15 มิถุนายน 2548 19:24 น.
ปลา-ทอง
เยาวชน คนเก่ง ควรเร่งรู้
เพื่อมุ่งสู่ อนาคต อันสดใส
รักการเรียน เพียรทำดี มีวินัย
ไม่ใฝ่ใจ ในทางชั่ว ให้มัวเมา
ใช้เวลา ทุกนาที อย่างมีค่า
พัฒนา กายใจ ไม่ขลาดเขลา
รักษาความเป็นไทย ให้นานเนา
เด็กไทยเรา ร่วมใจ ไทยเจริญ
16 พฤษภาคม 2548 16:04 น.
ปลา-ทอง
เมื่อเธอไม่เหลือใจ
ฉันคงไม่ความหมาย อะไรทั้งนั้น
วันเวลาดีๆ ความรักที่เรามี...เนิ่นนาน
เป็นเพียงวันวานที่จะผ่าน...พ้นไป
แต่ก้นบึ้งของความรู้สึก
ในหัวใจส่วนลึก จะเก็บเธอไว้
ว่าช่วงเวลาหนึ่งที่มี เคยมีเธอคนนี้ในใจ
เป็นคนที่รักมากมายและไม่อาจลบไป...จากความทรงจำ
14 พฤษภาคม 2548 11:48 น.
ปลา-ทอง
อย่าเศร้าเลยนะคนดี
สำหรับฉันคนนี้...เธอยังมีความหมาย
ไม่อยากเห็นเธอเศร้า...อยู่กับความเหงา เดียวดาย
เธอยังมีคนห่วงใย...อย่างน้อยก็ฉันไง หนึ่งคน
อยากให้เธอลืมความทุกข์ใจ
ปล่อยตัวเองจากความอ่อนไหว สับสน
เธออาจรู้สึกเดียวดาย เพราะมีคนมากมาย...
แต่ในหัวใจ กลับเหมือนไม่เหลือใครสักคน
มีแต่ความทุกข์ทน..หัวใจมืดมน เงียบงัน
แม้ฉันไม่อาจมีใจ
ตอบแทนไปอย่างที่ใจเธอฝัน
แต่สิ่งที่ฉันให้ไป คือรักและห่วงใย อย่างเพื่อนกัน
และอยากให้รู้ว่าฉัน...จริงใจ
ความรู้สึกที่เธอมี
รัก...ปรารถนาดี...ที่เธอนี้ มอบให้
รู้สึกดีตลอดมา และอยากบอกว่า...ขอบใจ
แม้ไม่อาจรักอย่างคนของใจ...
แต่จะเป็นเพื่อนที่จริงใจ ของเธอตลอดไป...สัญญา
13 พฤษภาคม 2548 15:23 น.
ปลา-ทอง
อย่าบอกว่าเธอเสียใจ
ที่ทำให้ฉันเสียน้ำตามากมาย...วันนี้
แค่คำพูดปลอบใจ ไม่ทำให้รู้สึกดี
สิ่งที่อยากฟังวันนี้...คำลา
เพราะเจ็บมานานแล้วใจ
กับการที่เธอมีใคร...รู้ไหม ฉันอ่อนล้า
เหนื่อยกับการทำใจ...
ยอมรับใครต่อใคร ที่เธอยอมให้ผ่านเข้ามา
แม้ใจจะด้านชา...แต่ก็เจ็บเกินกว่า จะรักเธอ
12 พฤษภาคม 2548 17:23 น.
ปลา-ทอง
อ่อนล้าเหลือเกิน...จันทร์เจ้า
ข้าเหงาเกินกล่าว...ดาวเอ๋ย
ข้าเหนื่อยกาย ใจ...ลมเอย
ข้าเลยอยากพัก...สักครา
พักจากความรัก...สับสน
พักคนร้อยเลห์ เสน่หา
พักใจ จากโลกมายา
ขอเวลาข้าพัก...สักราตรี
เพียงเพื่อหยุดพักจากเขา
โศก เศร้า เหนื่อย ล้า ข้าอยากหนี
มอบใจ มอบรัก อย่างภักดี
เขากลับย่ำยี ขยี้ใจ
จันทร์จ๋า ข้าอยากลืมเขา
ลืมความโศกเศร้า อ่อนไหว
ลืมว่า ข้าเคยรักใคร
ที่มอบให้แต่ความช้ำ...รอยน้ำตา
หน้าส่วนตัว
6550
