14 มีนาคม 2551 21:04 น.
ฝากฝัน
จงวาดฝันวันใสใส่โลกสวย
แต้มแต่งด้วยหัวใจใส่ความหวัง
ปลุกวิญญาณจุดไฟให้พลัง
ฝากความหวังตั้งใจให้ร่ำเรียน
ยามอ่อนล้าลาแรงใจแหว่งเว้า
ช่วยวอนเว้าปลอบใจให้ขีดเขียน
ให้ตั้งจิตจดจ่อห่อความเพียร
จุดเปลวเทียนความหวังตั้งศรัทธา
บนเส้นทางยุ่งยากล้วนขวากหนาม
เจ้าจงข้ามพ้นผ่านไปเถิดหนา
จงทุ่มกายเทใจใฝ่วิชา
วิ่งเข้าคว้าธงชัยให้ชีวิต
จงหล่อเลี้ยงหัวใจให้เอิบอิ่ม
จงแย้มยิ้มรับปัญหามาพิชิต
จงหยิบโชครับชะตามาลิขิต
จงสถิตใจมั่นฝันของเรา
เจ้าเหน็ดเหนื่อย พ่อล้าเงยหน้าสู้
ความรอบรู้เจ้าก็มีมิด้อยเขา
เพียงมินานเหนื่อยล้าพาบรรเทา
ก้าวพ้นเงาหวั่นไหวใจของตัว
มองชาวนาเหงื่อไหลกี่ล้านหยด
จึงปรากฏรวงรองเหลืองทองทั่ว
แม้เป้าหมายปลายทางยังมืดมัว
อย่าหวาดกลัวโลกเบื้องหน้ายังท้าทาย
จะปีนภูอยู่สูงต้องเชื่อมั่น
จะไหวหวั่นล่วงหน้านั้นอย่าหมาย
จะทดท้อแล้วถอยนั้นอย่ากลาย
คือความหมาย "ลูกของพ่อ"ท้อไม่เป็น
ฝากฝัน
14 มีนาคม 51
12 มีนาคม 2551 01:11 น.
ฝากฝัน
ทิวขอบโค้งทรายขาวเป็นอ่าวสวย
สนระรวยลมอู้ยอดลู่ไหว
เสียงหวีดหวิวใบสีดั่งปี่ใน
คลื่นพลิ้วไหวซัดสาดไล้หาดทราย
เคยชี้ชวนนวลน้องเก็บหน่วยสน
เจ้าซุกซนผ้าพลิ้วจนปลิวหาย
เรานั่งอิงพิงสนจนร้อนคลาย
ก่อนเอนกายนอนหนุนไออุ่นกัน
ทะเลใสคลื่นสวยด้วยลมพลิ้ว
ลิบลิบลิ่วเมฆเคลื่อนเหมือนชวนฝัน
เหยี่ยวทะเลร่อนถลาโฉบปลาพลัน
เธอถลันขว้างทรายไล่เหยี่ยวพาล
เธอต่อว่าเหยี่ยวใหญ่ช่างใจร้าย
ไม่ละอายจับปลาน่าสงสาร
เธออ่อนไหวใจบุญหนุนเจือจาน
คือวันวานก่อนพรากไปจากใจ
ณ.คืนนี้เดียวดายบนทรายขาว
กับเรื่องราวความฝันในวันใส
มองดวงดาวเกลื่อนนภาขอบฟ้าไกล
คืนที่ใจเหงาเศร้าสุดร้าวราน
เพียงคำลามิเคยจะเผยบอก
เธอกลับหลอกเมินหมางแค่ทางผ่าน
ทะเลเหงาคืนนี้มีตำนาน
อยากก้าวผ่านวันใหม่ไกลทะเล
คงไม่มีใจวาดหาดทรายสวย
ลมระรวยไม่พร้อมจะกล่อมเห่
ขอลาก่อนลาขาดหาดบ้านเพ
ลาทะเลขึ้นภูชัยภูมิ
ฝากฝัน
12 มีนาคม 51
6 มีนาคม 2551 18:15 น.
ฝากฝัน
เมื่อดนตรีปี่กลองทำนองเชิด
หุ่นก็เปิดโรงเต้นให้เห็นขำ
ต่างเยื้องย่างยักย้ายหุ่นร่ายรำ
ตามลำนำคนเชิดที่หลังจอ
หุ่นยักคิ้วหลิ่วตาเลียนท่าสัตว์
เสียงฮึกฮัดกระหายน้ำลายสอ
ต่างก็โหนโจนทะยานไม่รั้งรอ
บ้างสอพลอบ้างก็งับขยับโกง
หุ่นขี้เรื้อนกุฏฐังน่าชังแท้
นำมาแห่แต่งตั้งนั่งห้องโถง
สั่งโยกย้ายอำมาตย์ให้ขาดโยง
ตัดคนโกงรอดหลุดจากฉุดจำ
เสียงฆ้องฉาบปี่กลองทำนองศึก
หุ่นชักคึกโลดถลาพาถลำ
ใช้อำนาจบาตรใหญ่ใฝ่อธรรม
รุมขย้ำทำพิฆาตราชการ
ขยี้ยับสับโขกยุติธรรม
แล้วกระหน่ำแยกบี้บริหาร
ขนพวกพ้องเหล่าญาติบริวาร
ถึงโฉดชั่วสามาลย์มิสนใจ
เสียงกลองลั่นสั่นโถงโรงสะท้าน
หุ่นข้ามผ่านศีลธรรมมิหวั่นไหว
คิดสร้างบ่อนการพนันในเมืองไทย
บทเชิดใครเล่าหนาหุ่นน่าชัง
ฝากฝัน
6 มีนาคม 51
6 มีนาคม 2551 10:48 น.
