10 กันยายน 2547 01:18 น.

รักของฉัน....ดังต้นยาง

ฟาโรห์

ยามอรุณรุ่งที่ขอบฟ้า
สายฝนปอยลงมาพาใจเหงา
เริ่มต้นวันใหม่ชีวิตเรา
ออกทำกินทุกเช้าอยู่ร่ำไป

มองไปที่สุดปลายยอดต้นยาง
เห็นเป็นแนวแสนไกลจดปลายฟ้า
ลมโบกโบยยอดต้นพริ้วเอนไหว
สุดบรรยายความงามหากได้ชม

หากจะเปรียบต้นยางคือชีวิต
เจ้าคือสิ่งมีค่ามากมายเหลือ
มีแต่ให้และให้ ตลอดมา
เหมือนความรักที่ฉันมีให้เธอ.
				
9 กันยายน 2547 19:15 น.

จะรักไม่ว่าเธอจะเป็นยังไง

ฟาโรห์

ถึงเธอจะเหลวแหลก
ถึงเธอจะทำตัวไม่ดี
ฉันก็จะรักเธอเสมอ
เพราะสิ่งที่เธอทำ

มันคงผ่านไปแล้ว
คงไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้
แล้วฉันก็ไม่ใช่คนที่
จมอยู่กับอดีต

เรื่องมันผ่านแล้วผ่านเลย
จะเอามากลับมาคิด
มาปิดกั้นตัวเองเลย
ให้มันเป็นแค่เรื่องราวอดีต

ถึงเธอจะเคยมีใครมาก่อนฉัน
ถึงเฑอกับเขาจะเคยรักกันมากแค่ไหน
มันก็ไม่เกี่ยวกับรักเราในครั้งนี้
มันไม่ทำให้สิ่งดีที่ฉันมีให้เธอน้อยลง

กลับตรงกันข้าม
มันยิ่งทำให้เรียนรู้
ถึงสิ่งที่เราต่างเคยทำพลาดไป
สิ่งทำให้เราเข้าใจ

ความรักมากขึ้น
และเรียนรู้ที่จะวางตัว
เรียนรู้ที่จะประคองรัก
ของเราให้มั่นคงและยาวนาน

ส่วนรักที่ผ่านมา
คิดเสียว่ามันไม่ใช่รักแท้
คิดเสียว่าเขาไม่ได้เกิดมาเพื่อเรา
เราเองก็ไม่เกิดมาเผื่อเขา

คิดเสียว่าเราเกิดมาเพื่อที่จะรักกัน
เกิดมาเพื่อเดินร่วมทาง
เกิดมาเพื่อเป็นรักแท้ของกันและกัน
คิดแค่นี้ก็พอแล้วละเธอ				
9 กันยายน 2547 01:42 น.

รู้ว่าเธอเบื่อ

ฟาโรห์

รู้ว่าเธอเบื่อ
รู้ว่าเธอเหนื่อย
รู้ว่าเธอเซรง
กับการที่วันต้องทำแต่งาน

แต่อยากบอกว่า
สิ่งที่เธอทำวันนี้
ไม่ใช่เพื่อใครคนไหน
เพื่อตัวเธอเองยังไง

เพื่ออานาคตวันข้างหน้า
เพื่อความฝันอันอบอุ่น
เพื่อครอบครัวของเธอในวันนั้น
รู้แล้วอย่าท้อน๊าคนดี

ถ้าเบื่อๆก็ลองหาไรทำบ้าง
ดูหนังฟังเพลงบ้าง
หรือไปหาอะไรอร่อยทานนอกบ้านบ้าง
จะได้หายเบื่อศักที				
9 กันยายน 2547 01:37 น.

ถ้าหากว่าเหนื่อยมากนัก

ฟาโรห์

ถ้าหากว่าเหนื่อยมากนัก
ไม่ต้องมาหากันก็ได้
ไม่ต้องมาคอยเอาใจใส่กันก็ได้
ไม่ต้องมาเฝ้าคอยฉันเลยคนดี

ที่พูดออกไปแบบนี้
ใช่ว่าฉันตัดเพ้อต่อว่า
เพียงแต่ไม่อยากเป็นเหตุ
ให้ใครต้องเสียเวลาไม่สบาย

ถ้าหากว่าเหนื่อยนัก
ก็พักผ่อนซะบ้าง
อย่างมาเอาใจใส่ฉัน
อย่ามาดูแลกันให้มาก

ถ้าหากเหนื่อยนัก
กับการทำงานของแต่ละวัน
ก็ไปนอนพักผ่อนซะนะ
ไม่ต้องมาคุยเป็นเพื่อนกันหรอก

เอาเวลาไปนอนเสียเถอะ
และไม่ต้องมาคอยเป็นห่วงกัน
เธอก็รู้ไม่ใช่หรือไง
ว่าฉันมันคนยังไง

หากว่าเหนื่อยมากนัก
ก็ไม่ต้องมาหากันก็ได้
ฉันไม่อยากเป็นเหตุ
ให้ใครต้องไม่สบายเพราะฉัน				
8 กันยายน 2547 04:09 น.

แต่ก่อน และ ตอนนี้

ฟาโรห์

แต่ก่อน...เห็นเธอบ่อยๆ...ก็เฉยๆ
แต่ก่อน...เห็นเธอบ่อยๆ....ไม่สนใจ
แต่ก่อน...เห็นเธอบ่อยๆ...ก็ไม่คิดอะไร
แต่ก่อน...เห็นเธอบ่อยๆ....ไม่รู้สึกอะไร

แต่ก่อน...เห็นเธอบ่อยๆ...ชักจะรำคาญ
แต่ก่อน...เห็นเธอบ่อยๆ....ชักจะเบื่อๆ
แต่ก่อน..เห็นเธอบ่อยๆ...ไม่อยากมอง
แต่ก่อน...เห็นเธอบ่อยๆ...ไม่อยากจะพูดคุย

แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...มีความรู้สึกแปลกๆ
แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...มีความรู้สึกว่าเขินอาย
แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย....มีอาการหวั่นไหว
แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...หัวใจมันเต้นแรง

แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...อยากรู้จัก
แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...อยากสนิท
แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...อยากรู้ใจ
แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...อยากให้เราคบกัน

แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...มีความสุข
แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...รู้สึกดีๆ
แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...รู้สึกอยากอยู่ใกล้
แต่ตอนนี้...เห็นเธอบ่อย...อยากเข้าไปทักทาย				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฟาโรห์
Lovings  ฟาโรห์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฟาโรห์
Lovings  ฟาโรห์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฟาโรห์
Lovings  ฟาโรห์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงฟาโรห์