8 เมษายน 2547 02:05 น.
ผู้หญิงคนนึง
e quick to hear and slow to speak.
จงเป็นคนหูเบาแต่ปากหนัก
7 เมษายน 2547 12:15 น.
ผู้หญิงคนนึง
คำสอนครูบาอาจารย์สอนมาว่า
ให้วาจาเป็นอาวุธสุดจะเห็น
ให้สติเป็นหางเสือเมื่อจำเป็น
เมือ่ยากเย็นถือไว้ไม่ให้เอียง
สิ่งหนึ่งคำสอนถูกเฝ้าป้อนออดอ้อนมา
สิ่งใดจะมีค่าเท่ามารดาบิดรเสียง
ท่านคงขอให้ได้เพียง
ลูกไม่เบี่ยง เอียงทางเดิน
คำสอน....พรจากพระ
เราก็จะ....จดจำ .....และไม่เมิน
เดินทางของชีวิต ให้ไม่เกิน
ขอสุดสิ้น ของเพลินเล่นเนตการทำไร้ตัวตน......................................
3 เมษายน 2547 03:30 น.
ผู้หญิงคนนึง
I compare myself for 2 sides
Today compare Twice on my face
I work and think so hard
how to make the perfect on that work place
I saw my face so serious
and thought everythings come through
why I try to make it the best
But the results made me blue
someone know how to cure me
I dont know when that day will come
I try to release and train from the book
***Releasing* look so good at least better some!
3 เมษายน 2547 03:30 น.
ผู้หญิงคนนึง
I compare myself for 2 sides
Today compare Twice on my face
I work and think so hard
how to make the perfect on that work place
I saw my face so serious
and thought everythings come through
why I try to make it the best
But the results made me blue
someone know how to cure me
I dont know when that day will come
I try to release and train from the book
***Releasing* look so good at least better some!
3 เมษายน 2547 02:40 น.
ผู้หญิงคนนึง
ธรรมชาติสร้างคนมาโดยกำเนิด
ให้ก่อเกิดผลดี มีทุกหน
แม่พ่อเรานั้นดี เกินกว่าคน
ธรรมดา พาเราให้ ไม่....เป็นคนเลว
สอนลูกดีไม่ดูแคลนคนยากไร้
ไม่นินทาใครต่อใครว่าล้มเหลว
ไม่เลียแข้งขาใครให้ใจมักเร็ว
เริ่มเสวนา เรา เจ้าเจนโต
การศึกษาพาทีให้มีสุข
มาประยุกต์ใช้กับงานประสานโผล
ไม่ทำการอะไร ใหญ่เกินโต
ไม่ต้องโอ้อวดใคร ให้เกินตน
มาจากตระกูลดี มีศีลและ ทรัพย์
ให้ประทับตนอยู่ศีลทุกหน
ให้เป็นคนขยันและอดทน
คงไม่จนคงพอมีแต่ไม่รวย
หน้าที่งานแรกเริ่มการดีมีศักดิ์ศรี
ความยินดีก่อเกิดไปได้สวย
แต่ด้วยความคิดถึงบ้าน .....การอำนวย
ก็สุดอวยอ้อนออด ถอดใจตน
มาวันนี้ มีโอกาสสัมภาษณ์เล่า
ว่าคนเราทำไมเดินดินถิ่นทุกหน
กลับเอาเปรียบเรื่องการงานพาลคนโน้น
พาลคนนี้ มีไปทำไมกัน
ตั้งแต่ทำงานมาหลายสิบปี
ก็มีที่ตรงนี้...............กาลี...อาถรรพ์
เกิดมาพาลกันทำไมอย่างไรกัน
หรือต้องหัน.......ไปสู้แข่งกันไป
โลกเรานี้ ธรรมชาติ....คาดไม่ถึง
เดี๋ยวตะลึงหากเราไม่เพลาไผ
หากเรารู้ว่าทำกับเรา เราใส่ใจ
วันหนึ่งให้ คนอื่นเห็น เหม็นหน้า...นั้น แทน
ฟ้าดินโปรดได้เห็นเป็นประจักษ์
หากเราไม่ภัดีใครให้เป็นแผน
ทำให้เราพวกพ้องเป็นไร...คงไม่แบน
วันหนึ่งแสน..มีเรื่องไป ทำไมกัน
โอ้แม่พ่อ หากลูกได้ ความสำเร็จ
คงจะเช็ดน้ำตา หาที่ไม่ให้เห็น
เอาสิ่งที่ท่านต้องการให้มาเป็น
ความจริงเน้น ความดี ศรีสุข.........เอย
หน้าส่วนตัว
687
