4 พฤษภาคม 2547 22:18 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
นั่งมองสายน้ำ ไหลเอื่อย-เอื่อย
พาใจ คิดไปเลื่อยๆ อย่างนั้น
อยู่ห่างไกล ทำให้ใจ มีเวลาคิดถึงกัน
ช่วงเวลาสั้นๆ เราต่างรักกันมากมาย
สายลมพัดมาเบา-เบา
พาใจดวงเก่า เคลิ้มไปง่าย-ง่าย
ไม่น่าเชื่อ เราต่างรักกันง่ายดาย
ทั้งที่อุปสรรคมากหลาย แต่ทุกอย่างก็ลงตัว
เรือน้อยล่องตามสายน้ำ
พาใจหวนจำ ความรักเก่าหมองมัว
ก่อนนั้นฉันก็เจอแต่คน ชั่ว
จนฉันเริ่มกลัว ความรัก ทุกครั้งไป
แต่เธอก็พิสูจน์ให้เห็น
ทำทุกอย่างใจเย็น ไม่หวั่นไหว
ดุจสายน้ำ พาเรือลอยล่องไป
และพารักครั้งใหม่ สดใส มอบให้กัน
4 พฤษภาคม 2547 22:03 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
คิดถึงคนดีที่หนึ่ง
แอบหลบมานั่งทำซื้ง โทรหา
ไม่มีคนรับ ไปไหนจ๊ะ แม่ขวัญตา
รู้ไหมว่า คนน่ารักโทรหา อยากได้ยินเสียงคุณ
คิดถึงแทบขาดใจแล้วนะ
ก็เพิ่งจะเคยไกลห่าง คุณที่อบอุ่น
อยู่ที่นี่วิวสวย แต่ขาดคุณ
ขาดไอละมุน กลิ่นกรุ่น ไม่ค่อยคุ้นเท่าไหร่เลย
4 พฤษภาคม 2547 21:48 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
ต้นไม้ ลำธาร น้ำไหล
เหงาจับใจ เมื่อขาดเธอตรงนี้
อยู่ที่นั่นเป็นอย่างไรบ้างคนดี
ส่วนฉันมาเที่ยวครั้งนี้ไม่สนุกเลย
ไม่มีคนรู้ใจอยู่ข้าง-ข้าง
ทั้งเหงา ทั้งอ้างว้าง ทุกอย่างดูเมินเฉย
เซ็งจัง อยากกลับไปหาเธอตอนนี้เลย
แต่ทำไม่ได้อย่างเคย เพราะก็ไม่อาจละเลย ที่นี่
หน้าส่วนตัว
1386
