10 มิถุนายน 2550 10:01 น.
ปลายตะวัน
จะถนอม หัวใจนี้
รอวันที่ อันเหมาะสม
จะปลอบขวัญ อภิรมย์
เพื่อรอชม ความงดงาม
จะกอร์ปก่อ กิจการงาน
จะสร้างสรรค์ ไม่หวั่นหวาม
จะเด็ดเดี่ยว จะเติบตาม
จะโตท่าม กลางผู้คน
จะรักให้ ใจหมดรัก
แจ้งประจักษ์ ไม่สับสน
จะไม่แย้ม รักยินยล
ให้หมองหม่น ฤดีเอย
7 มิถุนายน 2550 12:09 น.
ปลายตะวัน
แม้นเหน็บหนาว ร้าวแสน ฤาแม้นเหมือน
ความรักเลือน ลบไป จากใจเขา
รักเหินห่าง เวิ้งว้าง ข้างในเรา
ให้โศกเศร้า เหงาเพียง เคียงเงาตน
เปรียบรักเช่น เป็นดาว อันพราวแสง
ต่างไขแข่ง แรงสว่าง แตกต่างหนอ
เหมือนดั่งคน แตกต่าง มากเหล่ากอ
ฤาจะท้อ เพียงใคร ไม่ยินยล
ไม่แน่นัก รักนั้น ใครรั้นแฝง
แอบแสดง อยู่ข้างใน ใจสับสน
แม้นจะเงียบ ใช่เงียบร้าง รักอับจน
อาจมีคน สักคน เฝ้ายลยิน
6 มิถุนายน 2550 15:16 น.
ปลายตะวัน
"........."
ทุกห้วง อุราร้าว
มนราว ระด่าวสูญ
ใต้ฟ้า มนาดูร
ตะละกูณฑ์ จะสุมทรวง
ไต้ใต้ ก็ร้อนร้อน
ดุจะฟอน จะฟ่อนสรวง
ใจกาย ก็รายล่วง
ฤาจะถ่วง จะถมจม
ร้อนร้าย ก็ลามฟ้า
พสุธา ถลาถม
กลบกาย ก็ใจตรม
ฤาภิรมย์ ฤาอย่างไร
สนเท่ห์ อุเหม่นัก
ทรลักษณ์ อุบาทว์หมาย
หรือถ้วน มโนใน
มนไร้ มโนธรรม
6 มิถุนายน 2550 14:32 น.
ปลายตะวัน
ผิดหรือ ที่ถือมั่น
จากครานั้น วันหวั่นไหว
แอบรัก แอบซ่อนใจ
แอบข้างใน ใครบางคน
เมียงมอง เฝ้าปองชิด
แต่กลัวผิด พลาดสับสน
แอบใจ ไว้แยบยล
แอบผู้คน จนเร้นกาย
แอบให้ หัวใจนี้
ไว้ข้างที่ นอนหลับไหล
แอบซ่อน หมอนหนุนใจ
หนุนทรวงใน ใครบางคน
เกินเอื้อน คำเอ่ยย้ำ
ด้วยเกรงช้ำ นำหมองหม่น
กลัวใคร ไม่ยินยล
แล้วปัดหล่น ลงกลางลาน
5 มิถุนายน 2550 01:59 น.
ปลายตะวัน
ลึกลึก ในห้วงคิด
ชวนพินิจ ในจิตหวัง
รักย้ำ ย่ำประดัง
แทบภิณท์พัง ล้มทั้งยืน
ห่วงใจ เคยห่วงหา
ทรมา สุดทนฝืน
ห่วงรัก แอบอกชื่น
ห่วงใครอื่น ขื่นขมตรอม
หนึ่งรัก ก็มากมาย
อีกหนึ่งใจ ใคร่ถนอม
หนึ่งใคร สองใจพร้อม
ห่มรักห้อม จนตรอมตรม
ดื่มเดือน เลื่อนดาวราย
ดื่มใจร้าย ให้สาสม
ย้ำทรวง ทรามระบม
ให้จ่อมจม ตรมน้ำตา
หน้าส่วนตัว
807
