นเด็กดีทุกวี่วัน
แม้เหนื่อยนั้นก็ทนให้ลูกได้ดี
ลูกนั้นหรือพอเติบใหญ่เหมือนได้ปลื้ม
ก็หลงลืมคุณของแม่ให้แกนี้
เหงื่อทุกหยดเลือดทุกหยาดที่แม่พลี
เพียงได้ดีก็ลืมแม่แย่เหลือทน
ครั้นลูกน้อยพบหญิงงามตามใฝ่ฝัน
ลูกก็พลันไม่แลแม่แม้สักหน
มีหญิงอื่นในดวงใจใช่แม่ตน
แม่ต้องทนข์ทุกใจไม่มีดี
ลูกรักเขาแม่ก็รักไม่ผลักใส
เพราะหัวใจของแม่คือลูกนี้
ลูกไม่เลี้ยงเพียงมาหาก็ยังดี
ในชีวีพลีให้ลูก(ราคา)ถูกเหลือเกิน
.........................................................................
หน้าส่วนตัว
1308
Lovers
0 คน เลิฟน้ำผึ้งเดือนห้า
