7 ตุลาคม 2547 03:28 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
ก็รู้นะระหว่างเราเธอและฉัน
มันคงไม่เป็นไปไม่ได้
ที่เรื่องราวของเราสองคน
จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ไม่ได้โทษใครหรือเขา
ว่าเป็นตัวแปลระหว่างเรา
ฉันโทษตัวเองมากกว่า
ที่ไม่เชื่อคำใครเขาเตือน
ความรักของเราสองคน
จึงลงเอยเป็นแบบนี้
ถ้าฉันเชื่อคำใครสักนิด
ฉันคงไม่มีสิทธิ์มานั่งร้องไห้
และรักระหว่างเรา
คงไม่จบลงตรงที่แยกทาง
ไม่คิดว่าเธอกับเขา
จะเกินเลยไปมากกว่าเพื่อน
ทั้งที่เธอบอกฉันย้ำเตือนกัน
ว่าเธอกับเขาเพื่อนร่วมงาน
แล้วทำไมวันนี้มันเกินเพื่อน
ไม่อยากถามหรอกเพราะคงไม่สำคัญ
เพราะเรื่องราวของเรา
มันได้จบลงแล้วจากวันนี้
ไม่อยากถามไม่อยากรื้อฟื้น
เอาความอะไรกับใคร
และไม่อยากให้หัวใจดวงนี้
มีรอยช้ำเพราะความรักเธออีกหน
แค่ก่อนนั้นก็เกินทน
ที่หัวใจมันช๊อกช้ำกลับมา
ตอนนี้มันหายดีแล้ว
แต่ก็ยังไม่พร้อมจะเจอหน้า
ไม่พร้อมจะพูดจา ว่าทักทาย
แน่ใจพร้อมเมื่อไหร่ จะทักทายเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
6 ตุลาคม 2547 14:52 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
จะร้องไปทำไม
ถ้าน้ำตาเราไม่มีค่าสำหรับเขา
เก็บไว้เถอะอย่าเสียใจอย่าหลั่นริน
เก็บไว้ให้คนที่รู้ค่าของรักเรา
เขาก็แค่คนคนหนึ่ง
ที่ไม่ได้แตกต่างจากใคร
เป็นแค่ผู้ชายไร้หัวใจ
ที่รักใครไม่เป็นแล้วฉันจะไปแคร์ทำไม
พอเถอะพอแล้วอย่าร้องไห้
อย่าได้เสียน้ำตาให้คนพันนั้น
เก็บกอบไว้เถอะน้ำตาเรา
ร้องไห้เมื่อคราวยามจำเป็น
คนแบบเธอมันก็แค่คนหลอกลวง
ชอบพูดจาหวานๆว่านไปทั่ว
ใครต่อใครก็พากันหลงกลลวง
แล้วหนึ่งคนโง่คนนั้นถือฉันเอง
แต่ขอบอกเธอไส้นะตรงนี้
จากวันนี้เป็นต้นไป
ผู้หญิงอ่อนไหวคนนี้
จะไม่เสียน้ำตาให้กับเธอ
6 ตุลาคม 2547 02:44 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
ไม่เป็นไรหรอกนะคนดี
เธอไม่ต้องไปไหน
ไม่ต้องไปจากตรงนี้
ไม่ต้องเป็นคนจบเรื่องราว
ไม่ต้องมาเป็นคนบอกลาฉัน
ทุกสิ่งทุกอย่างวันนี้
ฉันเข้าใจดีทุกอย่าง
และฉันของเป็นคนไปเอง
อยู่ไปเถอะอยู่ตรงนี้
และดูแลคนรักของเธอให้ดี
อย่าทำให้เขาต้องจากเธอไป
เหมือนที่ฉันไปอีกคนก็แล้วกัน
ดูแลและรักกันให้ดีนะ
และไม่ต้องกังวลใจอะไร
กับสิ่งที่มันเกิดขึ้นวันก่อน
และลืมไปได้เลยว่าฉันเคยอยู่กับเธอตรงนี้
ไม่เป็นไรจริงๆเธอ
ที่ฉันเป็นคนไปมันดีแล้ว
และก็สมควรแล้วที่จะเป็นฉัน
คนที่รู้ตัวว่าไม่ดีมีค่าพอจะยืนข้างเธอ
6 ตุลาคม 2547 02:43 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
เธอจะจดจำฉันทำไม
จะเสียเวลาจดจำทำไม
กับคนที่เธอไม่เคยรัก
กับคนที่ไม่เคยอยู่ในสายตา
เธอจะจดจำให้เปลื่องสมองเธอทำไม
จะเสียเวลามาคิดเรื่องฉันทำเล้า
ก็ไหนเธอเคยบอกว่าเรื่องฉันไม่สำคัญ
และเธอไม่เคยสนใจไม่เห็นมันอยู่ในสายตา
ได้โปรดอย่าเก็บอย่าจดจำฉัน
ให้ลืมถือเสียว่าเราไม่เคยรู้จัก
ไม่เคยได้พบกันได้ไหม
ยิ่งเธอทำแบบนี้เท่าไหร่
ฉันก็ยิ่งหวั่นไหว
ยิ่งรู้สึกว่ารัก
และยิ่งรู้สึกว่าใจฉัน
มันจะร้าวรานลงทุกที
6 ตุลาคม 2547 02:40 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
วันนี้ยิ้มไม่ค่อยออกบอกไม่ค่อยถูก
ว่าฉันมันเป็นอะไรไป
รู้สึกเบื่อๆโลกซังกะตาย
เหมือนชีวิตล่องลอยไร้จุดหมาย
วันนี้ฉันเป็นอะไรเล้า
พูดมากน่ารำคาญตัวเองจัง
หรือที่ฉันเป็นแบบนี้
เพื่อจะกลบเกลื่อนความคิดบางอย่าง
ที่ฉันกำลังมีถึงใครบางคน
ไม่รู้นะไม่อยากโทษว่าเธอคือเหตุผล
เพราะไม่อยากทำให้ใจกังวล
แต่ก็ข้องใจกับตัวเองในวันนี้เหลือเกินวันนี้ฉันเป็นอะไร
หน้าส่วนตัว
610
