4 เมษายน 2545 13:40 น.
				
												
				
								ผู้หญิงเจ้าชู้
		
					
				
               ที่สุดแล้วก็ค้นพบความหมายของคำว่ารัก
      คือใครคนหนึ่งที่เข้ามาทำความรู้จักแล้วก็ห่างหาย
                  คนหนึ่งคนที่เคยยืนจับมืออยู่ข้างกาย
           แต่สุดท้ายก็เหลือแค่ความเดียวดายในหัวใจ
 
                        เจ็บปวดเหลือเกินเมื่อค้นพบ
             เมื่อต้องทนดูบทจบของความรักที่ยิ่งใหญ่
                          ทิ้งไว้เพียงผู้หญิงที่ไร้หัวใจ
                ผู้หญิงที่คงรักใครไม่ได้แม้แต่ตัวเอง...				
			 
			
				4 เมษายน 2545 13:26 น.
				
												
				
								ผู้หญิงเจ้าชู้
		
					
				
ย่ำเหยียบลงบนผืนทรายเบา ๆ 
                  ทิ้งความเศร้าลงไปไว้กับเกลียวคลื่น
             ได้โปรดเถอะดวงจันทร์ช่วยย้อนวันและคืน
        วอนสายลมช่วยพัดพาคนที่กลายเป็นอื่นได้กลับมา
                          นะท้องฟ้าช่วยฉันคนนี้ที
            ร้องบอกเธอคนดีว่าฉันคนนี้อยากเห็นหน้า
          ฝากดวงดาวกระซิบข้างหูว่าฉันยังคิดถึงเธอทุกเวลา
         หัวใจดวงนี้ยังเฝ้าปรารถนาให้มีเธอกลับมาเป็นคนเดิม				
			 
			
				4 เมษายน 2545 13:26 น.
				
												
				
								ผู้หญิงเจ้าชู้
		
					
				
ถ้าชีวิตนี้ขาดเธอ...
     สิ่งที่พบเจอจะสวยงามเท่านี้ไหม
ถ้าโลกนี้ขาดคนเข้าใจ...
     ทุกวินาทีที่เป็นไปคงปวดร้าวน่าดู
ถ้าทุกวันนี้ขาดคนผูกพัน...
      ชีวิตแต่ละวันและความฝันคงจะหดหู่
ถ้าเวลานี้ไร้ความรักก็คงจะไม่รู้...
      ว่าชีวิตที่มีอยู่จะลงเอยอย่างไร				
			 
			
				4 เมษายน 2545 13:12 น.
				
												
				
								ผู้หญิงเจ้าชู้
		
					
				
     ผิด  ด้วยเหรอที่ต้องการคนใส่ใจ
     ผิด  ใช่ไหมที่นั่งร้องไห้อยู่อย่างนี้
     ผิด  หรือเปล่าที่แสดงความอ่อนแอที่มี
     ผิด...ผิดที่ยังจงรักภักดีกับเธอตลอดมา
     ผิด  อยู่เสมอที่คิดจริงจัง
     ผิด  ทุกทีที่รือฟื้นถึงความหลังอันมีค่า
     ผิด  อยู่ดีที่ดึงดันให้เธอเดินกลับมา
     ผิด...ผิดที่ปรารถนาให้เวลากลับมาเป็นเหมือนเดิม				
			 
			
				4 เมษายน 2545 13:12 น.
				
												
				
								ผู้หญิงเจ้าชู้
		
					
				
                .........................................................
                   ปล่อยให้หัวใจได้พักเสียบ้าง
           ลืมมันซะเถอะความอ้างว้างที่เข้ามาทำร้าย
              ขาดคนไปจากชีวิตหนึ่งคนคงไม่ถึงตาย
       แค่น้ำตามันไหลใช่ว่าโลกทั้งใบจะกลายเป็นเถ้าธุลี
                      น้ำตาไหลออกมาได้เดี๋ยวก็แห้ง
           หัวใจที่เคยอ่อนแรงต้องกล้าแกร่งได้กว่าวันนี้
               เข้มแข็งเข้าไว้ สั่งหัวใจและลมหายใจที่มี
        ต่อสู้เพื่อวันพรุ่งนี้ลืมไปเลยคนไม่รักดีที่ชอบทำร้ายกัน...
        .................................................................................