10 พฤศจิกายน 2546 18:41 น.
**พาฝัน**
. . . เกลียด..ฉันเกลียดผู้ชายเจ้าชู้
คนอะไรไม่รู้..หลายใจเป็นบ้า
รักไปได้ยังงัย..หลายๆคน..หนึ่งเวลา
ให้หมัดกัดเถอะน่า!! ไม่อยากพบไม่อยากเจอ
. . .อย่าเชียวนะ..อย่าได้มาเข้าใกล้
อย่ามาสะกดใจของฉันให้พลั้งเผลอ
คำพูดหวาน..หวาน..อย่ามาพูดให้ได้ยินนะเออ
เดี๋ยวถ้าฉันเผลอหลงรักเธอ..จะว่าไง
. . . คิดไม่ออก..ทำไปได้งัยนะ
บอกฉันได้มั๊ยล่ะ..ว่าเธอทำอย่างไหน
ก็อยากรู้...รักหลายคน..ต้องทำไง
เห็นเจอใคร...ก็ถูกใจเธอทุกที...
. . . หรือใจเธอ..มันมีมากกว่าฉัน
ถ้าเป็นอย่างนั้น..ลองมาแบ่งฉันคนนี้
เธอจะได้เลิกหลายใจ..ฉันจะได้เจ้าชู้ดูสักที
ก็อยากรู้จริงจริงหนิ..ว่ามันเป็นยังไง
...แล้วเธอรักหลาย หลายคนอย่างนั้น
มีคนเบียดในใจเป็นร้อยพัน..ถ้าเป็นฉันคงไม่ไหว
สงสัยจริง..ยัดเข้าไปได้ยังไง
สงสารคนข้างใน..เขาจะหายใจได้ไม่ทัน....
9 พฤศจิกายน 2546 16:20 น.
**พาฝัน**
..เหนื่อยนัก..ก็พักบ้าง
หากว่าวิ่งไปตามทางที่เธอฝัน
แล้วเธอเหนื่อย..ก็หยุดบ้างพักสักวัน
มามะ..หนุนตักฉันจะกล่อมนอน
..เหนื่อยนักก้อพักก่อน
วันนี้ให้เธอนอน..ฝันดี..ฝันหวาน
จะดูแลเธอให้ดี..ดั่งวันวาน
จะก้าวผ่าน..แต่ละวัน..ไปพร้อมเธอ
..เหนื่อยนัก ก้อพักหน่อย
พรุ่งนี้ค่อยวิ่งตามทาง..ที่เธอฝัน
ฉันรู้ว่าเธอพร้อม ไขว่คว้ามัน
และให้รู้ยังมีฉันเฝ้ามองเธอ...
9 พฤศจิกายน 2546 15:53 น.
**พาฝัน**
..ฉันก้อแค่ผู้หญิงที่ขี้งอน
แถมใจร้อน..โกรธง่าย..น่าเบื่อเป็นบ้า
ใช่สิ!!ผู้หญิงคนนี้มันคงไม่เข้าตา
ไม่อ่อนหวานอะไรนักหนา...เหมือนใครคนนั้นของเธอ
...ก้อเป็น...แค่คนที่หน้าเบื่อ
ความดีไม่เหลือ...ไม่พอให้เธอพร่ำเพ้อ
ไม่มีค่า ไม่สำคัญ เหมือนเค้าคนนั้น..ของเธอ
ฉันก็เป็นอย่างนี้แหละเออ..อยากให้เธอเค้าใจ
..ขี้แง..เหมือนเด็ก ..เป็นคุณหนู
ไม่เคยรู้ประสา..อย่างนี้ใช่ไหม
เธอถึงรำคาญ พร้อมกับห่างหายไป
ก็เพราะฉันไม่เพอร์เฟ็คไง...เธอถึงไม่ต้องการ
...ถูกแล้ว..ก็ฉันมัน..นิสัยแย่
ไม่สมค่า..ให้เธอมาแคร์ ...ไม่อ่อนหวาน
ไม่มีเหตุผล ..ขี้น้อยใจ...ก็ควรแล้วที่เธอรำคาญ
แค่เวลาเพียงไม่นาน..ก็ทำให้เธอ..เกลียดกัน.. ((เก่งมั๊ยล่ะ?!?))
6 พฤศจิกายน 2546 20:03 น.
**พาฝัน**
ทั้งเหนื่อยทั้งอ่อนล้า
กับสิ่งต่างๆที่ก้าวเข้ามาในชีวิต
ทุกอย่าง...เหมือนถูกฟ้าลิขิต
ทำให้ชีวิต...วุ่นวายน่าหนักใจ
ยิ่งเรียนก้อยิ่งเหนื่อย
ชอบคิดเรื่อยเปื่อย..ยิ่งเรียนสับสน..เข้าใจใช่ไหม
ทำไมเป็นอย่างนี้นะ..ไม่ตั้งใจเรียนบ่อยเกินไป
ผิดเองใช่ไหม..แล้วมานั่งกลุ้มใจทำไมล่ะเรา
ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
ทั้งเกลียดทั้งกลัว..กลัวกับความเหงา
ถ้าเพื่อนสอบติดแล้วเหลือ..แต่ตัวเรา
ถึงวันนั้น..ความเศร้าคงก้าวเขามา
จะอ่านหนังสือ..ก็ไม่รู้จะเริ่มที่ตรงไหน
สั่งงานน้อยกว่านี้ได้ไหม ... คุณครูขา ...
มีงานเยอะ..เรียนไม่เข้าใจ..หนูก็เลยหมดปัญญา
นั่งคิดจนแทบบ้า..แต่ทว่า..ก้อยังไม่อ่านหนังสืออยู่ดี ... (((มันน่าตีมั๊ยล่ะ?!?)))
5 พฤศจิกายน 2546 15:04 น.
**พาฝัน**
. . . เ อ า ค ว า ม คิ ด ถึ ง . . ใ ส่ ก ล่ อ ง ใ ส
ฝ า ก ท ะ เ ล . . ไ ป ใ ห้ . . ค น ไ ก ล ข อ ง ฉั น
เ อ า ค ว า ม รั ก . . ใ ส่ ข ว ด แ ก้ ว . . เ ป็ น ร า ง วั ล
ที่ เ ธ อ นั้ น .. ค ง มั่ น . . ต ล อ ด ม า
. . . ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย . . . ฝ า ก ใ ห้ แ ทน . . เ กี ย ร ติ บั ต ร
เ อ า เ ชื อ ก มั ด . . . ค ว า ม ผู ก พั น ธ์ อั น ล้ำ ค่ า
ฝ า ก ส า ย ล ม . . พั ด ไ ป ใ ห้ ค น ไ ก ล ต า
ฝ า ก เ ว ล า . . ช่ ว ย รั ก ษ า . . รั ก ไ ว้ ที
. . . วั น นี้ มี ร า ง วั ล . . ม า ก ม า ย ให้
ใ น ฐ า น ะ ค น ข อ ง ใ จ . . ( ดี เ ลิ ศ ) ป ร ะ เ ส ริ ฐ ศ รี . .
เ ธ อ ค ว ร ไ ด้ ร า ง วั ล . . น ะ ค น ดี
คิ ด ดู กี่ ที . . . - - ค น รั ก ศ รี ป ร ะ เ ท ศ ใ จ - - ก้ อ เ ป็ น เ ธ อ