23 ธันวาคม 2549 10:04 น.
มาร์ท
จากบ้านนอก คอกนา มาเมืองหลวง
เด็กท้องทุ่ง หน้าใสก่วงมีความหวัง
สู้ชีวิต ไปพลาง ๆ ตามลำพัง
พรุ่งนี้มั๊ง ตัวข้า...จะคว้าดาว
เหนื่อยบ้างไหมที่เดินมาถึงวันนี้
อาจอ่อนล้าเบื่อบ้างเป็นบางที
อย่าท้อเลยคนดีขอให้ทน
อนาคตสดใสในภายหน้า
กำลังมาตามเวลา อย่าสับสน
แม้อาจเคยผิดหวังกับบางคน
จะผ่านพ้นไปได้ในสักวัน
อนาคตเป็นอย่างไร ใครจะรู้
แต่ให้สู้เพื่อไปสู่สิ่งที่ฝัน
แม้เวลาอาจพาใจให้ลืมกัน
สำหรับฉันไม่มีวันจะเปลี่ยนไป
หากเธอหาแห่งใดเป็นที่พึ่ง
ยามเมื่อถึงจุดหนึ่งซึ่งหวั่นไหว
ยังมีฉันคนนี้นะคนไกล
คนที่เป็นคนใกล้ทีไกลเธอ
ถึงเวลาแล้วคนดี
ที่ต่างคนต่างมีทางต้องไกล
อย่าเสียดายเวลารักษาจิตใจ
ให้เข้มแข็งกับสิ่งใหม่ที่ต้องเผชิญ
เมื่อเราสอบก็ต้องอ่านหนังสือ
เพราะมันคือหนทางที่สดใส
ยิ่งอ่านมากเข้าใจมากคงไม่ไกล
ที่จะได้เกรดที่ฝันใฝ่มาครอบครอง
23 ธันวาคม 2549 09:56 น.
มาร์ท
ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า
แดดจะเผาผิวผ่อง เธอหมองไหม้
ที่ตรงนั้นมีหุบเหว มีเปลวไฟ
ถ้าอ่อนแอจะฝ่าไป อย่างไรกัน
วันทีเหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา
ขอชีวิตงดงามตามที่ฝัน
ขอทุกวันเป็นวันอันสดใส
ขอทุกก้าวคือก้าวที่มั่นใจ
ขอวันใหม่ก้าวไกลไปกว่าเดิม
ถ้าล้มจงลุกอย่าทุกท้อ
จงสานต่อความฝันอันยิ่งใหญ่
แม้วันนี้ไม่มีสิทธ์พิชิตชัย
ก็ยังมีวันใหม่ให้ท้าทาย
อนาคตยังอีกไกล
ฝันไว้อย่างไรขอให้ไปให้ถึง
ในยามท้อยังมีเราอีกคนหนึ่ง
เราคนนี้ซึ่งคอยให้กำลังใจ
แต่ละคนต่างก็มีฝัน
จะต่างกันก็ตรงที่จุดหมาย
สิ่งที่ฝันใช่ว่าจะไปถึงได้ง่ายดาย
ยังต้องการกำลังใจจากหลายคน
23 ธันวาคม 2549 09:51 น.
มาร์ท
อุปสรรคแค่ไหน ก็ไม่หวั่น
คืนและวันจะโหดร้าย สักเพียงไหน
ร้อยและพัน ปัญหาจะฝ่าไป
เพียงมีเธอ ยิ้มให้ ที่ปลายทาง
ขอดาวที่เธอพิง
เอาไว้อิงอุ่นไอ
ขอฝันที่เธอใฝ่
เอาไว้เคียงข้างฝัน
ขอรักที่เธอกอด
เอาไว้เกี่ยวเมื่อไกลกัน
ขอใจที่เธอหวั่น
เอาให้ฉันรักษาใจ
บทพิสูจน์ความแกร่ง แห่งเพชรแท้
ความแน่วแน่ที่จะไป...ให้ถึงฝัน
จะย่อท้อหวั่นไหว ทำไมกัน
หวังและวันแห่งเส้นชัย...ไม่ไกลเกิน
ลมหายใจมีไว้ให้ความหวัง
สร้างพลังดวงจิตอย่าคิดถอย
อย่าอยู่อย่างชีวิตที่เลื่อนลอย
โหยละห้อยเสียกาลและเวลา
อุปสรรคเข้าเผชิญจงเดินสู้
ยอมรับรู้ด้วยใจที่อาจหาญ
ตรึงและตรองแก้ไขอย่านิ่งนาน
รีบประสานเข้มแข็งด้วยแรงใจ
21 ธันวาคม 2549 18:55 น.
มาร์ท
เพียงรักแรกแรกรักประทับจิต
เพียงใจคิดคิดน้อยใจเฝ้าคอยฝัน
เพียงใจฝากฝากใจส่งใหัถึงกัน
เพียงแต่ฝันฝันแต่ว่าจะได้เจอ
เพียงสบเนตรเนตรสบก็พบรัก
เพียงพบพักตร์พักตร์พบกันใจพลันเผลอ
เพียงบอกรักรักบอกใจให้ละเมอ
เพียงแต่เพ้อเพ้อหลงใหลใจพะวง
แม้เวลาฝันเปลี่ยนเวียนไป
หัวใจดวงนี้ไม่เคยเปลี่ยนผัน
ดวงใจดวงนี้ให้เธอทุกคืนวัน
รักเธอนั้นรักเธอ Never die
เธอคนนี้คนเดียวที่ฉันรัก
ให้ประจักษ์หน้าไหนใครรู้ไว้
ใครมองเธอนิดเดียวหัวบรรลัย
ให้รู้ไว้ใครรักเธอจะเจอดี
หากจะจีบคิดให้ดีก่อนจะสาย
ไฟจะไหม้บ้านมึงให้ถึงที่
ทั้งปู่ย่าตายายไม่เหลือดี
พ่อแม่พี่น้องมึงจะถึงตาย
ใครแซวเธอมันจะเจอระเบิด
ได้ไปเกิดชาติหน้าเถอะน้องเอ๋ย
คิดดีแล้วถ้าอยากลองหรืออยากเคย
ก็ได้เลยจะได้ลองก่อนใคร ๆ
ใครแตะเธอร่างมันจะขาดสอง
ไส้ในท้องจะทะลักออกมาสิ้น
หัวจะขาดลงมาสู่พื้นดิน
หน้าจะสิ้นไร้ดั้งไร้ลูกตา
แขนขาขาดลงมากองกับพื้น
กระดูกกลิ่นสิ้นลงแหลกสลาย
เอาวางไว้ให้เกลื่อนกระจัดกระจาย
แร้งตัวไหนหมายเอาไปตามใจมัน
ให้รู้ไว้ถ้าหากใครคิดจะรัก
อยากรู้จักทำความสนิทสนม
คิดให้ดีก่อนมึงจะตรอมตรม
เพราะกระผมยังอยู่คู่กับเธอ
21 ธันวาคม 2549 18:47 น.
มาร์ท
แค่รู้สึกเมื่อรัก
เมื่อรู้จักได้ฝากฝัน
ได้พบเจอ เธอทุกวัน
เพียงเท่านั้นก็สุขใจ
ตะกร้าหวายสีขาว
บรรจุดาวแห่งความฝัน
เราสองมาช่วยมากัน
แขวนดาวนั้นคู่จันทรา
เกี่ยวก้อยมาร้อยดาว
ให้เต็มราวบนท้องฟ้า
เรียงรายสุดสายตา
เป็นคำว่าฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
1187