ฝากฝัน
เมื่อจิ้งจอกแปลงกายคล้ายปีศาจ
อาละวาดตามสันดานร่านหิวโหย
มองแผ่นดินผืนป่าน่ากอบโกย
ส่งกลิ่นโชยเหม็นเน่าจากราวไพร
เลือกตั้งเสร็จเก็บฉากลากหางโผล่
ทุกข์อักโขชาวประชาหาสนไม่
ต่างตอบแทนเงินทุนที่หนุนไป
ทำเรื่องใหญ่แปลงป่ายูคาแทน
ผืนแผ่นดินถิ่นไพรใหญ่อุดม
มีน้ำลมแดดป่าน่าหวงแหน
เพราะความโลภโฉบพืชจากต่างแดน
มาปลูกแทนผืนป่าน่าเสียดาย
ปลูกยูคาป่าหลากหลายต้องหายวับ
แผ่นดินกลับแห้งเหือดระโหยหาย
เหล่ามดแดงจักจั่นพลันเร้นกาย
เห็ดสลายทั้งอีลอกดอกกระเจียว
ผักอาหารต้องหายป่ากลายโล่ง
กลับเชื่อมโยงหยูกยาจากป่าเขียว
พญาร้อยดอกไม้ยอดยาเชียว
พญาร้อยยอดเขียวยอดยาไทย
อีกพญาร้อยรากหลากคุณค่า
จะได้มาต้องหาจากป่าใหญ่
คือปัญญาคิดค้นของคนไทย
ที่เกิดในแผ่นดินถิ่นสมบูรณ์
ปลูกยูคามาทำเป็นกระดาษ
ส่งตลาดทั่วโลกาพาเสียศูนย์
สิ่งแวดล้อมน้ำเสียทวีคูณ
แสนอาดูรถิ่นไทยไร้ไพรงาม
ดินจะแห้งแหล่งน้ำจะพาเน่า
เป็นเรื่องเศร้าทุกข์ท้นจนล้นหลาม
ไร้เสียงนกเสียงกาพนาทราม
เมื่อคนห่ามห่อนให้ประชาคม
ปลูกยูคาพารวยรัฐช่วยหนุน
ให้ยืมทุนเงินกู้ดูเหมาะสม
ขายยูคาซื้ออาหารต้องซานซม
ทุกข์ระทมเถิดหนาประชาไทย
พืชยูคามาจากไหนใครก็รู้
มันงอกอยู่ทะเลทรายแห่งหนไหน
แผ่นดินดำน้ำชุ่มเช่นเมืองไทย
ควรหรือไรเอายูคามาปลูกแทน
ต่อแต่นี้จากไปในภายหน้า
มองหาป่าหลายหลากคงยากแสน
อาหารป่าหยูกยาต้องขาดแคลน
จะคับแค้นขุ่นข้นก็สายเกิน
มิอาจห้ามจิ้งจอกลอกคราบได้
มิอาจใช้อาวุธมาขัดเขิน
เพียงบอกเล่าเพื่อนไทยอย่าไปเพลิน
อย่าหลงเดินตามบอกจิ้งจอกเมือง
หมายเหตุ
๑.พญาร้อยดอก...หมายถึง..ผึ้ง....น้ำผึ้ง..เป็นยอดยา
๒.พญาร้อยยอด..หมายถึง...ค่าง...เลือดค่างเป็นยาดีมาก
๓.พญาร้อยราก..หมายถึง..ตุ่น....กระดูกและเลือด..เป็นยาดี
ฝากฝัน
6 มีนาคม 51
3 มีนาคม 2551 01:54 น.
ฝากฝัน
ปลายขอบโค้งเส้นฟ้าในป่ากว้าง
สุดอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเหลียวแลหา
คืนไร้เพื่อนเดือนแรมแจ่มดารา
กระท่อมป่าเหงาเศร้าให้หนาวใจ
เหล่าจิ้งหรีดกรีดปีกดั่งปี่ป่า
ลมหนาวมากายสั่นให้หวั่นไหว
เสียงโหยหวนชวนผวาฝูงหมาไน
เสียงหัวใจรัวเต้นเช่นเสียงกลอง
ยิ่งดึกดื่นคืนนี้ยิ่งหนาวนัก
ห่วงใจรักเนื้อเย็นจะเป็นสอง
ทิ้งพี่ไว้คนเดียวมิเหลียวมอง
ให้หม่นหมองนอนเฝ้ากระท่อมไพร
โอ้ป่านนี้นวลน้องคงหลับแล้ว
เจ้าจะแว่วเสียงวอนก่อนนอนไหม
เสียงของพี่ที่รักจากหัวใจ
เสียงห่วงใยห่วงหาเสียงอาทร
ปลายขอบโค้งเส้นใจจากในป่า
โยงเข้าหาเส้นรักก่อนพักผ่อน
คลีผ้าห่มคลุมกายหนาวคลายคลอน
หนาวใจผ่อนลงได้ใช้ใจคลุม
ฝากฝัน
3 มีนาคม 51..
เทพสถิต ชัยภูมิ
หน้าส่วนตัว
1732
