16 มกราคม 2545 15:21 น.
บ๊ะจ่างไส้ลูกเกด
ทุกลมหายใจที่มีของฉัน
ใกล้จะหมดลงทุกวันจากนี้
หากเวลาที่ได้อยู่กับเธอคนดี
เลือนลางลงทุกที่ที่หายใจ
จะใช้เวลาตรงนี้ที่มีค่า
ก่อนจะปิดเปลือกตาสู่โลกใหม่
ถึงเวลามีไม่มากก็ไม่เสียดาย
ขอแค่ได้อยู่และรัเธอจนวันตายก็พอใจ
16 มกราคม 2545 15:07 น.
บ๊ะจ่างไส้ลูกเกด
วันเวลาได้ผลักดันให้เราก้าวไปข้างหน้า
ยิ่งเราก้าวก็เหมือนเรายิ่งห่างกัน
แต่เธอรู้หรือเปล่า ? ตอนที่เธอก้าวเดินไปนั้น
ฉันแอบเอาเชือกของความผูกพัน
เกี่ยวโยงเชื่อมเธอและฉัน
เพื่อทุกทุกวัน ความผูกพันจากฉัน
จะผ่านเชือกเส้นนั้นไปถึงเธอ
4 มกราคม 2545 17:02 น.
บ๊ะจ่างไส้ลูกเกด
ไม่หวังจะให้กลับมาพบกัน
ถ้าเธอไม่ต้องการแบบนั้น...ที่ฉันร้องขอ
แค่หัวใจคนไกลดวงหนึ่ง..ได้รัก...ได้รอ
เพื่อฝันถึงก็พอนะ...คนไกล
********************
เท่านั้น...ความรู้สึกก็มีค่า
เธออาจไม่รู้ว่า...มีค่ากับฉันแค่ไหน
จำเอาไว้ละกัน..ถ้าสักวันเธอมีรักให้ใคร
การฝันถึงคนในหัวใจ..เป็นสุขอย่างไรคงรู้ดี
3 มกราคม 2545 20:52 น.
บ๊ะจ่างไส้ลูกเกด
ในค่ำคืนที่เงียบเหงา...
ใครคนหนึ่งอยู่กับเงาของความร้าวไหว
รู้สึกถึงความเหว่ว้า...ยามหลับตาไม่รู้เป็นอะไร
เมื่อไม่มีเธออยู่ใกล้ๆ..
นอนไม่หลับสักวัน...นะหัวใจตัวดี
****************
เธอจะเป็นเหมือนกันบ้างไหม
ในคืนวันที่เราห่างไกลกันอย่างนี้
จ า ก แ ส ง ร ะ ยิ บ ร ะ ยั บ ข อ ง ด า ว ที่ ร า ว ฟ้ า
...ทำให้เธอหลับตาลงไหมคนดี
แล้วเธฮจะเหมือนฉันไหมตอนนี้
หลับทั้งน้ำตาทุกทีที่... คิ ด ถึ ง เ ธ อ*
หน้าส่วนตัว
901
