31 ตุลาคม 2547 08:37 น.
...ปีกหงส์...
มันถึงจุดจบของเราแล้วใช่ไหม
เธอเองถึงได้เปลี่ยนไปเช่นนี้
หรือเพราะให้เธอมากเกินไป กับรักที่มี
หรือเพราะเธอเองที่ ต้องการให้เป็นไป
ขออนุญาต ให้ฉันรักเธอต่อไปนะคนดี
เพราะฉันคนนี้ ไม่มีสิทธิรักใครใหม่
หัวใจของฉันมันถูกปิดตาย
หัวใจมันแหลกสลายไม่เหลือดี
เหมือนเศษแก้วไม่มีทางต่อ
ขอเพียงให้ได้รักเธอก็พอ เพียงเท่านี้
หัวใจไม่มีสิทธิ รักใคร นอกจากเธอคนดี
หัวใจมันถูกสอนให้รักเธอนี้ เพียงคนเดียว . . .
31 ตุลาคม 2547 08:30 น.
...ปีกหงส์...
* * * อ ย า ก ให้ รู้ . . . ว่ า คิ ด ถึ ง * * *
* * * เท่าที่คน . . คนนึง . . พึงทำได้ . . .
อาจไม่อ่อนหวาน . . . อ่อนโยน . . . เหมือน ใคร . . . ใคร
แต่ยืนยันได้ จริงใจให้เธอเสมอมา
*-*-*-*-*-*-*-* *-*-*-*-*-*-*-* *-*-*-*-*-*-*-*
* * * ลื ม ได้ ไ ง . . . คนแรก. . . ของความรัก
เธอเป็นคนเข้ามาทายทัก ให้หายอ่อนล้า
เป็นคนเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไป . . . ในแววตา
เป็นคนที่ควรค่า * * * ให้นึกถึงกัน . . .
*-*-*-*-*-*-*-* *-*-*-*-*-*-*-* *-*-*-*-*-*-*-*
. . . เธอมอบแต่สิ่งดี . . . ดี ให้กันเสมอ . . .
มาคอยเคียงข้าง . . . ให้พบเจอ ยามไหวหวั่น
เธอเป็นคนแรก * * ที่มีความรัก และความผูกพัน
และจะเป็นคนสุดท้ายของฉัน . . . ตลอดไป
*-*-*-*-*-*-*-* *-*-*-*-*-*-*-* *-*-*-*-*-*-*-*
เธอจึงเป็นทั้งคนแรก . . . และคนที่สุด
ที่ทำให้หัวใจฉันหยุดไว้ . . . ตรงนี้ได้
สัญญา ด้วยเกียรติ และศักดิ์ศรี ว่าจากนี้ และ . . . ต ล อ ด ไ ป . . .
เธอจะเป็นทั้งคนแรก . . . และเพียงคนสุดท้าย . . .
. . .เ *พี*ย*ง*ค*น*เ*ดี*ย*ว . . .
31 ตุลาคม 2547 08:19 น.
...ปีกหงส์...
. . . ใ น ข ณ ะ ที่ เ ร า เ ดิ น ค น ล ะ เ ส้ น ท า ง . . .
ฉันยังคงมีความอ้างว้าง . . . เข้ามาถามหา
คงเป็นเพราะยังจำเธออยู่ . . . ในแววตา
ไม่เคยมีสักครา . . . จะลืมเธอ
ในขณะ ที่ใครอีกคนกำลังเสียใจ
ร้องไห้ฟูมฟายถึงใคร เสมอ เสมอ
แต่กลับอีกคน ไร้หัวใจ ลืมทุกสิ่งที่พบเจอ
ลืมวันที่ฉันมีเธอ และลืมเรื่องระหว่างเรา
คงเพราะฉันอ่อนแอเกินไป
เธอเลยหันไปใส่ใจ ตัวเขา
เขาดีกว่าฉัน หรือเธอลืมความฝันระหว่างเรา
เธอจึงให้เขามาแทนที่กัน
เคยรู้บ้างไหม ว่าทำใครเขาเจ็บปวด
และต้องทนร้าวรวด กับสิ่งที่เธอมอบให้นั้น
ขอให้ระหว่างเขาและเธอ อย่าต้องเจอเหมือนกัน
เพราะเขาอาจไม่ทนเหมือนเช่น . . . คนอ่อนแอ
ลืมเธอเท่าไร ตัดใจ ไม่เคยขาด
จนต้องปาด น้ำตา ของคนที่พ่ายแพ้
เจ็บปวดร้าวรวด เป็นใครที่เธอไม่แคร์
นี่หรือ คือผลตอบแทนรักแท้ที่เธอ . . . มอบให้แก่กัน . . .
