หน้าส่วนตัว
เมื่อลืมตาพบโลกที่โศกเศร้า
เกิดมาเฝ้าครุ่นคิดพิศวง
มีสิ่งใดให้ลึกซึ้งถึงไม่ปลง
มิมั่นคงหลงไหลในโลกีย์
อันตัวตนหมองหม่นเพื่อทนเฝ้า
โลกใบเก่าใครเล่าพรากไปจากฝัน
เฝ้าดูแลห่วงหามาช้านาน
เหลือวันวานคอยย้ำให้กล้ำกลืน
เหนื่อยบ้างไหมกับสิ่งนี้ที่เป็นอยู่
สิ่งที่ดูค่อยเลือนลางมาจางหาย
เมื่อเข้ามาย่อมมีวันผันผ่านไป
หยุดแบกรับมันไว้ให้ปล่อยวาง.......
ขออภัย....ผมแต่งสดครับ
พันธศักดิ์ อนุมาตย์
1204
