28 มีนาคม 2547 17:46 น.
**พาฝัน**
..ฉันไม่ได้มีดีมากมายอะไร
ฉันไม่ใช่ใคร-ใคร..ที่เธอใฝ่ฝันหา
ฉันอาจเป็นเพียงเม็ดทราย..ที่ต่ำต้อยไร้ราคา
หาใช่ดาวบนฟ้า..ที่ดูมีค่ากว่าสิ่งใด
..ฉันรู้ตัวเองดีเสมอ
ว่าไม่อาจเลิศเลอ..ทัดเทียมใครคนไหน
ขอบคุณเธอนะ..ที่อุตส่าห์..เห็นฉันมีค่าซะมากมาย
ซึ้งใจเกินบรรยาย..ที่เธอรักกัน
..แค่ผู้หญิง..ที่หลบในมุมหนึ่ง
ความลึกซึ้ง..ที่เธอส่งมาให้ฉัน
ช่วยให้พ้นจากกรอบ..เมื่อเธอมอบความรัก..ความผูกพัน
ทั้ง-ทั้งที่ฉัน..ไม่คิดว่าจะมีวันเป็นคนในฝันของใคร-ใคร
..ก็รู้สึกว่าตัวเองแสนไร้ค่า
ไม่มีวันเป็นนางฟ้า..ได้อย่างคนไหน
เป็นได้แค่คนติดปีก..คอยหลบหลีกคนไร้หัวใจ
แล้วความคิดใหม่ๆ เกิดขึ้นในใจเมื่อพบกับเธอ
..ก็เธออุตส่าห์ให้ความสำคัญ
และเห็นฉันเป็นดาวในใจเสมอ
ขอบคุณจริงๆนะ..ขอบคุณ..ขอบคุณเธอ
ที่ทำให้ชีวิตของคนที่พร่าเบลอ..ได้เจอความหวังอีกครั้งนึง..
26 มีนาคม 2547 19:02 น.
**พาฝัน**
...ฉันไม่รู้อะไรมากมาย
ฉันไม่เข้าใจความหมายของรักสักเท่าไหร่
ฉันไม่รู้..คำว่ารัก..บัญญัติขึ้นมาตอนไหน
ฉันไม่รู้อะไร..นอกจากใจที่มีเธอ
...ฉันไม่รู้อะไรมากกว่านี้
ฉันไม่รู้วิธีที่จะนำเสนอ
ฉันไม่รู้จะบอกยังไง..ว่าใจฉันมีเธอ
ฉันไม่รู้ว่าฉันเพ้อหลงรักเธอด้วยเหตุใด
...ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น
ฉันไม่รู้ต่อไปมันจะเป็นอย่างนี้อยู่ไหม
ฉันไม่รู้จะรักเธอถึงเมื่อไร
ฉันไม่รู้ว่าทำไม..ทั้งหัวใจต้องมีเธอ
...ฉันไม่รู้..ไม่รู้เลยจริงๆ
ฉันไม่รู้ที่มาของทุกสิ่ง..ที่ฉันเพ้อ
ฉันไม่รู้ว่าทำไมถึงรักเธอ
...ที่ฉันรู้ไม่เพ้อเจ้อ...คือรักเธอ..รักหมดใจ...
7 มีนาคม 2547 12:43 น.
**พาฝัน**
...เธอไป..เพื่ออนาคต
ท่อง-ท่อง..จด-จด..สะกดให้ขึ้นใจ
เธอไป..เพื่อวันที่สดใส
อย่าเลยอย่าร้องไห้..เพราะมันไม่ใช่เรื่องร้าย-ร้ายที่ผ่านเข้ามา
...อยากให้เธอดูแลตัวเองดี-ดี
ให้รู้ว่าเพื่อนคนนี้..นั้นยังห่วงหา
แค่เราสองคนต่างอยู่ไกลตา
แต่ให้รู้ไว้ว่า..หัวใจ..ไม่เคยจาง
...ฉันรักและคอยห่วงใย
ฝากดาวไปดูแลหากเธออ้างว้าง
วันก่อน-ก่อนที่เราเคยเดินร่วมทาง
ให้เธอนึกถึงมันบ้าง..จะได้รู้ว่ายังมีฉัน..รอเธออยู่ที่เดิม....
... กลอนนี้ฝันให้ทีมนะ .. แต่ว่ามันไม่เพราะเลยอ่ะ ตอนนี้สมองมันไม่ค่อยจะทำงาน^^ เดี๋ยววันหลังจะมาแต่งให้ใหม่
...ดูแลตัวเองดีดีนะ..แล้วกลับมาแกล้งยัยซาลาเปาคนนั้นเร็วๆน้ายัยนู๋หนวด อิอิ
ฝันไม่รู้ว่าทีมจะได้เข้ามาอ่านรึป่าว..ก็ทีมเล่นเรียนหนักซะอย่างนั้น
แต่ก็ฝากไว้ที่บ้านกลอนนี้ก่อนละกัน...ให้ทีมได้เข้ามาทีเถ๊อะ...สาธุ!!!
7 มีนาคม 2547 12:28 น.
**พาฝัน**
...ห้องเรียนแสนว่างเปล่า..
เสียงจอแจตอนเช้า-เช้า..เงียบห่างหาย
เหลือแค่เงา..ของเพื่อนเก่าที่เคยเคียงข้างกาย
รอยชอล์กเลือนลางไป..แต่หัวใจของเพื่อนไม่เคยจาง
...ภาพความทรงจำ..ลอยห่างไปทุกที
มันคงเป็นอย่างงี้..สินะความอ้างว้าง
เมื่อมิตรภาพถูกคั่นด้วยระยะทาง
แต่..ความเป็นเพื่อนไม่ใช่ใยบางบาง..ที่ต้องแพ้ต่อระยะทางหรอกนะเธอ
...ความทรงจำ..กับห้องทรงสี่เหลี่ยม
ห้องที่เปี่ยมไปด้วยมิตรภาพที่ไม่ได้พร่ำเพ้อ
เพราะมันคือความจริง..กับสิ่งที่ต่างๆที่เราได้พบเจอ
วันนี้..วันหน้าแม้ไม่ได้พบเพื่อนเกลอ...แต่หลับตาสิ..แล้วเราจะไปเจอกันในควาทรงจำ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟ**พาฝัน**
หน้าส่วนตัว
841