30 ตุลาคม 2547 14:27 น.
...ปีกหงส์...
. . . ไม่ต้องคำมั่นสัญญาใด . . .
เพราะรู้ว่าอยู่ห่งไกล เกินจะคิดฝัน
แค่เธอรับปาก ว่าจะซื่อสัตย์ มั่นคงต่อกัน
ทำให้ฉันแค่นั้น เป็นพอ
. . . ต่อให้ห่างไกลอีกกว่านี้ . . .
ก็จะมีเพียงเธอคนดี โดยที่เธอ ไม่ต้องร้องขอ
ขอความมั่นใจ เชื่อใจกัน เท่านั้นพอ
จะไม่ทำให้เธอต้องรอ อย่างเดียวดาย และคิดถึงกัน
. . . ไม่ขอรับปากนะ ว่าจะมั่นคงแค่ไหน . . .
แค่เพียงจะไม่มีใคร ต่อจากนี้ในภาพฝัน
เพราะจะมีแค่เธอ ในความผูกพัน
ตราบใดที่เธอ ยังซื่อสัตย์ต่อกัน จะมันคงเพียงเธอ
. . . เราห่างแค่ตัว แต่หัวใจใกล้กัน . . .
แค่หลับตา แล้วนึกถึงฉัน เสมอเสมอ
สักวันหนึ่ง ฉันจะไปยืนอยู่ ตรงหน้าเธอ
จะไม่ทำให้เธอ ต้องเจอะเจอ ความเหงาอีกต่อไป
. . . เธออาจจะก้าวเข้ามา อย่างไม่ตั้งใจ ในชีวิต . . .
แต่ฉันจะขอปิดตาย หัวใจเอาไว้
ไม่ให้ใครก้าวเข้ามา เกี่ยวข้อง อีกต่อไป
ขอให้เธอ มั่นใจ เชื่อใจ ในกันและกัน . . . .
30 ตุลาคม 2547 14:21 น.
...ปีกหงส์...
. . . เ มื่ อ ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า นั้ น จ บ ล ง . . .
เ ธ อ ก็ ค ง ไ ม่ ก ลั บ ม า รั ก ฉั น
เ มื่ อ ใ จ เ ธ อ ไ ม่ เ ห ลื อ ค ว า ม ผู ก พั น
ป ล่ อ ย เ ธ อ จ า ก ล า กั น พ ร้ อ ม กั น พ ร้ อ ม ห ย ด น้ำ ต า
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
. . . เปรียบความรัก ที่ตายจาก เหมือนเศษแก้ว ในกำมือ . . .
. . . ต่อให้ถือไว้ ก็คง จะไร้ค่า . . .
ต้องปล่อยลง พร้อมกับคำอำลา
ทั้งที่รักเธอเกินกว่า จะรักใคร . . .
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
. . . เ มื่ อ แ ก้ ว แ ต ก ต ก ล ง พื้ น ห ลุ ด ล ง จ า ก ฝ่ า มื อ . . .
ฉันเองก็ถือว่ามัน ไม่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่
ต่อให้เอามาซ่อมแซม ก็ไม่เหมือนเดิม อีกต่อไป
มีหรือที่ใคร จะเก็บแก้วร้าวเอามาใช้ คงไม่มี
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
. . . เ มื่ อ แ ก้ ว บ า ง ๆ แ ต ก แ ห ล ก ส ล า ย ล ง ไ ป . . .
ก็เหมือนหัวใจ แตกลงไป ไม่มีชิ้นดี . . .
จะให้เก็บเศษแก้วมาต่อให้ เหมือนเดิม มันยากเย็น เต็มที
คงจะไม่มีวันที่ จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม . . .
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
. . .งั้น ก็เอ่ยคำร่ำลากันไปจะดีกว่า . . .
อย่าให้อะไร ต่ออะไรต้องค้างคา อย่างนี้ * *
จบลง จากลากันไป ด้วยความรู้สึกที่ยังเหลือ สิ่ง ดี ดี. . .
แล้วจะเก็บความรู้สึกต่างๆเหล่านี้ ในกล่องความทรงจำ . . .
หน้าส่วนตัว
726
