2 เมษายน 2545 13:26 น.
ยอดหญ้า
แปลกไปแต่ไม่เปลี่ยน
ยังโดดเรียนอยู่เหมือนเดิม
ไม่มีน้อยแต่เพิ่มเติม
คนคนเดิมก็คือเรา
นอนดึกยังตื่นสาย
ทำอะไรก็ชักช้า
ขี้เกียจจะซักผ้า
และเบื่อที่จะมาเรียน
ชอบชวนเพื่อนเพื่อนโม้
และคุยโวไม่เปลี่ยนแปลง
บางครั้งก็ชอบแกล้ง
เล่นรุนแรงเหมือนเหมือนเดิม
เห็นไหมฉันไม่เปลี่ยน
เรื่องการเรียนก็เหมือนเดิม
อาจจะมีตรงที่เริ่ม
จะได้ E เพิ่ม 1 ตัว
2 เมษายน 2545 13:26 น.
ยอดหญ้า
เด็กบ้านนอกคนหนึ่ง
ที่ไม่มีใครหวังพึ่งพิง
เพื่อนเพื่อนก็ต่างทอดทิ้ง
และชิงจะไปเอาดี
คงคิดว่าเราบ้านบ้าน
ไม่นานคงพบเพื่อนใหม่
สลัดเพื่อนเก่าอย่างเราทิ้งไป
ยังไงขอให้โชคดี
ยังคอยเพื่อนเพื่อนอยู่หนา
แวะมาเยี่ยมกันบ้างซี
หรือโทรมาบ้างก็ดี
คนคนนี้ใจน้อยรู้ไหม
หรือเพื่อนจะรอวันนั้น
เป็นวันที่เพื่อนแจ่มใส
แต่เพื่อนจะรู้บ้างไหม
คนที่รอคอยจากไปไม่กลับมา
1 เมษายน 2545 19:40 น.
ยอดหญ้า
อยากมาหา
เพียงเพื่อจะลา
ลาเพื่อนเก่า
เพื่อเรียนต่อ
อยากมาหา
เพียงเพื่อกล่าว
คำสั้นสั้น
ไม่สำคัญ แต่จริงใจ
อยากมาหา
เพียงเพื่อบอก
สิ่งที่จะทำได้
นั่นคือ การคิดถึง
อยากมาหา
เพียงเพื่อลา...เพื่อกล่าว...เพื่อบอก
ลาแล้วเพื่อน
และคิดถึงเพื่อนเสมอ
1 เมษายน 2545 11:31 น.
ยอดหญ้า
นั่งคอยเธอแต่ค่ำจนเช้า
ได้ยินเสียงก้าวเท้าคอยมองหา
เห็นคนดีเดินอยู่ไม่ไกลตา
โอ้ขวัญตายังไม่ลืมที่นัดกัน
รีบลุกขึ้นจะวิ่งเข้าไปกอด
และออดอ้อนเธอดังที่หมายมั่น
แต่คนดีรีบบอกให้ถอยเร็วพลัน
ก็ฉันลืมไปว่าเธอเป็น...พระสงฆ์
1 เมษายน 2545 11:02 น.
ยอดหญ้า
คน...ติดปีก ความฝัน
คน...ร้อยพัน ร่วมใจ
คน...จะสู้ ต่อไป
คน...ไม่หวั่นไหว กับแรงลม
คน...ไม่สิ้น ปัญหา
คน...นำพา ความสับสน
คน...นับร้อยพันคน
คือคนที่ต้องสู้จนวันตาย
หน้าส่วนตัว
621
