กรุณายืนยันการออกจากระบบ
ภันเต
โลกทั้งโลกคงยิ้มให้ความรัก ฝั่งสลักรักมั่นไม่เสื่อมหาย แต่โลกฉันนับน้ำตาที่ละลาย หล่นลงหายปลายแก้มสู่พื้นดิน นับคืนเหงาเงาดาวบนท้องฟ้า กับใจล้าโรยแรงหมดแรงสิ้น ปล่อยหัวใจล่องลอยออกโบยบิน ตามแต่จินตนาการโลกส่วนตัว
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1674
