9 ตุลาคม 2550 12:05 น.
ภู ภัทรชนน
พี่ชายวาดรูปโลก สวยสีเขียว
น้องชายวาดจันทร์เสี้ยว สวยสีขาว
น้องหญิงวิ่งวุ่น วาดหมู่ดาว
อวดกันกล่าวว่าต้องแต้มภาพแย้มยิ้ม
พี่ชายป้ายสีแสด จนแปดเปื้อน
น้องชายหน้าเจื่อน จันทร์เกิดสนิม
น้องหญิงบอกไม่เอาต้องเพราพริ้ม
เพราะมือนิ่ม พี่ไม่นิ่ง ไม่แน่นอน
แล้วต่างเติมสีสันกันยกใหญ่
ยิ่งวาดไปเรื่อยเรื่อย ยิ่งเหนื่อยอ่อน
ใครผู้ป้ายสีแสด โลกแผดร้อน
น้องชายวอนวาดสีเขียวให้เหมือนเดิม
น้องหญิง งอแง แง่งอนง้อ
พี่หนูขอสีขาวแต้มดาวเพิ่ม
น้องชายนั่งอมยิ้มอิ่มจันทร์เจิม
พี่ชายเติมสีจ้า จะว่าอะไร
พี่ชายบ่น สีทุกสี คือสิ่งเปื้อน
คิดจะกลบเกลื่อนกันอยู่ได้
เสื้อเปื้อนสีแม่ก็ซัก ทุกครั้งไป
แม่ตีให้ก้นลาย ระบายอารมณ์
9 ตุลาคม 2550 08:48 น.
ภู ภัทรชนน
ร้อยลีลาล้านอารมณ์สังคมโลก
มิกึ่งโศกเหลี่ยมนุษย์ฉุดพร่าผลาญ
คบ"เพื่อนกิน"เที่ยวนำแหล่งสำราญ
ก่อเกิดการเสียทรัพย์นับอนันต์
เกียรติชื่อเสียงเพียงพริบตาเพื่อนพาดับ
พร้อมพร้อมกับการงานผลาญพลิกผัน
ทุกข์ทอดทิ้งเปล่าอาดูรเกื้อกูลกัน
หญิงเสียขวัญชายเสียคนมลทินครอง
ยิ่งเพื่อนกินเสแสร้งแต่งบทบาท
ยิ่งเป็นทาสอบายมุขทุกข์สยอง
ลานโลกีย์ยังศีลธรรมย่ำครรลอง
เปลวไฟกองกิเลสเหตุเพื่อนกิน
"เพื่อนตาย"หายากเย็นเป็นประโยชน์
ชี้คุณโทษบุญบาปตราบชั่วสิ้น
อารีรอบล้อมรักประจักษ์จินต์
ธรรมถวิลทวีสุขหลีกทุกข์ภัย
อาชีวะประพฤติชอบประกอบกิจ
เป็นมิ่งมิตรทุกสถานกาลสมัย
เจ็บ จน ยากลำบากบั่นมิหวั่นใจ
ถึงกิจไกลกล้าแกร่งด้วยแรงทะยาน
คบเพื่อนดีมีคุณธรรมความถูกต้อง
ยิ่งเพชรทองค่ายิ่งใหญ่คุณไพศาล
คนเพื่อนกินเป็นปัญหาเหมือนซาตาน
ยิ่งพบพานยิ่งผลาญพร่า ค่าของคน
8 ตุลาคม 2550 16:05 น.
ภู ภัทรชนน
(อีทิสังฉันท์)
อัชชะโลกระเริงสมัยเสมอ
เขย่าขย่มระบมละเมอ ละเมิดการ
ท่วมทะลักพิโรธอุโฆษระราน
สถุลสถลสถิตสถาน สะพัดพูน
ทั่วทวีปก็บีบอุบายพิบูล
กระแทกกระทั้นกระสันสิปูน ประเทศพัง
เศรษฐกิจพิชิตฉลาดพลัง
จะต่อก็ตีตลอดลุคลัง คะมำมอม
สันติภาพผะแผ่วพิภพมิยอม
จะป่าวประกาศชญาณถนอม มนุษย์นาม
หมิ่นประมาทสะดุดกระไดก็ดาม
วิจักขณ์วิจัยไผทเถอะถาม กระทบภพ
ดินสะเทือนทะเลทะลักมิจบ
ผลิตเมล็ดเผด็จระบบ บ ยั่นเป็น
บุญขยายนิยามสิยากสิเย็น
ประสิทธิผลประสานประเด็น เคราะห์กรรมเกย
อัชชะโลกสงบสงัดมิเคย
ระงับระเบิดกระสุนสิเหวย ก็โลกคนฯ
8 ตุลาคม 2550 12:07 น.
ภู ภัทรชนน
(คำฉันท์สัททุลฯ)
หมาเห่าหอนวนิพกเพราะตกชิวะชะตา
ถึงทุกขท่วมพา ผุพงศ์
ฝูงนกเขาก็ขยันจะขันพิริยะคง
แซ่เสียงประสุขสงค์ พิศาล
ผีเสื้อมาสหพันธะมั่นภวะพิมาน
มุ่งรักษสูงชาญ เชวง
เต่าล้านปี บ ตระหนกนรกภพประเลง
ครึกโครมคระครื้นเครง ขบวน
หอกดาบคมฟุฟะฟ้าว ริหลาวกุ๊กิจะกวน
ทองแท้เถอะทบทวน ไผท
ฟื้นฟูฟากพสุธาประชาชนะสมัย
ดินน้ำและลมไฟ ผจัญ
ทั่วเถื่อนถิ่นตะละภูทะเลจตุรพรรค์
ยืนหยัดสิยืนยัน ประยุกต์
ตีนดิดดินกสิกรรมจะนำกุศลสุข
วิญญาณสะท้านทุกข์ ก็พอ
หมาเห่าหอนก็จะผ่อนจะนอนพลพะนอ
ปีกสูงสิเคลียคลอ คละความ (เฮย)
8 ตุลาคม 2550 08:38 น.
ภู ภัทรชนน
พระเนตรวิเศษสร้าง ประกายพร่าง สร้างบุญสม
หยาดยิ้ม พริ้มพริ้มพรม พระเมตตาประชาชน
พระทัยไออุ่นเอื้อ พระก่อเกื้อการกุศล
ผ่อนร้าย ให้เย็นยล อยู่ยืนหยัดปฐพี
ที่หนึ่ง ซาบซึ้งแสน ที่เนืองแน่น ในศักดิ์ศรี
เยาวชน เป็นคนดี ที่กลมเกลียวเกี่ยวมือกัน
ปัญหา ยาเสพติด คือภัยพิษ โทษมหันต์
ทรงงาน การมากครัน อันเหนื่อยหนักประจักษ์ใจ
ใครพลาด โอกาสผ่อน ทรงสั่งสอน สู่สดใส
ชาวบ้านลูกหลานไทย ไม่ตกต่ำ ดำมืดมน
พระหัตถ์ ปัดเป่าทุกข์ ทรงสร้างสุข ไปทุกหน
พระองค์ งามทรงชนม์ มงคลชัย ไปยิ่งเทอญ
ควรมิควรแล้วแต่จะโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม
ข้าพระพุทธเจ้า นาย ภูวดล ภูภัทรโยธิน
ผู้ประพันธ์
หน้าส่วนตัว
978
