8 พฤษภาคม 2545 12:40 น.
ยอดหญ้า
ทิวาวารยังหวานชื่น
แปรเป็นอื่นแล้วหรือนี่
ชอกช้ำดวงชีวี
ต้องอยู่โดยไม่มีเธออีกต่อไป
รัตติกาลมืดสนิท
ใจยังคิดห่วงอาลัย
ขอเพียงเธออย่าไป
จอมดวงใจเจ้าคืนมา
สุริยาฉายสว่างแจ้ง
ยังคลางแคลงคนึงหา
ดวงฤดีหากมีชีวา
เจ้าจงรับรู้เถิดว่า
อันตัวข้าขอลาตาย
8 พฤษภาคม 2545 08:57 น.
ยอดหญ้า
ใบไม้ที่ร่วงหล่น
เหมือนฝนจากฟ้า
บอกวันและเวลา
ว่าไม่ช้าจะจากไป
เหมือนคนที่ชรา
รู้ตัวว่าเมื่อไหร่
ที่ตนต้องจากไป
แต่ทำได้แค่เพียงรอ
8 พฤษภาคม 2545 08:46 น.
ยอดหญ้า
แม้ครั้งนี้จะพลาดหวัง
แต่ยังมีครั้งใหม่
เพียงแค่เรามีกำลังใจ
ก็จะไปถึงดวงดาว
ครั้งหน้ายังมีหวัง
รวมพลังแม้เหน็บหนาว
ดุจฟ้าที่แพรวพราว
ด้วยแสงดาวกระจ่างใจ
7 พฤษภาคม 2545 15:09 น.
ยอดหญ้า
รักมีค่าแค่ไหน ใครวัดได้ รักน้อยไป
หรือมากไป ใครจะรู้ ไม่มีใครดูอยู่
ขอให้รู้ ว่ารัก เท่านั้นพอ
รักมากรักน้อย ไม่สำคัญ บอกว่ารัก
อยู่ทุกวัน มันก็เลี่ยน รักอย่างไร
รักง่ายง่าย ไม่น่าติเตียน รักวนเวียน
รักต่อไป คงไม่มี ใครนั่งรอ
7 พฤษภาคม 2545 09:29 น.
ยอดหญ้า
รักที่ปลายฟ้า
ไม่มีทางมาบรรจบ
ไม่มีทางจะได้พบ
แต่ประสบความเศร้าหมอง
รักที่กลางฟ้า
กับการได้แต่เฝ้ามอง
รักที่ไม่ได้คู่ครอง
เพราะสองเราอยู่ห่างกัน
รักที่ขอบฟ้า
คือรักที่ได้มายากนั้น
คือรักที่เราสองผูกพัน
จะรักมั่นตลอดไป
รักที่ไหนไหน
คือความรักที่ยิ่งใหญ่
รักสิ้นสุดที่ใด
ใจสิ้นสุดเมื่อนั้น
หน้าส่วนตัว
609
