8 พฤศจิกายน 2555 17:18 น.
บุญพร้อม
โลกความฝันของฉันในวันนี้
ตื่นเต้นดีถูกใจได้รู้เห็น
มีหยิกหยอกยั่วยวนป่วนก็เป็น
หลายท่านเร้นหลบหลีกปลีกตัวไป
บางท่านชอบเขียนกลอนย้อนอดีต
บ้างเขียนขีดเล่าขานเหตุการณ์ใหม่
บ้างเอาภาพลงด้วยสวยถูกใจ
มีสอดใส่ธรรมะเร่งละกรรม
ใครที่ชอบการเมืองเพื่อนเคืองขัด
อาจถูกจัดเอาไว้ในเกรดต่ำ
เท่าที่เห็นร่วมด้วยช่วยกันยำ
เห็นแล้วขำเออกระไรใจแคบจริง
โลกเป็นจริงของฉันมันน่าเบื่อ
ต้องคอยเอื้อลูกหลานรำคาญยิ่ง
จะเล่นเนทซักหน่อยคอยแย่งชิง
ปู่นิ่งนิ่งนั่งดูหนูเล่นเอง
6 พฤศจิกายน 2555 17:57 น.
บุญพร้อม
รักจริงยิ่งนักคือรักตัว
รักพ่อแม่ครอบครัวรองตัวฉัน
รักถิ่นเกิดพร้อมเทิดองค์ราชันย์
รักจะฝันเห็นไทได้ร่มเย็น
การทำมาหากินสิ้นระแวง
ต่างร่วมแรงรวมใจให้ได้เห็น
มีรอยยิ้มบอกได้ไม่ลำเค็ญ
เหมือนดั่งเช่นแรกเริ่มแต่เดิมมา
รักวันนี้เปลี่ยนไปหรือไรเล่า
หรือว่าเรา หรือใครไม่ไฝ่หา
ปล่อยรักร้างสร้างเกลียดเบียดอุรา
จึงหมดค่ายิ้มสยามนามที่มี
4 พฤศจิกายน 2555 15:34 น.
บุญพร้อม
เรา คือเรารู้ดีนี่คือเรา
เรา ใช่เงาของใครใช้กำหนด
เรา คือคนธรรมดาหามียศ
เรา มีคดบอกได้ไม่ต้องคิด
ไม่ วางตนเหนือใครให้เขาช้ำ
ไม่ จดจำให้เปลืองเรื่องเคืองจิต
ไม่ เปิดเผยความจริงของมิ่งมิตร
ไม่ ตัดสิทธิ์ผู้เยือนเพื่อเตือนเรา
ทำ เท่าที่ทำได้ในการเขียน
ทำ ความเพียรเพื่อรู้แม้ดูเขลา
ทำ ความคิดให้รู้นี่คือเรา
ทำ ความเหงาให้หายผ่อนคลายลง
3 พฤศจิกายน 2555 09:07 น.
บุญพร้อม
วันนั้นเธอแย้มยิ้มพิมพ์ใจนัก
ผ่านไปมาถามทักน่ารักยิ่ง
เธอร่าเริงสดใสถูกใจจริง
ไม่เย่อหยิ่งถูกจิตให้มิตรปอง
เธอสูงค่ากว่าพลอยไม่ด้อยเพชร
จึงเป็นเหตุผูกใจให้ห่วงหวง
กลัวเจ้าช้ำด้วยเสน่ห์เล่ห์ลมลวง
เพชรจะร่วงหล่นร้าวให้เศร้าใจ
ปรารถนาให้เจ้าสกาวเด่น
หวังเจ้าเป็นดังเพชรเม็ดสดใส
วาสนาเราน้อยนักประจักษ์ใจ
คงแค่ได้แอบยลเธอคนงาม
มาวันนี้เธอเริ่มไกลจากใจฉัน
ปิดฉากกั้นเอาไว้ให้เหินห่าง
ถึงจะใกล้เหมือนไกลในหนทาง
โอ้ใจนางช่างดำทำได้ลง
1 พฤศจิกายน 2555 07:40 น.
บุญพร้อม
ทดลองดำ น้ำดู รู้รสชาติ
ด้วยยังขาด หลายอย่าง สร้างปัญหา
ต้องชนตอ ชนไม้ ใต้ธารา
ยากจะฝ่า ให้รอด อย่างปลอดภัย
สู้กัดฟัน ทนดำ คลำเอาก่อน
จึงค่อยผ่อน รอยช้ำ พอดำได้
เลือกดำตื้น ดำลึก ศึกษาไป
เพราะว่าใจ ถูกครอบ ชอบจะทำ
อุปสรรค คือปัญญา เริ่มล้าอ่อน
กาลกัดกร่อน กายใจ เหมือนใกล้ค่ำ
จะอ่านเขียน อย่างไร ก็ไม่จำ
ผลงานทำ จึงไม่หวัง เหมือนอย่างใคร
ก็ขอบคุณ เพื่อนเพื่อน ที่เยือนเยี่ยม
พร้อมตระเตรียม พจนา ฝากมาให้
ทุกข้อความ ทุกบทกลอน อ้อนได้ใจ
ประทับไว้ ตรึงติด นิจนิรันด์
หน้าส่วนตัว
680
