2 มีนาคม 2545 18:14 น.
พงษ์ศักดิ์
นวลเนื้อนาง นี้หนา น่านอนหนุน
หน่ายเนื้อนุ่น หนุนเนื้อนาง แน่ะนางหนี
หนุนนอนนิด หน่อยน่า นะน้องนี
หน่ายน้องนี้ โนโน โนแน่นอน
1 มีนาคม 2545 23:02 น.
พงษ์ศักดิ์
ดวงใจของฉันดวงนี้ มอบไมตรีอันยิ่งใหญ่
ให้แก่หญิงหนึ่งพึงใจ ตลอดไปชั่วดินฟ้า..
นวลนางที่ฉันหวังนั้น ไม่พราวพรรณทั้งกายใบหน้า
เพ่งมองสองเนตรนัยน์ตา ทั้งกายาไร้สิ่งชวนมอง
แต่ถ้ามองลึกไปข้างใน จะเห็นน้ำใจนวลน้อง
ความดีมากมายก่ายกอง นวลน้องเหนือกว่าหญิงใด
น้องเอยพี่จะถนอม ภายในอ้อมอกพี่นี้ไซร้
สุขเถิดอย่าคลางแคลงใจ พี่ไม่ไกลไปจากน้องนาง.
28 กุมภาพันธ์ 2545 22:04 น.
พงษ์ศักดิ์
อันร้อยพันนางใดไม่ประสงค์ ใจยังคงมุ่งมั่นนิรันดร์หมาย
ปองเพียงนางหนึ่งนี้มิรู้คลาย แม้ชีพวายสลายสิ้นทั้งอินทรีย์
หนึ่งในดวงฤทัยฉันใฝ่หา เฝ้าคอยวันเวลาพบโฉมศรี
เปรียบดั่งดวงจันทราคอยราตรี เปรียบดั่งดวงสุรีย์รอทิวา
ครั้นได้มาพานพบประสบแล้ว ช่างผ่องแผ้วสมใจที่ใฝ่หา
ช่างงดงามท่วงทีกิริยา ช่างโสภาตรึงใจให้ใฝ่ชม
อยากจะบอกความในให้เธอรู้ ว่าฉันหมายเคียงคู่อยู่สุขสม
โปรดอย่าขุ่นเคืองใจให้ฉันตรม ฉันเพียงหมายภิรมย์นิรันดร.
28 กุมภาพันธ์ 2545 09:36 น.
พงษ์ศักดิ์
มองดูดาวหนาวใจหวลให้คิด ถึงมิ่งมิตรจิตใจเสน่หา
ค่ำคืนนี้ไร้เดือนเหมือนตัวข้า สิ้นความหวังแก้วตามาเคลียคลอ
น้ำตานองหลั่งไหลพาใจเศร้า โอ้ตัวเราทำผิดสิ่งใดหนอ
ดวงฤทัยจึงจากไกลไม่รั้งรอ โอ้เธอหนอดวงใจช่างร้ายจริง
วันเดือนปีผ่านไปใจยังเศร้า ไม่ได้ข่าวดวงใจอยู่ไหนหญิง
เฝ้าตามหาถามไถ่ใจประวิง เจ้าพักพิงถิ่นใดไหนแก้วตา
หากได้ยินเพลงครวญนวลจงนึก จงตรองตรึกถึงพี่ที่ครวญหา
พี่ยังคิดถึงนวลป่วนอุรา กลับคืนมาหาพี่เถิดที่รัก.
28 กุมภาพันธ์ 2545 07:55 น.
พงษ์ศักดิ์
สุดดินสุดฟ้าหรือว่ามหาสมุทร ไม่สิ้นสุดเพียงใดไกลสุดหล้า
หากจะเทียบเปรียบคุณพระมารดา น้อยยิ่งกว่าเสี้ยวหนึ่งซึ่งคุณนั้น
แต่แม่ฉันจากไปไกลลาลับ ไปไม่กลับลับล่วงสู่สรวงสวรรค์
ลูกสุขใจแม่ไปพ้นทุกข์พลัน แต่อาลัยที่จากกันเร็วเกินไป
อันความหลังฝังจิตให้คิดถึง ในครั้งหนึ่งพร้อมหน้าพาสดใส
พ่อแม่ลูกร่วมสุขทุกข์ใดใด ร่วมฝ่าฟันทุกข์ภัยไม่เคยลืม
แต่บัดนี้แม้พ่อมีเมียใหม่ ลูกเรียกแม่ก็ใช่ไม่อาจฝืน
เขาแสนดีเพียงใดใจลูกปลื้ม ไม่อาจลืมแม่คนเก่าของเราเลย.
หน้าส่วนตัว
404
