11 มิถุนายน 2550 16:04 น.
ผู้หญิงมือสอง
วันที่เธอก้าว..เข้ามาในชีวิต
ทุกวันคิด ถึงเธอแล้วยิ้มได้
เสียงของเธอ บอกผ่านว่าห่วงใย
ความจริงใจไม่มากมาย..แต่มีพลัง
วันที่เธอก้าว..ไปจากชีวิต
หวนให้คิดถึง.. เรื่องราวแต่หนหลัง
วินาที ที่เอ่ยบอกให้ฉันฟัง
ฉันก็ยัง จำถ้อยคำเธอพูดมา
วันพรุ่งนี้คงเหลือเพียง ภาพเก่าๆ
เรื่องสองเรา..เคยพร่ำถวิลหา
ภาพที่เธอมอบ..อกอุ่น..จนนิทรา
แม้เวลาผ่านไป..จะไม่ลืม
มันเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เธอทำให้ผู้หญิงอย่างฉันได้รู้จักคำว่าเสียใจ เราคงไม่ได้พบกันอีก.. ฉันก็พอเข้าใจ
11 มิถุนายน 2550 13:45 น.
ผู้หญิงมือสอง
สับสนวุ่นวาย มากมายล้นปัญหา
วิ่งหนีไม่ไหว ขอไปดีกว่า
หยิบเชือกเส้นใหญ่ขึ้นมา
ผูกปมโล้ชิงช้า.. คงดีกว่าไปตาย
ปัญหามีหลากหลาย
ทางออกมากมายให้เลือกหา
ต้องใช้สติปัญญา...
เพื่อนำพาให้ก้าวไป
มีเพื่อนฝากกลอนมาลงคะ เขากำลังสับสนในชีวิต ..
7 มิถุนายน 2550 20:09 น.
ผู้หญิงมือสอง
ก่อนเอ่ยลา...ขอสบตาให้จดจำ
ก่อนเอ่ยคำ ... ที่มันทำน้ำตาไหล
ก่อนเอ่ยปาก...แล้วต้องพรากจากกันไกล
ขอได้มั่ย อย่าเอ่ยมัน ไม่อยากฟัง
ถึงเวลา..ต้องจาก..ฉันพอรู้
อยากจะอยู่ก่อนลา..ไม่ไปไหน
แต่สุดท้าย .. ท้ายสุดคงต้องไป
อยากไขว่คว้าสุดใจ..อย่าไปเลย
เหมือนไม่รู้สึกอะไรแต่ลึก ๆ แล้วเศร้าคะ
6 มิถุนายน 2550 19:37 น.
ผู้หญิงมือสอง
สัญญา... ที่ไร้ซึ้งราคา จึงไม่มีค่าให้ใครจดจำ
สัญญา ที่เป็นเพียงถ้อยคำ จึงไม่ต้องทำให้เป็นความจริง
สัญญา แล้วต้องพลัดพลาก คงต้องจากเพราะถูกใครทิ้ง
สัญญา จะมอบให้ทุกสิ่ง แต่ความเป็นจริง..ได้แค่แววตา
สัญญา...ก็แค่คำบอกเล่า ที่เฝ้าให้ใครไฝ่ฝันหา
สัญญา ที่เปล่งด้วยวาจา ไม่ได้แปลว่ามาจากหัวใจ
เมื่อฉันรู้แล้ว..เช่นนี้
ทั้งชีวี จะไม่เอ่ยมันออกไป
เพราะกลัวเธอต้องร้องไห้
เมื่อรู้ความหมายของคำสัญญา
ไม่มีใครรู้ว่าเราทำตามสัญญาได้รึเป่า แต่สัญญาใจถ้าให้ไว้แล้วทำไม่ได้ คนที่เฝ้ารอคงเจ็บน่าดู
5 มิถุนายน 2550 15:22 น.
ผู้หญิงมือสอง
เมื่อเรื่องราวของเรา ถึงตอนจบ
เมื่อเธอพบ ทางเดิน ที่ดีกว่า
เมื่อฉันเป็นดั่งคนที่ผ่านมา
ถึงเวลาที่ฉันต้องผ่านไป
อย่าห่วงเลยถ้าเธอยังรักกัน
อย่าห่วงว่าฉันคนนี้ต้องร้องไห้
หากการจากกันแล้วเธอได้มีใคร
ฉันไม่นึกเสียใจ..เลยนะคนดี
เพราะรู้ว่าฉันไม่อาจมอบรักให้ได้
ความห่วงใย .. แม้มากมายในวันนี้
แต่ไม่อาจดูแล..เธอทั้งชีวี
จึงยินดีที่มีใครคอยดูแลเธอ
หน้าส่วนตัว
713
