5 กรกฎาคม 2548 21:06 น.
				
												
				
								ยูริ
		
					
				
.....ถามใจตัวเอง อีกสักครั้งนะคนดี 
ฉันคนนี้อาจไม่ใช่คนที่เธอค้นหา 
เราอาจใกล้กันเกินไปในวันเวลา 
คงเป็นความหวั่นไหว มากกว่าจะรักกัน 
.....เพราะเธอยังไม่ลืมใคร ใช่หรือเปล่า 
ฉันจึงเป็นส่วนเติมเต็มความเหงาและความฝัน 
เพราะทุกสิ่งทุกอย่างขาดหายไปในคืนวัน 
เธอจึงเลือกคนใกล้อย่างฉัน ผูกพันหัวใจ 
.....ถามใจตัวเองอีสักครั้งนะคนดี 
ฉันคนนี้รอฟังคำตอบที่มีด้วยความหวั่นไหว 
เพราะรักเธอมากจึงอยากจะแน่ใจ 
ที่เรารักกันได้ ไม่ใช่เธอต้องการใคร 
ม า ท ด แ ท น				
			 
			
				5 กรกฎาคม 2548 15:57 น.
				
												
				
								ยูริ
		
					
				
มุมหนังสือมุมเดิมตรงนี้
ที่ที่เคยมีเธอกับฉัน
โซฟาตัวเดิมที่เคยนอนดูหนังกัน
แต่วันนี้มันเงียบงันไม่เหลือใคร
สวนดอกไม้หลังบ้าน
เคยปลูกด้วยกันจำได้ไหม
ปลาทองของเราที่เฝ้าใส่ใจ
แต่วันนี้เธอทำไมมาทิ้งมัน
กลับมาเถอะนะคนดี
ทุกอย่างในบ้านนี้มันขาดสีสัน
กลับมาเป็นเหมือนเก่าปัดเป่าความเงียบงัน
กลับมาก่อนที่ฉันจะหยุดหายใจ				
			 
			
				5 กรกฎาคม 2548 15:17 น.
				
												
				
								ยูริ
		
					
				
เคยไหม.. เป็นห่วงจน...น้ำตาไหล 
เคยไหม... เมื่อเธอไกล.... ใจอ่อนหล้า 
เคยไหม...อยากใกล้เธอ....ทุกเวลา 
ถึงแม้ว่า... ได้แค่รอ.... จะอดทน 
ฉันไม่อยาก...เป็นแค่...คนอ่อนแอ 
ที่ขี้แย... เพราะรักเธอ.... มากเหลือล้น 
คิดถึงเธอ... เป็นห่วงเธอ.... ใจร้อนรน 
แค่หนึ่งคน....ที่รักเธอ..หมดหัวใจ				
			 
			
				3 กรกฎาคม 2548 21:38 น.
				
												
				
								ยูริ
		
					
				
อย่าเอาคำว่ารักมาฉุดรั้ง
ถ้าคิดจะทิ้ง ๆ ขว้างๆให้หวั่นไหว
พอแล้วเธอบทเรียนที่มีมันสอนใจ
ระหว่างเราขอปิดตายให้จบกัน
เคยเจ็บช้ำเท่าไหร่จำได้ดี
เธอเองก็ไม่เคยมีท่าทีแม้สงสาร
ฉันเป็นคนใหม่ไม่อยากได้อะไรมาผูกพัน
ประตูบานใหม่ของฉันไม่อยากใช้กุญแจดอกเดิม				
			 
			
				2 กรกฎาคม 2548 14:29 น.
				
												
				
								ยูริ
		
					
				
ฟ้าคงส่งเธอมาให้ฉัน
คนของความผูกพัน ณ วันนี้
คนเดิมคนเดียวที่แสนดี
คนคนนี้ที่ทำให้ฉันมั่นใจ
อยู่ด้วยกันตรงนี้ได้ไหมเธอ
สัญญาว่าจะไม่ปล่อยใจให้เผลอไผล
เธอเท่านั้นที่ฉันจะให้ใจ
ถ้าไม่ใช่เธอก็จะไม่รักใครสัญญา