10 มกราคม 2551 12:44 น.
ปูก้ามดาบ
ซัด ซ่า เสียงน้ำตกอยู่กลางป่า
น้ำซัดมากระทบดินเนินผา
เป็นละอองฟองฟุ้งพุ่งออกมา
สวยหนักหนาน่าชมสมอุรา
ละอองลอยกระทบพบกับแสง
น้ำก็แปลงเป้นสีรุ้งพุ่งสวยหนักหนา
มองดูแล้วไม่เสื่อมเอื่ยมระอา
มีชีวิตชีวาดั่งแต่งแต้ม
ข้างโขดหินแนวเนินดินถิ่นธารา
มีมากนาพรรณไม้ใด้บานแย้ม
ไม้ยืนต้นไม้ดอกเลื้อยมีสีแจม
เป็นของแถมแนมจิตคิดชื่นบาน
เอียกอาก เสียงนั้นมาจากไหน
อ๋อต้นไผ่สีกอเป็นพลงหวาน
เสียงมันเองเป็นทำนองช่างเบิกบาน
คอยขับขานบันเลงเพลงสวรรค์
รีด รี่ เสียงหรีดกรีดหวีดร้อง
เป็นทำนองร้องบอกถึงวัค่ำน
ช่างไพรเราะเพราะพริ้งสุกสมกัน
เมื่อตะวันสิ้นแสงดับลับขอบฟ้า
14 ธันวาคม 2550 12:53 น.
ปูก้ามดาบ
ชีวิตเราต้องสู้
ให้ไปสู่จุดมุ่งหมาย
ชีวิตมีหลากหลาย
มีมากมายลองเลือกดู
ชีวิตไม่สิ้นหวัง
มีพลังคงใด้สู้
ให้เราใด้เรียนรู้
ก้าวต่อไปสู่ปลายทาง
มีทั้งแพ้ชนะ
แม้ภาระอาจกั้นขวาง
ชีวิตในโลกกว้าง
มีหนทางให้ถึงฝัน
เกิดมาไม่ยอมแพ้
ไม่ออนแอไม่สิ้นหวัง
ชีวิตคงไม่พัง
คงใด้ดังที่ใจคิด
7 ธันวาคม 2550 12:46 น.
ปูก้ามดาบ
ชีวิตเราต้องเรียนรู้
ต้องมุ่งสู่จุดมุ่งหมาย
ชีวิตเราต้องสบาย
ถ้าไม่วายจะต่อสู้
ชีวิตนั้นมีล้มบ้าง
แต่หนทางมีเรารู้
ชีวิตเราไม่หดหู่
ถ้าเราสู้และอดทน
ชีวิตแพ้แต่ไม่ลา
คนใดว่าก็ไม่สน
ชีวิตเราทุกทุกคน
ถ้าอดทนก็ดีใด้
7 ธันวาคม 2550 12:38 น.
ปูก้ามดาบ
มองลิบลิ้วทิวทุ่งนาเมื่อฟ้าสาง
แสงลางลางส่องมากอนฟ้าใส
สีเหลืองทองอหร่ามตากว่าคราใด
ช่างอำไพส่องใจให้เบิกบาน
เป็นสัญญาญให้รู้ถึงวันไหม
เป็นแรงใจให้สู้กับการงาน
เป็นแรงใจคอยขับขานและบันดาล
ให้การงานสวยสดดั่งตะวัน
หน้าส่วนตัว
1497
