6 มิถุนายน 2548 12:34 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
พอลืมตา ขึ้นมา ในตอนเช้า
มุ้งของเรา ทำไม ถึงยุ่งเหยิง
พอนึกได้ เมื่อคืน ฝันกระเจิง
ได้ลองเชิง ไอ้ด่าง ข้างบ้านเรา
5 มิถุนายน 2548 16:49 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ยามใจเศร้า คอยเฝ้า หาความรัก
อยากรู้จัก ความรัก เป็นไฉน
คอยรำพึง รำพัน รักเป็นไง
เหตุไฉน รักแท้ มิมาเยือน
3 มิถุนายน 2548 17:38 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ชีวิตนี้ แสนเศร้า ไร้ศักดิ์ศรี
ถูกยำยี้ ชีวิต ให้เสียหาย
มีศัตรู อยู่มาก ที่ย้ำกาย
ถูกยำกาย แต่มีค่า ถนนเอย
3 มิถุนายน 2548 17:04 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ลอยกระทง ครั้งหนึ่ง ฉันจำได้
ฉันทำให้ ใจเธอ ต้องเศร้าหมอง
เธอเป็นคน ที่ฉัน คิดหมายปอง
คิดครอบครอง ใจเธอ ทุกห้องมี
ใจหนอใจ ใจเรา ช่างทำได้
ทำเธอให้ ตรอมตรม ไม่สุขี
ลืมความรัก เก่าก่อน ที่เคยมี
รักเกือบปี จบสิ้น ลอยกระทง
2 มิถุนายน 2548 11:35 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ถึงวันนี้ รู้ซึ้ง ถึงความผิด
ที่ไปคิด รักใหม่ ขาดบรรจง
หมดสิ้นแล้ว รักนี้ ที่มั่นคง
พูดตรงตรง คำนี้ ฉันรักเธอ
แม้วันนี้ เธอเอง มีรักใหม่
ฉันขอให้ รักเธอ สมปรารถนา
ขออย่าได้ เจอคน มากมายา
ช้ำอุรา ครั้งเดียว ก็เกินพอ
ฉันรู้ดี ว่าฉัน นั้นรักง่าย
น่าเสียดาย รักแท้ เธอมอบให้
ต่อไปนี้ คงไร้ แม้เยื่อใย
ขอมอบใจ ดวงนี้ แด่สายลม