25 เมษายน 2550 08:53 น.
ยัยซิ้ม
ในเงาของคนเหงา
อาจมืดมนว่างเปล่าไร้จุดหมาย
ไร้เงาหนึ่งยืนข้างกาย
อยู่เดียวดายเพียงลำพัง
รอเงาขอใครคนหนึ่ง
มาช่วยให้หลุดพ้นความเงียบเหงา
เปลื่ยนแปลงคืนวันเก่า เก่า
แทนที่ความว่างเปล่า ไร้ตัวตน
มาเติมแต้มชีวิตให้มีสีสัน
เปลี่ยนแต่วันที่หดหู่ให้จางหาย
เป็นสองเงาที่เดินเคียงคู่กันไป
ลบเงาของคนเหงาให้กลาย
........เป็นชีวิตใหม่ที่เติมเต็ม.......
24 เมษายน 2550 17:27 น.
ยัยซิ้ม
ฟ้าครี้ม ทะเลคลั่ง
ฝนหลั่ง น้ำตาไหล
สายลมพัดกระหน่ำ ตอกย้ำความช้ำใจ
เจ็บนี้เจียนตาย ยากจะลืม
เสียงคลื่นถาโถมเข้าฝั่ง
ตอกย้ำให้ใจยิ่งเหงา
คิดถึงใครคนหนึ่งที่จากเรา
เหลือไว้......เพียงความว่างเปล่าเดียวดาย
24 เมษายน 2550 09:40 น.
ยัยซิ้ม
แล้วทุกอย่างก็อยู่ในความสงบ
ไม่ได้ยินเสียงคลื่น ไม่มีสายฝน
มีแต่ความรักของคนหนึ่งคน
กับความสับสนเพราะห่วงใย
จะบอกให้รอคงไม่ได้
เพียงใช้ชีวิตอยู่ไปก็เท่านั้น
ทางเดินของเรามันต่างกัน
แค่ได้คิดถึง ทุกวัน คงพอ
ขอบคุณช่วงเวลาที่ผ่านมา
แม้เธอเห็นว่าไม่มีค่าไร้ความหมาย
แต่สำหรับฉันทุกบทตอนของหัวใจ
ยังเก็บเธอไว้ในความทรงจำ
23 เมษายน 2550 09:29 น.
ยัยซิ้ม
ดาวสักกี่พันดวง
ไม่เท่าความเป็นห่วงของฉัน
ฟ้าและดินแม้สิ้นสุดก็ไม่อาจพบกัน
แต่ระหว่างเราความผู้พันนั้นถาวร
สายลมแห่งความหวังดี
ทุกวินาที ทุกลมหายใจ
แม้คิดถึง ก้จะไม่รั้งเธอไว้
ให้เธอเจอสิ่งใหม่ ในทางที่เธอเดิน
ความรู้สึกที่มีให้
ทำได้แค่ห่วงใยเท่านั้น
ดูแลเธอไม่ได้เพราะไกลกัน
แต่อย่างไรยังผูกพันด้วยใจ
ให้เธอนอนหลับฝันดี
ให้เธอมีความรักที่สดใส
ให้เธอเป็นที่รักของใคร ใคร
ให้โลกทั้งใบเป็นของเธอ
21 เมษายน 2550 14:49 น.
ยัยซิ้ม
ฟ้ามืด ตะวันลับ
ทะเลหลับ ไร้คลื่น
ใจล่องลอย ไม่กลับคืน
เหลือเพียงเสียงสะอื้นของน้ำตา
ไม่รู้จะกลับมาอีกทำไม
ความอบอุ่น จากลมหายใจของเขา
อ้อมกอดกับความรักที่เคยให้เรา
เหลือเพียงความทรงจำเก่าๆฟ้าเหงาทะเลลืม
หน้าส่วนตัว
805
