19 พฤษภาคม 2548 21:21 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
การโต้ตอบจดหมายรักของคนรุ่นไหม
ฝ่ายหญิง.
I love you จริงๆ ใช่กลิ้งกลอก I no หลอกให้ you ฝันสลาย
I love you จริงๆ ให้ดิ้นตาย คงไม่คลายจากใจ I love you.
ฝ่ายชาย.
ถึงมอดม้วยดินฟ้า Star ดับ The sun ลับขอบฟ้าหมดราศรี
แม้ The moon สิ้นแสงแห่งราตรี But ตัว me ยัง love you อยู่ผู้เดียว
..หลายเดือนผ่านไป คืนหนึ่งฝ่ายชายคิดถึงแฟนสาว นอนไม่หลับ จึงไปเปิดหน้าต่างพร้อมรำพึงว่า
เปิด Window โอ้ the moon กระจ่างฟ้า See star รายรอบ ขอบบุหรัน
I did not see you มาหลายวัน ปล่อยให้ฉัน Sleeping อยู่เดียวดาย
.พอตื่นเช้า ก็ยังไม่หายคิดถึงจึงไปปรับทุกกับหลวงพ่อที่วัด หลวงพ่อสอนว่า
สรรพสิ่ง ใดๆ ในโลกนี้ ล้วนแต่มีความผันเปลี่ยนเวียนแปรผัน
มีสุขมีทุกข์คลุกเคล้ากัน อย่ายึดมั่น เพราะมันอนิจจัง
.ไอ้หนุ่มไม่เข้าใจ หลวงพ่อจึงพูดสอนใหม่ว่า
ทุกสิ่งสรรพอันสลอน on the ground this is round ตัวเราอย่ามาหลง
everything เป็นสิ่งไม่ยืนยง มันก็คงพังพิน in one day.
19 พฤษภาคม 2548 21:18 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
อย่าเพราะความท้อแท้จึงแพ้พ่าย
แม้เหนื่อยหน่ายเหนื่อยหนักจงพักเสีย
ตราบเมื่อกายและใจหายอ่อนเพลีย
สูงก็เตี้ยไกลก็ใกล้ใช่ยากเย็น ฯ
ไม่มีนักสู้ผู้ใดที่ไม่แพ้
ไม่มีใครไร้แผลคราออกศึก
ผู้ชนะมักจะช้ำมาล้ำลึก
ช้ำเพื่อศึกษาทางสร้างตนเอง ฯ
แวะมาทักด้วยความคิดถึงครับ
14 พฤษภาคม 2548 21:24 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ความรักความชิดใกล้
ทำให้ฉันเผลอใจให้แอบฝัน
บางคืนนอนละเมอเพ้อหากัน
สงสารตัวฉันที่แอบชอบเธอ
รู้นะว่าเธอมีคนหนึ่ง
คนที่เธอแอบซึ้งในใจเสมอ
ฉันน่ะก็แค่คนที่แอบชอบเธอ
คงไม่กล้าเสนอตัวเองให้เธอมอง
เธอล่ะเป็นไงสบายใจหรือเปล่า
ที่มีคนเหงาแอบมองแบบเศร้าหมอง
ความคิดรักลองเกิดกับใครใจหมายปอง
ก็คงต้องเพ้อฝันรำพันไป
อย่านะอย่าบอกให้ฉันหยุด
อย่านะอย่าพูดว่าแอบชอบเธอไม่ได้
เพราะนั่นเป็นการทำร้ายหัวใจ
และความรู้สึกดีๆที่มีให้กับตัวเธอ
ถึงอย่างไรได้โปรดปล่อยฉันได้ไหม
ปล่อยให้แอบฝันรักต่อไปอยู่เสมอ
ในโลกฝันของฉันยังไงก็ยังมีเธอ
ตื่นจากฝันละเมอค่อยว่ากันอีกที...........
14 พฤษภาคม 2548 21:01 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
เสียงใบไม้.เค้ากำลังไหว
มองไปตรงหน้าต่าง
เห็นแสงสว่างส่องมาส่องไป
ฟ้าสดใสแอบยิ้มให้เราอยู่
ในห้องเล็กๆอันแคบ คนเดียว
โลกเค้ามาง้อเราออกไป
เค้ามีหลายอย่างเตรียมไว้ให้เรา
กระซิบเบาๆ ว่าเธอจ๋าอย่าน้อยใจ
14 พฤษภาคม 2548 20:59 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ให้ดวงตาเป็นท้องฟ้า
คงรู้ว่าฉันเท่าใด
สายฝนที่รินไหล
ดังหัวใจที่อ่อนแอ
ริมฝีปากฝากคำสั่ง
ที่ร้องลั่นแทนทุกสิ่ง
ออกมาจากใจจริง
แม้จะสิ้นสายสัมพันธ์
หน้าส่วนตัว
1639
Lovers
0 คน เลิฟฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
