ตรงข้ามกันกับฝันนั้นสิ้นดี

น้ำมันพราย

   ตะวันสาดเป็นสายจากปลายฟ้า
ลอดผืนม่านเข้ามาแยงตาฉัน
เหมือนบังคับให้ตื่นยามกลางวัน
หลังจากได้หลับฝันผ่านราตรี
  
เปลือกบางบางค่อยแง้มทีละนิด
จนมองเห็นว่าชีวิตของวันนี้
จักดำเนินเรื่อยไปเช่นทุกที
บนโลกที่เป็นจริงเหนือสิ่งใด

   ความฝันที่เลือนลางอย่างเมื่อคืน
ตื่นเถอะตื่นโลกนี้จะมีไหม
ใครสักคนที่รักและจริงใจ
ที่อยู่เคียงข้างกายไม่ห่างกัน

   หลังจากได้ลืมตาน่าจะเห็น
ว่าความจริงยังเป็นอยู่เช่นนั้น
เรายังต้องเดียวดายอยู่ทุกวัน
ตรงข้ามกันกับฝันนั้นสิ้นดี

   หันซ้ายขวารอบกายไม่อยากเชื่อ
ว่ากลิ่นเนิ้อห่มเนื้อเมื่อคืนนี้
พอฟ้าสางทีไรหายทุกที
ใยรีบรี้หนีไปในทิวา

   ไออุ่นที่แทรกซ่านผ่านทรวงใน
เสียงของลมหายใจกระซิบว่า
รักแสนรักห่วงหวงเสมอมา
และจะรักตราบฟ้าดารามลาย

  เสียงนั้นอยู่ใกล้ใกล้เพียงเอื้อมถึง
ใยฉันจึงไม่รีบคว้ามาแนบกาย
ก่อนท้องฟ้าสว่างจนรางหาย
ก่อนต้องมาเดียวดายในโลกจริง