25 พฤศจิกายน 2555 12:18 น.
บุญพร้อม
คราใด ที่พบ ประสพทุกข์
มาโรมรุกกวนใจให้หมองศรี
ถือเสียว่าปกติทุกร่างมี
มิอาจหนี หลุดพ้นทุกตนตัว
เป็นทุกข์ในสังขารเริ่มยานเหี่ยว
กายสั่นเสียวให้เห็นเป็นไปทั่ว
ฟันฟางก็หลุดหักตาชักมัว
ประคองตัวแสนยากลำบากรุม
ความหล่อเหลาหายไปกลายเป็นแก่
คงเหลือแต่ใจเท่านั้นที่มันหนุ่ม
จึงเผลอไผล ไปบ้างเพราะใจคุม
วานอย่ารุมว่าแต่ แก่อะไร
อยากจะหนีความแก่แต่มันยาก
จึงขอฝากหนุ่มสาวชาวหน้าใส
จะขึ้นรถลงเรือเจือน้ำใจ
เผื่อไว้ให้ คนแย่ แก่บ้างเอย
22 พฤศจิกายน 2555 20:27 น.
บุญพร้อม
เห็นช้างอึอย่าแอบเอาแบบช้าง
หากเอาอย่างบอกให้ไส้จะรั่ว
เกิดบาดแผลเป็นของฝากลำบากตัว
สิ่งยวนยั่วมีมากอยากให้ตรอง
เกิดตัณหาพาไปให้ใจอยาก
ลืมความยากครั้งเก่าคราวเศร้าหมอง
เห็นเขามีเขาใช้ใจใฝ่ปอง
คิดครอบครองจึงยากลำบากกาย
เป็นทางเกิดทุจริตคิดมิชอบ
เกิดระบอบเอาอย่างขวางกฎหมาย
กระทำการอุกอาจชาติวุ่นวาย
ความเลวร้ายทั้งหลายแหล่แผ่ปกคลุม
เพราะตัณหาตัวเดียวที่เกี่ยวข้อง
ก่อปัญหาเนืองนองมากองสุม
แต่ละเรื่องก่อกันไว้ดังไฟรุม
เกิดร้อนรุ่มเผาผลาญปานโลกันต์
12 พฤศจิกายน 2555 17:39 น.
บุญพร้อม
ยายเม้าเป็นคนดีมีธรรมะ
ทุกวันจะทำทานผ่านก็เห็น
นำข้าวน้ำเผื่อแผ่ผู้ลำเค็ญ
ไม่เคยเว้นคนสัตว์จัดให้ไป
อยู่คนเดียวไรัคู่ไร้หมู่เพื่อน
ด้วยฟั่นเฟือนทางอารมณ์ยากข่มไหว
ทรัพย์สมบัติคนรักถูกพรากไป
เพราะไว้ใจเพื่อนกันมันมาชิง
พอสิ้นทรัพย์เพื่อนกันพลันหายหด
ยิ่งรันทดญาติกันพลันมาทิ้ง
รุมนินทาว่าร้ายน่าอายจริง
รักมันสิงจนโง่ โธ่แม่คุณ
เห็นกงจักร์เป็นบัวตัวเลยแย่
คงเหลือแต่ซากกายไร้คนหนุน
ทานเท่านั้นช่วยได้เมื่อไร้บุญ
ยามชีพสูญคงได้ไปที่ดี
ยายเม้าวันนี้จึงมีศีล
ไม่ยลยินโลกภายนอกที่กรอกหู
เก็บของเก่าเลี้ยงกายเพื่อตัวกู
ที่เหลืออยู่แบ่งไว้ให้เป็นทาน
8 พฤศจิกายน 2555 17:18 น.
บุญพร้อม
โลกความฝันของฉันในวันนี้
ตื่นเต้นดีถูกใจได้รู้เห็น
มีหยิกหยอกยั่วยวนป่วนก็เป็น
หลายท่านเร้นหลบหลีกปลีกตัวไป
บางท่านชอบเขียนกลอนย้อนอดีต
บ้างเขียนขีดเล่าขานเหตุการณ์ใหม่
บ้างเอาภาพลงด้วยสวยถูกใจ
มีสอดใส่ธรรมะเร่งละกรรม
ใครที่ชอบการเมืองเพื่อนเคืองขัด
อาจถูกจัดเอาไว้ในเกรดต่ำ
เท่าที่เห็นร่วมด้วยช่วยกันยำ
เห็นแล้วขำเออกระไรใจแคบจริง
โลกเป็นจริงของฉันมันน่าเบื่อ
ต้องคอยเอื้อลูกหลานรำคาญยิ่ง
จะเล่นเนทซักหน่อยคอยแย่งชิง
ปู่นิ่งนิ่งนั่งดูหนูเล่นเอง
6 พฤศจิกายน 2555 17:57 น.
บุญพร้อม
รักจริงยิ่งนักคือรักตัว
รักพ่อแม่ครอบครัวรองตัวฉัน
รักถิ่นเกิดพร้อมเทิดองค์ราชันย์
รักจะฝันเห็นไทได้ร่มเย็น
การทำมาหากินสิ้นระแวง
ต่างร่วมแรงรวมใจให้ได้เห็น
มีรอยยิ้มบอกได้ไม่ลำเค็ญ
เหมือนดั่งเช่นแรกเริ่มแต่เดิมมา
รักวันนี้เปลี่ยนไปหรือไรเล่า
หรือว่าเรา หรือใครไม่ไฝ่หา
ปล่อยรักร้างสร้างเกลียดเบียดอุรา
จึงหมดค่ายิ้มสยามนามที่มี
หน้าส่วนตัว
1125
